چیزی که شما می‌خواهید مذاکره نیست، تسلیم و وادادگی است

گروه سیاسی _ سید محسن عبدالهی: دیروز از این نوشتم که اسحاق جهانگیری و دوستانش با مفلوک جلوه دادن کشور، لزوم مذاکره تحت هر شرایطی را تبلیغ می‌کنند. کسانی هم مشغول تئوری پردازی و نسخه پیچی هستند که همگی سال‌ها مسئولیت‌های اجرایی در بالاترین سطح داشته‌اند و بانی وضع موجود قلمداد می‌شوند. از قضا برخی از این‌ها امروز هم در دولت چهاردهم مسئولیت دارند و متأسفانه امکان تحت تأثیر قرار گرفتن رییس جمهوری از ایشان بسیار بالاست. یکی از همین افراد که ارتباط تنگاتنگ و نزدیکی هم با مسعود پزشکیان دارد، علی عبدالعلی‌زاده است. فردی که ۸ سال نماینده مجلس، ۸ سال وزارت مسکن و شهرسازی و سالیان طولانی سابقه اجرایی در کارنامه خود دارد.

به گزارش بولتن نیوز، اکنون هم که این مطلب به نگارش در می‌آید، عبدالعلی‌زاده نماینده ویژه رییس جمهور در هماهنگی اجرای سیاست‌های کلی توسعه دریامحور است. همین فرد در جدیدترین اظهارات خود باز هم مشابه حرف‌های جهانگیری اما به شکلی دیگر را تکرار کرده و گفته: «اینکه صبح بلند شویم و دل‌مان بلرزد کی می‌خواهد از کی انتقام بگیرد باید جمع شود.» و باید مذاکره کنیم و صلح برقرار باشد. بر منکر این شعارهای زیبا لعنت اما عبدالعلی‌زاده بد نیست بگوید وقتی نماینده ویژه رییس جمهوری از بیچارگی کشور می‌گوید، مذاکره کننده ما با چه پشتوانه‌ای باید پای میز مذاکره بنشیند؟!

امتیازاتی مانند توان نظامی را که با این درفشانی‌ها تخریب می‌کنند، اقتصاد و صنعت کشور را هم مدیریت مشعشع حضرات به باد داده است، مذاکره کننده بر سر میز مذاکره باید با پرچم سفید تسلیم حاضر شود؟! این ایده‌ها از زبان یکی دو نفر هم در نمی‌آید؛ عیسی کلانتری نیز که او هم سال‌ها وزیر کشاورزی و معاون رییس جمهوری بوده، حرف از ناتوانی کشور و اوضاع بد می‌زند. به این حضرات باید گفت که اگر دوست دارید مذاکره و توافق کنید و به قول آن بنده خدا با کدخدا ببندید، اشکالی ندارد، اما لااقل شرافت داشته باشید.

شما سال‌ها در این کشور مسئولیت داشتید و امروز طلبکار هستید؟! مذاکره کردن شما را هم دیده‌ایم و کاپ اخلاقش را هنوز در جمع مدال‌هایتان نظاره‌گر هستیم. اگر وضع خوب نیست، نتیجه مدیریت شما و دوستانتان است که سی و دو سال در این کشور مدیریت کردید و دولت در دستانتان بود. طلبکاری از وضع موجود چیزی است که مردم باید نسبت به شما داشته باشند، نه شما نسبت به این وضع. امروز و بعد از اینهمه سال مدیریت، تز تکراری مذاکره و بدهیم برود ارائه کردن، اگر نخواهیم بگوییم خیانت به کشور، مصداق وادادگی و ناتوانی است.

کسانی تا این حد ناتوان از اداره کشور که به جای کار کردن، فقط دم از مذاکره می‌زنند و از انجام وظایف عادی خود ناتوان هستند، اساسا چرا باید برای به دست گرفتن عنان دولت خودشان را به آب و آتش بزنند؟! شما یک راهکار وابسته به توانایی‌های داخلی در صحبت این حضرات نمی‌بینید و فقط وابستگی است و وادادگی و ناتوانی و عجز و لابه. پمپاژ ناامیدی به جامعه و نشر آن در رسانه‌ها چه پیامی برای دشمنانی دارد که ناجوانمردانه دست به تحریم ایران زده‌اند؟! خلاصه کلام اینکه لابه‌های شما ایران را در سر میز مذاکره ذلیل می‌کند، کمی خجالت بکشید و پرچم سفید تسلیم را پایین بیاورید و به جای بهانه آوردن، وظایف خودتان را انجام بدهید.