چرا به نامه وزیر خارجه آمریکا برای به تعویق انداختن همه پرسی استقلال کردستان اعتماد نشد؟

به گزارش بولتن نیوز به نقل از باس نیوز اقلیم کردستان، «روز پنجشنبه ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۷ در مقر فرماندهی جنگ داعش در سحیلا در غرب دجله، با هیأتی متشکل از برت مکگورک، نماینده ویژه رئیس جمهور آمریکا در امور ائتلاف ضد داعش و یان کوبیچ، نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل و دhگلاس سلیمان، سفیر آمریکا در عراق و فرانک بیکر سفیر انگلیس در عراق دیدار کردم».

وی تصریح می‌کند: «این هیأت در آن دیدار اعلام داشتند که ما به خواسته مردم کردستان واقفیم اما بهتر است کردستان از طریق دیالوگ و گفتگو پیش برود و اگر نتیجه‌ای حاصل نشد، نامه ای از وزیر خارجه آمریکا خواهند آورد که در آن درک خود از لزوم برگزاری رفراندوم را بیان کند. هدف اصلی آنها از آن پیشنهاد، به تعویق انداختن رفراندوم بود، در پاسخ به آن هیأت بین المللی گفتم که تصمیم رفراندم یک تصمیم شخصی نیست بلکه تمام احزاب کردستان در اتخاذ آن شرکت داشتند و من نمی‌توانم به تنهایی تصمیم بگیرم. همچنین گفتم که ما هرگز باب مذاکره با بغداد را نخواهیم بست، این آنها هستند که ما را شریک واقعی خود نمی دانند».

وی با صراحت به آن هیأت گفته است: «ما می‌خواهیم به صورت صلح آمیز به دو همسایه تبدیل شویم و رفراندم راهی برای رسیدن به این امر است. اگر جامعه بین الملل و آمریکا راه دیگری برای رساندن ما به این هدف دارند، لزومی به انجام رفراندوم نیست. اما پیشنهاد شما عاری از تعهد و ضمانت است. هرگاه جایگزین دیگری برای نیل به این هدف داشتند، آنگاه دیگر نیازی به رفراندوم نخواهد بود».

مسعود بارزانی تصریح می‌کند: «در حقیقت آن نامه یک نامه رسمی نبود، بلکه پیش نویس نامه ای بود که بریت مکگورک، نماینده ویژه آمریکا در جنگ داعش (که بعدها دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا در توییتی گفت که او را نمی‌شناسد) و دوگالس سلیمان سفیر آمریکا در عراق و چند تن دیگر آن را تهیه کرده بودند».

بارزانی همچنین تأکید می‌کند: «اصلاً مشخص نبود که آیا نامه توسط وزیر خارجه آمریکا تأیید و امضا می‌شود یا خیر؟ دیپلمات‌های آمریکایی گفته بودند اگر تصمیم به لغو یا تعلیق رفراندوم گرفته شود، آنگاه وزیر خارجه آمریکا نامه را امضا ‌می‌کند. از دید ما، آن نامه از نظر ساختار و محتوا خوب بود، اما برای این‌که بتوانیم به آن تکیه کنیم و به خاطر آن مردم را متقاعد کنیم تا از حق مشروع و طبیعی خود دست بکشند، ضمانت کافی را نداشت، جایگزین پیشنهادی در نامه تیلرسون مبتنی بر مذاکره با عراق بود و موضع آمریکا نیز حمایت از آن مذاکره بود. ما تجربه درازمدت مذاکره و توافق با عراقی ها را داشته‌ایم که بسیار به آسانی پشت گوش انداخته شدند».

مسعود بارزانی درخواستی را نیز با آمریکایی ها مطرح می‌کند و می‌گوید: «نامه‌ی تیلرسون قرار بود مبنایی باشد تا تضمینی ایجاد شود که مردم کردستان به لغو رفراندوم رضایت دهند. در این طرح، پیشنهاد شده بود رفراندوم دو سال به تأخیر بیفتد و اگر مذاکرات با عراق به نتیجه نرسید، اقلیم کردستان بتواند رفراندوم خود را برگزار کند و آمریکا هم به نتایج آن احترام بگذارد، من از دولت آمریکا خواستم که به‌جای استفاده از کلمه‌ی 'احترام'، کلمه‌ی 'حمایت' را به کار ببرد، اما آن‌ها گفتند نمی‌توانند چنین کلمه‌ای استفاده کنند، در پاسخ به آنها گفتم که اگر شما نمی‌توانید حتی یک کلمه را تغییر دهید، چگونه انتظار دارید ما بتوانیم مردم کردستان را برای لغو رفراندوم متقاعد کنیم؟».