خود فرانسوی‌ها دخیل می‌بندند و ما را مسخره می‌کنند؛ چرا مهاجرت معکوس کردم؟

به گزارش بولتن نیوز به نقل از معر، قسمت دوم فصل دوم برنامه «برمودا» با حضور مژگان عباسلو شاعر و پزشک از آنتن شبکه نسیم سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد.

عباسلو که دوران دانشجوی خود را در آمریکا گذرانده، در بخشی از این‌برنامه به نقل خاطره‌ای از زندگی در این‌کشور پرداخت و گفت: روزی در دانشگاه به دستشویی بانوان رفتم تا روپوش عوض کنم و وارد سالن تشریح شوم. آنجا خانمی تنومند دیدم که با روپوشی کثیف دست می‌شست. دستشویی از شدت تمیزی برق می‌زد، آن خانم رو به من کرد و گفت می‌بینی اینجا چقدر تمیز است؟ ۵ دقیقه دیگر هم بیا نگاه کن. من هم حرف او را تأیید کردم و گفتم بله راست می‌گویید دست شما درد نکند! آن خانم به شدت عصبانی شد و طوری فریاد زد که کل ساختمان می‌لرزید. گفت من این‌جا استادم نه توالت شور! او در را کوبید و رفت و بقیه حرف‌هایش را نشنیدم! از بس سر کلاس‌ها نمی‌رفتم ایشان را ندیده بودم و بعدها دوستانم به من گفتند از بس مشغول شعر و شاعری هستی و سر کلاس نمی آیی نمی‌دانی او استاد انگل شناسی ما است!

وی به هزینه‌های بالای درمانی در کشورهای مختلف اشاره کرد و از انتظار ۶ ماهه برای انجام یک ام آر آی در کانادا گفت و ادامه داد: مواجهه با چنین‌واقعیت‌هایی باعث شد مهاجرت معکوس کرده و به ایران برگردم.

این‌پزشک در بخشی از این گفتگو در واکنش به تصاویری که در نمایشگر برنامه پخش شد، یکی از شعرهایش را خواند. واکنش او به تصویر یک دماسنج اینگونه بود:

تب کرده‌ام پیراهنم ویروس دارد

گل‌بته‌هایش داغ نامحسوس دارد

من دیده‌ام در تب می‌آید ماه پایین،

ساعت هم آنجا گردش معکوس دارد

او درباره تصویر کبوتران حرم این شعر را خواند:

هر روز در سکوت خیابان دوردست

روی ردیف نازکی از سیم می‌نشست

وقتی کبوتران حرم چرخ می‌زدند

یک بغض کهنه توی گلو داشت می‌شکست

آنها برای حاجتشان بال می‌زنند،

حتی یکی به عشق تو آیا پریده است؟

عباسلو در توصیه ‎ای متفاوت به دختران امروزی خواند:

به خواهران غریبم که هر کجای زمین

اسیر تلخی این روزگار بی‌پدرند

بهار تازه! بگو سقف عشق کوتاه است

بلندتر بنشینند، دورتر بپرند

او با قرائت یکی از شعرهایش با این دو بیت:

کسی که کار جهان لنگ میزند بی او

فرشته نیست، پری نیست، حور نیست زن است

این‌شاعر در پایان، زن ایرانی را اینگونه توصیف کرد و در واکنش به تصویری که قفل زدن عشاق بر پلی روی رودخانه سن فرانسه را نشان می‌داد گفت: خودشان دخیل می‌بندند بعد ما را مسخره می‌کنند.