فضا سازی ها برای انتخاب استاندار کردستان

گروه سیاسی، از فعالان سیاسی اصلاح طلب و اصولگرا تقاضا دارد بخاطر منافع مردم از سهم خواهی فر‌دی در انتخاب استاندار کردستان دست بردارند.

به گزارش بولتن نیوز، مرتضی جوانمردی با بیان این مطلب در رابطه با فضاسازی ها برای استاندار کردستان نوشت: فهرست اسامی پیشنهادی برای سکانداری  استانداری کردستان در شبکه های اجتماعی برایم جالب و تامل برانگیز بود. منکر استفاده از افراد بومی و مذهبی که نامشان در این فهرست آمده نیستم ولی به خوبی می دانم انگیزه ی این عزیزان صرفاً سهم خواهی ستادی است نه انگیزه ی خدمت به مردم.

پر واضح است که استان محروم کردستان همیشه به چشم یک استان محروم وکم برخوردار، مطلوب نظر کسانی است که توان درک واقعیت های موجود برایشان دشوار است. برخلاف رویه مرسوم و جاری این استان نه تنها عنوان محرومیت برایش برازنده نیست بلکه یک موقعیت استراتژیک و بلقوه برخوردار بوده و استانی بسیار غنی به حساب می آید.

با در نظر گرفتن این موضوع بسیار پر اهمیت استاندار این استان هم باید فردی بانفوذ، برنامه محور و در سطح مختلف حاکمیتی موجه و با نگاه وضع موجود دارای توان هماهنگی استفاده از ظرفیت های طبیعی و انسانی باشد.

در این نوشتار روی سخن من با جناب آقای دکتر پزشکیان رییس جمهور محترم، جناب آقای دکتر عارف معاون محترم رئیس جمهور، جناب آقای مومنی وزیر محترم کشور و مجمع محترم نمایندگان استان درمجلس شورای اسلامی است و تلاش می کنم به اهمیت موضوع انتخاب استاندار برای استان پر ظرفیت و پر استعداد کردستان بپردازم؛

معرفی کردستان به عنوان یک استان محروم راحت ترین روش برای حضور افرادی فاقد صلاحیت علمی، تجربی و تخصصی به عنوان مسئولین ارشد استانی و حضور افراد نا کارآمد است.

 اما در عالم واقع - بر خلاف رویه مرسوم و تاکید بر محرومیت-  این استان نه تنها ویژگی های محرومیت را ندارد بلکه واجد تمام جوانب یک استان برخوردار از حیث منابع طبیعی و انسانی است موهبت های طبیعی و بلقوه است به عنوان مثال همین بس که سقز همان پایتخت تاریخی سکاها  محل استقرار میراث جهانی زیویه و تمدن ایران باستان بوده و متاسفانه فرمانداری ویژه این شهرستان حتی یک ترمینال مسافربری ندارد! 

مریوان و بانه بعنوان قطب تجاری و اقتصادی مرز رسمی سالهاست عنوان منطقه آزاد را به یدک می کشند. بانه در دولت سیزدهم ضعیف ترین فرماندارها را تجربه کرده و اکنون بعد از انتخابات بصورت تمشیت (یک اصطلاح ابداعی جدید در دولت سیزدهم!) اداره میشود. 

در حالیکه بر اساس آمار رسمی، بانه و مریوان نه تنها در شرایط بحرانی تحریم ها بلکه در همه شرایط ظرفیت بسیار مطلوبی پیش روی کشور در بحث مبادلات مرزی قرار داده و تاکنون جایگاه اول ودوم را به خود اختصاص داده اند.

مردم دیواندره به عنوان شهرستان قطب تولید گوشت و فرآورده های دامی در اثر سوء مدیریت مسئولان با گرانی گوشت مواجه هستند و به علت عدم زیر ساخت فرآوری تمام استان زیان می بیند.

فرمانداری دیواندره در دولت سیزدهم هنوز با سرپرست اداره میشود و تعدادی از نیروهای توانمند این فرمانداری هم به شهرهای دیگر و مرکز استان منتقل شده اند. 

درکردستان از سقز و دیواندره تا بیجار، قروه ، دهگلان وکامیاران به این وسعت با تنوع آب و هوا قطب تولید محصولات کشاورزی ، باغی و دامی و معادن سرشار طلا، آهن ، سنگ و ... دیگر سو مریوان، سروآباد، سنندج وکامیاران با ظرفیت بزرگ گردشگری و محصولات باغی دارای جاذبه های فراوان توریستی آنقدر کار انجام نشده و روی زمین مانده دارد که بی تردید جبران آن نیازمند انتخاب یک استاندار قوی برنامه محور بانفوذ درسطح حاکمیت و در تراز جمهوری اسلامی است.

از آنجاکه با نهایت تاسف در کابینه و در بین  وزرای دولت چهاردهم هیچ وزیری از استان زرخیز کردستان نمی بینیم، انتخاب استاندار کردستان هم از حساسیت قابل توجهی برخوردار شده است.

استانی که از نظرتامین آب شرب بناست آب شرب و کشاورزی حداقل ۵ استان کشور را تامین کند؛ سدهای آزاد، گاوشان، شهید کاظمی، داریان، سورال، سنگ سیاه، تلوار، زیویه، چراغ ویس و گاران مهم ترین منابع آبی  استان هستند.

از طرفی کردستان به عنوان دومین استان تولید کننده محصولات غذایی کشور نقش تعیین کننده ای در تولید و ایجاد امنیت غذایی کشور دارد و فقط به عنوان مثال تلاش گندم کاران این استان برای تولید گندم در هرسال باعث صرفه جویی بالغ بر ۶۰ هزار میلیارد تومانی دولت می شود اما این تلاش ها نه تنها ارج نهاده نمی شود بلکه کشاورزان عزیز در دریافت مطالبات خود چه رنج ها یی که متحمل نمی شوند و اینبزرگترین خدمتی است که یک استان می تواند به دولت وکشور بکند.

 اما متاسفانه این خدمت به قیمت نابودی منابع آبی زیر زمینی و قربانی شدن کردستان در راستای استقلال غذایی کشور است. و سوال اینجاست که آیا با وجود این همه خدمات وظیفه دولتمردان باید پرداخت سهم ستادی به این استان باشد.

 و باز با نهایت تاسف باید گفت که کردستان در این زمینه حتی به حداقل ترین شکل ممکن مورد توجه و عنایت قرار نگرفته است! قطعا این اتفاق محدود به کشاورزی  نبوده و در معادن سنگ و طلای قروه و سقز و همچنین سیمان و گچ و آهن بیجار نیزشاهد تلاش گسترده برای بهره برداری از معادن این استان هستیم.

 در کامیاران، سروآباد، مریوان و سنندج محصولات باغی فراوان و صنایع دستی را می بینیم در مریوان و بانه مرز رسمی باشماق و سیرانبندکه بزرگترین مرکز مراودات  اقتصادی کشور هستند و به تنهایی ظرفیت اداره کشور در این استان به نام محروم مهیا است.

 اما علاقه برخی مدیران ناکارامد القای محرومیت بر پیکره این استان است تا به نوعی کم کاری و نا کارآمدی های فردی خود را توجیه نمایند. فرهنگ و ادب این قطعه از سرزمین ایران که به نظرمقام معظم رهبری(مدظله العالی)  یک استان فرهنگی است همیشه سرآمد بوده است و متاسفانه تاکنون مدیران حال وگذشته نتوانسته اند یک فرهنگسرادر این استان راه اندازی کنند. در حالیکه موسیقی، هنر، لباس، زبان، آداب‌سنن این دیار جهانی است و باید الگویی برای سایر کشورهای همسایه باشد.

متاسفانه این استان فرهنگی به دلیل ناکارآمدی مدیران به مرکزی برای واردات فرهنگی تبدیل شده است. و از سوی دیگر عناوین پایتخت موسیقی و هنر و پایتخت نوروز کم ترین سهم از رسانه ملی دارد. براساس اطلاعات داده های صدا وسیما بیش از ۷۰ درصد مردم استان تحت پوشش شبکه های ماهواره ای هستند! در حالیکه این استان بلقوه می تواند در حوزه فرهنگ و هنر و اقتصاد و معیشت نجات بخش و امکان اداره نیمی از کشور را دارد. با اینحال علاقه برخی از مدیران و افراد فرصت طلب برای مناصب اداری بعنوان سهم خواهی به معرفی این استان  محروم اصرار دارند. 

توقع مردم استان از رئیس جمهور محترم ووزیر محترم کشور این است که نگاه شان به این استان یک نگاه ویژه و ملی باشد ودر انتخاب استاندار و حتی دیگر مدیران این استان افرادی توانمند و شایسته و در تراز ملی بکار گرفته شود با وجود خدمات  فراوانی که مردم این دیار به کشور عزیزمان در همه زمینه ها داشته اند این انتظار نابجا نبوده و نخواهد بود.

درپایان از فعالان سیاسی و مدنی و ستادهای اصلاح طلب واصولگرا ضمن قدردانی تقاضا دارد بخاطر مردم ازسهم خواهی فر‌دی دست کشیده وبه فکر توسعه وآبا دانی استان باشند اگر قرار است این روال سهم خواهی تکرار شود ما با چرخه تسلسل همواره بر محور محرومیت پایدار خواهیم ماند.