ابوموسی وگل ایرانسل به امنیت ملی!

سیتنا - خبر گیج کننده و غیر قابل باور بود وقتی روی گوشی های دارندگان سیم کارت ایرانسل در جزیره ابوموسی این پیام مشاهده شد "ایرانسل امیدوار است سفر خوب و خوشی داشته باشید و آرزوی اقامتی امن در امارات متحده عربی را برای شما داریم‌." این پیام آنهم در بحبوحه زمانی، که اثبات حقانیت حاکمیت ما بر این جزیره جنبه حیثیتی و ابعاد ملی پیدا کرده است، نمکی است بر زخم های ملت ایران و بدتر از آن گفته های غیر مسوولانه و غیر حرفه ای ایرانسل از یک طرف و موضع گیری های مسوولان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات هر ایرانی وطن پرست را با شگفتی مواجه می ساخت.

صیانت و حفاظت از سرحدات سرزمینی و میهنی به انحاء مختلف بخصوص در قرن 21 از منظر برتری دانش و فناوری نشان دهنده غیرت و عرق ملی، سرزندگی وآمادگی یک ملت در حفاظت از کیان خود می باشد و کوتاهی، غفلت و سهل انگاری به هر دلیلی نمی تواند توجیه کننده آن باشد و در مبحث امنیت ملی یک کشورمستقل، بالاترین درجه اولویت را داراست و برخورد قاطع نهادهای ذی ربط را می طلبد.

در ذیل به بررسی این موضوع با توجه به اظهار نظرهای ایرانسل، مسوولان رگولاتوری، جایگاه رگولاتوری، مفاد مجوز و پروانه ایرانسل، اساسنامه رگولاتوری و همچنین استانداردهای رایج در جلوگیری از بروز این حوادث پرداخته شده است.

یکی از مهمترین وظایف حاکمیتی و نظارتی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی حفاظت و صیانت از فضای فرکانسی کشور می باشد که نقاط مرزی و سرحدات از مهمترین نقاطی است که باید مورد بیشترین توجه باشد. برای این که سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی متوجه شود که آیا تشعشعی از کشور امارات روی فضای سرزمینی ایران است دو راه وجود دارد که در ذیل تشریح می شود.

یکی پایش های مرزی است که توسط تجهیزات با جستجوی فضای فرکانسی می توانستند وجود تشعشع از سوی کشور امارات در جزیره ابو موسی را رصد کنند، که اگر پایش انجام نشده، تخلف سازمان بدلیل عدول از یکی از اصلی ترین وظایفش محرز است و چه بسا که بسیاری از سیگنالهای ناخواسته و مزاحم هم به وفور در سرحدات سرزمینی ما فعال باشند و علاوه بر اختلال در فضای کشور امنیت فضای فرکانسی نیز به مخاطره افتاده باشد؛ وقتی که این مورد در نقطه ای استراتژیک مثل ابوموسی اتفاق بیافتد مرزهای دیگرکه جای خود دارد.

روش دیگر روالی است که اتحادیه جهانی مخابرات (ITU) برابر یک روش جا افتاده و مدون اقدام به ثبت مشخصات ایستگاههای رادیویی (IFIC) شامل موقعیت جغرافیایی و میزان تشعشع تمامی ایستگاههای فعال در کشورها بخصوص ایستگاههایی که در سرحدات مرزها است می نماید و تمامی این اطلاعات را در اختیار کشورهای عضو قرار می دهد که هم کشور ایران و هم امارات عضو این اتحادیه  در بخش دولتی (Member States) هستند که اگر تشعشعی، همپوشانی و یا تداخل با طرف دیگر داشت با استفاده از نرم افزار های موجود که کارهماهنگی فضای فرکانسی (Coordination Area) را انجام می دهند  بلافاصله قابل شناسایی است که اگر این کار انجام شده باید رسما به امارات و از طریق اتحادیه جهانی مخابرات اخطار داده می شد و اگر نشده عدول از وظایف بوده که قابل پی گیری است.

و اما از سوی دیگر باید تخطی ایرانسل در عمل به وظایفش به عنوان یک اپراتور مورد بررسی قرار گیرد.

از یک سو اگر ایرانسل مدعی است که ایستگاهی در جزیره ابوموسی نداشته یک تخلف محرز است، زیرا این اپراتور برابر مفاد مجوز، ملزم به ایجاد پوشش سراسری در تمام نقاط جمعیتی ایران می باشد و سازمان در بعد نظارتی باید ایرانسل را ملزم به نصب ایستگاه در ابوموسی می نمود و ابوموسی پس از سالها از صدور پروانه و مجوز فعالیت جزو نقاط کور شبکه موبایل ایرانسل بوده است، بویژه این که خود ایرانسل هم تجهیزات تشعشع سنجی پوششی را داراست.

از طرف دیگر ایرانسل هم در مجوز از هرگونه اقدامی که امنیت ملی را خدشه دار کند منع شده است، لذا واگذاری پوشش سرزمین ایران به یک اپراتور خارجی ابعاد سیاسی و امنیتی دارد اگر این پذیرفته بود چه نیازی به شبکه ایرانسل در استانهای مرزی بود، اپراتورهای کشورهای همجوار با بالا بردن توان و ارتفاع آنتن می توانستند پوشش این استانها را با کیفیتی به مراتب بهتر و ارزانتر از ایرانسل تامین کنند. لذا برابر مفاد مجوز، این مورد جزو موارد ابطال مجوز است و ادعای ایرانسل در خصوص رومینگ بین ایران و امارات در جزیره بوموسی عذر بدتر از گناه  است زیرا امروزه بدلیل خیل چند میلیونی مسافران خارجی، حجاج و زائرین عتبات عالیات رومینگ برای اکثر مردم ما یک مفهوم جا افتاده است و این سرویس شامل حوزه سرزمینی صادر کننده سیم کارت برای اپراتور خارجی نمی شود و اگر واقعا ارائه سرویس برای ساکنان محروم ابوموسی از طریق رومینگ بوده علاوه بر تبعات سیاسی و امنیتی هزینه های گزافی از نظرمالی را بر مردم بومی و مسافرین تحمیل می نموده است که خود جای پی گیری و پیگرد دارد.

با توجه به شعارهای مطروحه از سوی مسوولان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در خصوص ادعای عمل به ادبیات رگولاتوری، مواردی از جمله حرفه ای نبودن از حیث فقدان عمل به وظایف حاکمیتی و نظارتی، لزوم برخورد رسمی و حقوقی و قانونی در برخورد با کشور امارات، اعمال شرایط به ایرانسل در خصوص فقدان پوشش های مجاز همچنین برای قصور در عمل به تعهداتی که در متن و مفاد مجوز گنجانده شده است و سالیان سال است که بدان توجهی نشده از جمله نقاط مبهم در عملکرد رگولاتوری در این مورد خاص است.

 

شاید بتوان مهمترین دلیل این اتفاق را فقدان نگاه حاکمیتی و نظارتی در مسوولان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی دانست که باید مورد بررسی کارشناسانه قرار گیرد.