پشت پرده موانع ساخت هتل 30 طبقه ولنجک چیست؟
گروه اجتماعی چندی است که موضوع ساخت هتل در منطقه ولنجک به عنوان مرتفع ترین و یکی از بهترین های هتل های ایران ،در برخی محافل و در لا به لای اخبار دیده می شود.
به گزارش بولتن نیوز، رویکرد کلی اخبار و محتواهای جهت دار تولید شده هم بیشتر با اغراض مربوط به ساخت قدرت و با هدف نهایی جلوگیری از ساخت این پروژه است،این در حالیست که این پروژه مجوزهای لازم از جمله مجوز شهرسازی و کمیسیون ماده 5 را دارد.
اما برای بررسی دلایل و چرایی برخی مقاومت ها و سنگ اندازی ها برای جلوگیری از پروژه هایی با محوریت توسعه ایران، لازم است کمی به کشورهای منطقه بپردازیم.امارات با محوریت دوبی از زمان آغاز روند توسعه بر دو محور ساخت و توسعه فرودگاه ها و هتل ها استوار شد.ترکیه نیز همین روند را پیش گرفت به طوری که بزرگترین فرودگاه جهان با وجود مخالفت های بسیار در ترکیه، نهایتا ساخته شد.تمرکز بر هتل و فرودگاه به دلیل اینکه برای گردشگران به راحتی قابل روئیت است،از مهمترین اولویت های توسعه گردشگری هر کشوری است.
نکته قابل توجه این است که وزیر جدید گردشگری نیز در اولین مصاحبه های خود در آغاز کارش با تمرکز بر ساخت هتل برای توسعه گردشگری گفته است که باید در ایران 500 هتل ساخته شود.
در عین حال ،برخی مخالفت ها در محافل سیاسی با بهانه جلوگیری از ساخت ساختمان های بلند، در حالی انجام می شود که موضوع «بلند مرتبه سازی» در حال حاضر و در همین شمال تهران اجرا شده است و در دستور کار سیاست های کلی مسکن است.
باید توجه داشت که قیمت زمین در تهران بالاست و با بلند مرتبه سازی می توان قیمت تمام شده مسکن را کم کرد و این موضوع مربوط به واحد های شخصی است و وقتی در مقیاس یک پروژه ملی قرار می گیرد که می تواند ضامن آبرو و حیثیت فرهنگی کشور باشد،باید از دریچه نگاه مثبتی به آن نگاه کرد.
در همین حال برخی مباحث فنی هم در خصوص هتل 30 طبقه ولنجک مطرح شده است که دکتر علی فاخر، عضو هیات علمی دانشگاه تهران در خصوص آن در گفت و گو با خبرنگار ما می گوید:«من جزو تیم فنی طراحی پروژه بودم و در حال حاضر بر اجرای پروژه نظارت دارم.»
این عضو هیات علمی دانشگاه تهران گفت:در این پروژه مطالعات ژئو تکنیک بسیار فنی و دقیقی انجام شده است و تعداد کافی گمانه و چاهک زده شده است،آزمایش های مختلف انجام شده تا مقاومت زمین مشخص بشود و بر این اساس طراحی صورت بگیرد.
دکتر فاخر در خصوص حساسیت مالک پروژه گفت:در این پروژه مالک آن مرتبا تذکر داده است که من بساز و بفروش نیستم که بخواهم یکسری آپارتمان بسازم و به مردم بفروشم،بلکه این هتل را برای آینده می خواهم و طراحی به گونه ای صورت بگیرد که این دارایی در صورتی که زلزله ای آمد بتواند ایمن باشد،به همین خاطر ما در طراحی هایمان بر اساس عرف و دانش طراحی روز جهان طراحی کردیم و هیچ جا تحت فشار نبودیم که طرح را سبک کنیم با مثلا اقدامات ضرروی را نادیده بگیریم.
این زمین شناس برجسته افزود: من می توانم بگویم که طبق استانداردها جلو رفته ایم و درست است که پروژه از نظر گردشگری پروژه بزرگی است اما به نسبت سازه هایی که امروزه هست،خیلی بزرگتر از این هم در تهران انجام شده است.
حالا این جنبه ای که چرا پروژه اینقدر مورد حمله قرار می گیرد و چه تیم های تخصصی و چه تیم های غیر تخصصی بدون اینکه اطلاعات کافی از پروژه داشته باشند درباره پروژه اظهار نظر می کنند مورد سوال است.
دکتر فاخر افزود:من خودم در حیرتم که چرا یک پروژه ای که از نظر توسعه گردشگری می تواند مفید باشد اینطور مورد حمله قرار می گیرد.
وی اضافه کرد:این پروژه از نظر عمق خاک برداری کار غیر متداولی نیست و اولین هم نیست و طبق عرف پروژه های کشور جلو می رویم.
وی افزود:نقشه هایی هم که ما از گسل تهران داریم در مقیاس شهر است و در خصوص یک پروژه خیلی دقیق نیست و باید مربوط به هر پروژه مطالعات خاص صورت بگیرد که در این خصوص درباره این پروژه ابتدا مطالعات ژئوفیزیک انجام شد وما دقیق می دانیم که گسل زیر این پروژه نیست.
با کمی بررسی بیشتر و بازگشت به گذشته نیز می توانیم برخی مخالفت ها با پروژه های بزرگ ملی را مشاهده کنیم.مخالفت هایی که در نهایت نتوانستند دوام بیاورند و این پروژه ها به عنوان نمادهای توسعه شهرهای بزرگ ایران شناخته می شوند.
نکته دیگر این است که ،آنچه در حال حاضر در وضعیت فعلی ایران و با وجود انواع تحریم ها قابل توجه است،جلوگیری از فرار سرمایه و حمایت از سرمایه گذار است.سرمایه گذرانی که در صدد کسسب اعتبار و آبرو برای کشور هستند و در زیر ساخت گردشگری سرمایه گذاری می کنند،نه تنها باید موانع سد راه آنها برداشته شود بلکه باید با تدبیر و درایت به هنگام حاکمیت،به شکلی مورد حمایت قرار بگیرند که رغبت و علاقه برای ماندن و سرمایه گذاری داشته باشند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
۱_ همیشه بزرگ بودن به معنی خوب بودن نیست. نمونه های زیادی از این بزرگ های فاجعه بار در خود ایران داشتیم. مثلا همان ساختمانی که در اصفهان ساختند و داشت برخی آثار تاریخی را از فهرست یونسکو به خاطر تغییر منظره حذف می کرد، چند طبقه کمش کردند ولی باز هم در دید بود و منظره بافت تاریخی را به هم زده بود. نمونه های کارخانه ها و سد ها و ساختمان های بزرگ فاجعه کم نداریم.
۲_ مقایسه ایران با سایر کشورها به ویژه حاشیه جنوبی خلیج فارس بی معنی است. کشورکهایی که تاریخ و ملیتی نداشتند و باید با ساختمان های بزرگ به سبک معماری بی هویت بین المللی برای خودشان هتل و پاساژ بسازند که نامی از آنها برده شود.
۳_ طبق مورد ۲ که اشاره کردم آیا گردشگران خارجی در سفر به ایران با این پیشینه تاریخی و تمدنی قصد دیدن و اقامت در چند هتل بزرگ با معماری بی روح بین المللی دارند یا ترجیح می دهند در هتل های کوچکتر نهایت سه چهار طبقه مطابق با معماری سنتی ایران اقامت کنند!؟ از اون ساختمانهای بی روح که قطعا در کشور خودشان هم کم نیست چرا برای نمونه از هتل داریوش کیش الهام نمی گیرند!؟ امکانات به روز در قالب معماری کهن.
۴_ حالا کی گفته که اگر اشتباه و جرمی رخ می دهد، بد مدیریتی ای رخ می دهد و شاهد انبوه آسمان خراش های بی قواره و عبوس در جای جای شهرهای کوچک و بزرگمان هستیم همچنان باید همان اشتباه را تکرار و دنبال کنیم؟ شده ایم حکایت بت پرستان که در قرآن یاد شده و می گفتند چون پدرانمان بت می پرستیدند خب ما هم می پرستیم و راهشان را ادامه می دهیم!!؟
۵_ این دروغ که بلند مرتبه سازی باعث ارزانتر تمام شدن ساخت هر واحد می شود را نمی دانم از کی رواج دادند!؟ احتمالا به دوران محمد رضا پهلوی بر می گردد و همچنان ادامه دارد. ولی می دانم چه کسی رواجش داد. همان ها که می خواستند خون مردم را در شیشه کنند و جیب هایشان را از پول باد آورده پر، همان انبوه سازان که در آن زمان از اطرافیان شاه و درباریان بودند و حالا هم ... خودتان شاید بهتر بدانید چه کسانی هستند. عمدا عرضه زمین را آنهم در کشوری که از نظر تراکم جمعیت بسیار کم تراکم است کم کردند تا قیمت زمین سر به فلک بکشد و خودشان در همان زمین های محدود آپارتمان سازی کنند و به مردم بیچاره بندازند، همان بساز و بندازها. وگرنه اگر عرضه زمین از سوی دولت به درستی صورت گیرد ساخت یک واحد خانه همکف که ستون و اسکلت و زیر سازی سنگینی نیاز ندارد، راه پله فرار و سیستم آتشنشانی و آسانسور و هزار و یک جور بهانه دیگر لازم ندارد چندین برابر ارزانتر و سریعتر از یک واحد آپارتمان ساخته می شود. آپارتمان سازی ارزانتر نیست، ولی کشورهای بسیار متراکم با زمین مناسب شهرسازی کم همچون سنگاپور و ژاپن مجبورند آپارتمان سازی کنند، نه اینکه ارزانتر و بهتر است، بلکه گرانتر و نا مناسب تر برای زندگی است ولی مجبورند چون محدودیت واقعی زمین دارند نه محدودیت عمدی و ساختگی.
زارت