کردها از حکمرانی جدید سوریه چه می خواهند؟

به گزارش بولتن نیوز به نقل از کردپرس، کردهای سوریه می گویند در طول پنج دهه گذشته در حاشیه‌ قرار گرفته و بسیاری از آنها از حق تابعیت محروم بوده و به عنوان عرب شناخته می‌شدند. اکنون، آنها در تلاشند تا از فرصت به‌وجودآمده در دوران پس از بشار اسد استفاده کرده و دستاوردهای فرهنگی خود را که در منطقه شمال‌شرقی کشور در جریان جنگ داخلی به‌دست آورده‌اند، حفظ کنند.

مادران کرد سوریه می گویند که اکنون می‌توانند برای فرزندان خود نام‌های کردی انتخاب کنند. زبان کردی هم در مدارس تدریس می‌شود و جشن نوروز به‌طور علنی برگزار می‌شود. کردها اکنون احساس کنترل بیشتری بر زندگی خود دارند و می‌خواهند این وضعیت را با موافقت حکومت جدید دائمی کنند.

با این حال، این امر بستگی به رهبران جدید سوریه و همچنین نتیجه درگیری جاری بین کردها و شورشیان تحت حمایت ترکیه دارد. دو ماه جنگ اخیر منجر به کشته شدن تعداد زیادی از دو طرف شده است.

گفت امیره علی، یک زن کُرد از شهر حسکه در شمال‌شرقی سوریه که شوهرش عضو نیروی پلیس محلی به نام «آسایش» است، به آسوشیتدپرس گفت: «ما تمام این دستاوردها را به‌دست آورده‌ایم. به هیچ وجه آن را از دست نخواهیم داد و حتی با جان خود و فرزندانمان از آنها دست بر نمی داریم».

کردها اندکی پس از آغاز قیام علیه حکومت اسد در سال ۲۰۱۱، جای خالی خروج نیروهای دولتی از مناطق وسیعی از شمال‌شرقی سوریه را پر کردند. اکنون نیروهای اصلی کرد کنترل حدود ۲۵ درصد از خاک سوریه را در اختیار دارند. یک نهاد خودگردان امور روزمره این منطقه را اداره می‌کند.

اکنون رهبران کرد در حال مذاکره با مقامات جدید دمشق درباره آینده مردم خود هستند که پیش از جنگ ۱۰ درصد از جمعیت سوریه را تشکیل می‌دادند. آنها به دنبال کسب خودگردانی کامل با داشتن حکومت و پارلمان مستقل نیستند، بلکه خواهان تمرکززدایی و ایجاد فضایی برای اداره امور روزمره خود هستند.

با این حال، مقامات جدید با گروه‌های مسلح تحت حمایت ترکیه ،در دسامبر در جریان تغییرات ناشی از سقوط حکومت بشار اسد، به کردها حمله کردند. درگیری بین کردها و ائتلافی که به ارتش ملی سوریه معروف است، باعث شده حدود ۱۰۰ هزار نفر خانه‌های خود را ترک کنند.

این درگیری برای آینده سوریه اهمیت زیادی دارد زیرا حکومت جدید، که توسط گروه سابق شورشی اسلامگرای «حیات تحریر الشام» رهبری می‌شود، تلاش می کند کنترل خود را تثبیت کرده و بازسازی کشور را پس از نزدیک به ۱۴ سال جنگ داخلی آغاز کند.

مظلوم عبدی، فرمانده نیروهای دموکراتیک سوریه  که نیروی اصلی کردهاست، گفت که کشور باید یک دولت غیرمذهبی، مدنی و دارای حکمرانی غیرمتمرکز باشد و با همه شهروندان به‌طور مساوی رفتار کند. کشورهای غربی از مقامات جدید سوریه خواسته‌اند که به حقوق اقلیت‌ها و زنان احترام بگذارند.

عبدی به کارت‌های شناسایی قدیمی سوریه اشاره کرد که همه شهروندان، حتی غیرعرب‌ها مانند کردها را به‌عنوان «شهروندان عرب سوریه» توصیف می‌کرد. آنها می‌خواهند این عبارت به «شهروندان سوریه» تغییر یابد.

او گفت «کردها توسط مقامات پیشین مورد آزار و اذیت قرار گرفتند». مظلوم عبدی خواستار لغو قوانین ضدکردی در سوریه است.

عبدی و دیگران اشاره می کنند که کردها در شکست گروه داعش که در سال‌های جنگ داخلی سوریه و در کنار آن در عراق، اقدامات غیرانسانی انجام داده اند، نقش مهمی داشته اند.

نیروهای کرد دموکراتیک سوریه برای مبارزه با این افراطی‌ها تشکیل شدند و در سال ۲۰۱۹، جنگجویان  نیروهای دموکراتیک سوریه آخرین بخش سرزمین هایی را که داعش در اختیار داشت، تصرف کردند. نیروهای  دموکراتیک سوریه و دیگر اعضای ائتلاف تحت رهبری ایالات متحده همچنان به مبارزه با هستهه ای مخفی داعش ادامه می‌دهند.

نیروهای  دموکراتیک سوریه هزاران نفر از اعضای خود را در جنگ با داعش و همچنین در برابر گروه‌های مسلح تحت حمایت ترکیه از دست داده‌اند. آنکارا نیروهای  دموکراتیک سوریه را به‌عنوان شاخه‌ای از حزب کارگران کردستان ترکیه یا پ.ک.ک می‌داند. ترکیه پ.ک.ک را سازمانی تروریستی می‌شناسد.

ترکیه از سال ۲۰۱۶ تا کنون چهار بار به شمال سوریه حمله کرده و مناطق وسیعی را در امتداد مرزهای خود تصرف کرده و صدها هزار نفر را آواره کرده است. هنوز مشخص نیست که آیا این حملات پس از سقوط حکومت اسد متوقف خواهند شد یا خیر.

خیابان‌های شمال‌شرقی سوریه با تصاویری از جنگجویان کرد کشته‌شده تزیین شده است.

آمنه حسین، ۵۷ ساله، در حالی که شمعی را بر مزار درشیم شیخی، پسرش که در سال ۲۰۱۵ در حال مبارزه با داعش کشته شد، روشن می‌کرد، گفت: «خدا را شکر که خون این شهدا هدر نخواهد رفت».

او در یک صبح سرد در قبرستان شهدای تحت کنترل  نیروهای دموکراتیک سوریه که صدها مرد و زن در آن دفن هستند، گفت «کردها دستاوردهای زیادی داشته‌اند و باید این دستاوردها را حفظ کنیم».

حمله گروه‌های مسلح تحت حمایت ترکیه، جدیدترین چالش برای دستاوردهای کردها است.

گولیه عبدو، زن ۷۰ ساله‌ای که در دو ماه گذشته دو بار در پی درگیری‌ها آواره شده، اکنون در یک مجتمع که پیش از این تحت کنترل نیروهای وفادار به بشار اسد بود، پناه گرفته است. شلیک گلوله های توپخانه ارتش ملی سوریه او را مجبور به ترک شهر قامشلی کرد.

عبدو گفت: « قسم به خدا که آوارگی ما را کشته است ما چه کاری کرده‌ایم که اینطور باید مجازات ‌شویم؟»

الهام هورو نیز پس از حمله ارتش ملی سوریه به تل رفعت همراه با فرزندان و نوه‌هایش آواره شد.

هورو در حالی که در کنار نوه‌هایش بر روی کف کلاس درسی در قامشلی نشسته بود، گفت: تمام چیزی که داریم، جان‌هایمان است. اگر می‌خواهند آن را بگیرند، بگذارید بگیرند». اکنون از این مدرسه به به‌عنوان پناهگاه برای آوارگان استفاده می‌شود.

اما اعراب در تل رفعت، که اکنون تحت تصرف ارتش ملی سوریه است، کردهای مسلح را مسئول آواره کردن اعراب از شهر در طول این سال‌ها می‌دانند. ساکنان عرب می‌گویند اکنون می‌توانند به خانه‌های خود بازگردند.

محمد کَبسو، ۴۲ ساله گفت: « آنها هیچ چیزی برای ما نگذاشتند». او ادعا کرد به خانه‌اش برگشته و متوجه شده که شهروند کُردی که در آنجا زندگی می‌کرده، درختان زیتون و انار مورد علاقه‌ او را سوزانده است.

هم نیروهای  دموکراتیک سوریه و هم مقامات دمشق سیگنال‌های مثبتی درباره مذاکراتشان در مورد آینده شمال‌شرقی سوریه و کردها ارسال کرده‌اند. مقامات گفته‌اند که کردها در دوران بشار اسد مورد ظلم قرار گرفته‌اند.

اما اسعد الشیبانی، وزیر خارجه جدید سوریه، به‌تازگی در شبکه ایکس پیامی به زبان کردی منتشر کرده و نوشته است «ما با هم برای ساختن کشوری تلاش خواهیم کرد که در آن همه احساس برابری و عدالت کنند».