ترامپ نماد فاصله روشنفکران با توده های مردم

به گزارش بولتن نیوز، جعفر گلابی در روزنانه اعتماد نوشت : پیروزی دونالدترامپ درانتخابات ریاست جمهوری آمریکا بحث قدیمی شکاف میان نخبگان دانشگاهی وبه تعبیری روشنفکران با توده های مردم درنقاط مختلف جهان را دوباره زنده کرد
درآمریکا بارها دمکرات هاکه گرایش لیبرالی وآکادامیک بیشتری دارندنبض جامعه راازدست دادندو عوام گرایان جمهوری خواه باچند شعارساده ولی قابل فهم برای عامه مردم ارکان قدرت را دردست گرفتند
چرا بسیاری ازمردم نظر واقعی خودرا درنظرسنجی هاکه دونامزد را شانه به شانه هم نشان میداداعلام نکرده اند؟ ازچه می ترسیده اندوچرا به کسی رای دادند که اگربه کاخ سفید راه نمی یافت بایدبه زندان میرفت!؟ 
البته خصوصیات جامعه آمریکا را دراین بحث نبایدازنظردورداشت که بحث مفصل دارد
امااگرازدور بنگریم وانوع تحلیل های صاحب نظران حاضردرمتن جامعه آمریکایی را مرورکنیم به این نتیجه میرسیم که درکنار اشتباهات تاکتیکی چون چسبیدن پیرمردی به صندلی قدرت وکنارنرفتن تا آخرین زمان ممکن یکی ازآنهاست
 ولی فاصله زیادنامزدجمهوری خواه ازنامزددمکرات نشان میدهدکه موضوع درچنداشتباه تاکتیکی یکی و رندی دیگری خلاصه نمیشود
 نه تنها درآمریکا بلکه دربسیاری از کشورهاوحتی درایران خودمان فقط وقتی نخبگان دانشگاهی وتکنوکرات هاوعلم محوران پیروزمیشوندکه بعداز یک دوره روی کاربودن پوپولیست ها وروشن شدن پوچی شعارهایشان مردم قانع شوندکه گره های پیچیده جهان باشعاروساده انگاری برطرف شدنی نیست
 مردم خسته خوش دارندکسی از راه برسدوبرق آسا ازمشکلاتشان بکاهد و... 
ما این معنا را بارها درکشورمان شاهدبوده ایم ودیده ایم که برخی در همه زمینه ها قول معجزه به مردم دادندولی هنگامی که رفتند جز انبوهی ازبدهکاری و ناترازی و انباشات انواع ناهنجاری ها ارثی ازخودبجا نگذاشتند
حالا هم نباید تعجب کنیم که در آمریکا باهمه سوابق دمکراسیش یکی قول حل کردن مشکلات جهانی طی چند روز را بدهدومورد استقبال هم قراربگیرد!
 بیکاری وتنگنای مالی با تعرفه بستن بر وادرات ازچین واروپا،رواج جرم وجنایت که کل تاریخ آمریکارا می پوشاند با اخراج مهاجران ومعضل 76 ساله غرب آسیا با چند تلفن یاسفرآقای رییس جمهوربه چندکشورخاور میانه  منجر به صلح میشودوجنگ اکراین هم که اصلا مشکل اروپاست وباید خودشان حلش کنند!
می بینیدمسائل چقدرساده اند و دمکراتها که نمادشان الاغ است نمی فهمند!؟ 
به نظر می رسد مشکل تاریخی فاصله نخبگان و استادان و دانشمندان وحتی جامعه شناسان با توده های مردم ناشی ازسیردر2فضای جداگانه است 
مردم لحظه به لحظه با آب و برق و ترافیک وگرانی ودعواهای خانگی و خیابانی درگیرندوبرای حل مشکلات خودازالگوهای ساده و شخصی استفاده می کنند
 امااهل علم و دانش حتی انان هم که با مشکلات روزمره سرکار دارند، مسائل خود را روی کاغذ می آورند وبرای رسیدن به مقصود تلاش می کنندازانواع فرمولهای علمی استفاده کنند
 روشهای علمی نیاز به فکر و زمان دارندواغلب خشک و لایتغیرند
ولی مردمی که درد دارند ومتحمل انواع فشارها هستندصبرشان لبریزوگاهی جهان را پربلامیکنند
 اگررفاه نسبی صاحبان فکر و اندیشه را به عوامل بالا اضافه کنیم روشن میشود که فاصله توده های مردم با دارندگان نظر وتئوری تا چه حد زیاداست؟
 درایران خودمان همین حالا هم که انبوه مشکلات همه جا را دربرگرفته دغدغه های روشنفکران و برخی از اهل سیاست با دغدغه های توده های مردم فاصله زیاد داردونسخه پیچی های بسیاری ازصاحب نظران مورد اعتنای توده های مردم قرارنمیگیرد
رشدجامعه آنجا محقق میشودکه روشنفکران وعالمان به میان مردم اندرآیند وفرمولهای شفابخش خویش را بر اساس لمس واقعیتهای میدانی ارائه کنند
 ما ضربات سختی ازپوپولیسم خورده ایم واگرنخبگان جامعه دیر بجنبندممکن است دیرشودوباز هم عوامگرایی اینبار ازجای دیگری سر برآوردودیگر هیچ کاری ازدست کسی بر نیاید!
دیروزکسانی پیداشدندکه حل یک شبه مشکلات را نویددادند! هیچ بعیدنیست،فردا وسوسه خناسان کارگرافتدواین توهم را به مردم بقبولاند که با دخالت بیگانه ایران پراز آزادی و رفاه خواهدشد!!
وقتی برخی ازمخالفان اعتنایی به خطرات وتهدیدها نسبت به کشورندارندوتازه شجاعتشان گل کرده وانتقاده های 20 سال پیش سیاسیون و اصلاح طلبان هزینه داده را حالا روی میز میگذارندچه بسا پیچیدگی های مناسبات کنونی جهان وبرخی اشتباهات تصمیم گیران وقهرمان نمایی مدعیان دانایی دست بدست هم دهندوکیان کشور به خطرافتد
وقتی کارمان بجایی کشیده که یک قرآن پژوه،عریان شدن یک خانم را توجیه میکندودیگری تسلیم شدن در مقابل اسراییل را تجویز و سومی که سری درسران علوم سیاسی داردهمه جهانبینی خود را مبتنی بر کینه نسبت به تصمیم گیران مستولی میکند چرا نترسیم که عوامگرایی چون هیولایی از جایی که انتظارش را نداریم سر برآورد و بسوی بی دولتی وهرج ومرج پیش رویم؟