آیا دوره ششم مجلس شوراهای اسلامی شهر و روستا آخرین دوره آن خواهد بود؟
گروه سیاسی: در سال‌های اخیر، خبر بازداشت اعضای شوراهای شهر و روستا در نقاط مختلف کشور به امری تکراری تبدیل شده است. این اتفاق، سایه‌ای از ابهام و نگرانی را بر کارکرد این نهاد مردمی انداخته و زمزمه‌هایی مبنی بر حذف یا دست‌کم محدود کردن اختیارات آن را در برخی محافل سیاسی به وجود آورده است.
به گزارش بولتن نیوز، حامیان حذف شوراها، معتقدند که بعضی ناهنجاری‌های رفتار مالی و ناکارآمدی در این نهاد ریشه دوانده و وجود آن نه تنها سودی برای مردم ندارد، بلکه مانعی بر سر راه پیشرفت و توسعه شهری و روستایی محسوب می‌شود. آنها استدلال می‌کنند که اعضای شوراها که عمدتاً از افراد کم‌تجربه و فاقد تخصص لازم هستند، در معرض تطمیع و زد و بند قرار گرفته و منافع شخصی و گروهی خود را به جای مصالح عمومی دنبال می‌کنند.
از سوی دیگر، مخالفان حذف شوراها، این اقدام را گامی ارتجاعی و مغایر با اصول مردم‌سالاری می‌دانند. آنها معتقدند که شوراها به عنوان پل ارتباطی بین مردم و مسئولان، نقشی اساسی در نظارت بر عملکرد شهرداری‌ها و پیگیری مطالبات شهروندان ایفا می‌کنند. حذف این نهاد، عملاً صدای مردم را خاموش کرده و زمینه را برای تمرکز قدرت و اعمال فساد بیشتر فراهم می‌کند.
اما فارغ از موافقان و مخالفان حذف شوراها، آنچه مسلم است این است که ناکارآمدی و فساد در برخی از این نهادها به یک معضل جدی تبدیل شده است. پرونده‌های متعدد رشوه، تخلف و سوءاستفاده از قدرت که در گوشه و کنار کشور به گوش می‌رسد، ضرورت اصلاحات ساختاری در این نهاد را بیش از پیش آشکار می‌کند.
در این راستا، به جای حذف کامل شوراها، باید به دنبال راهکارهایی برای تقویت و کارآمدتر کردن آنها بود. برخی از این راهکارها عبارتند از:
_ بالا بردن سطح دانش و تخصص اعضای شوراها: میتوان با برگزاری دوره‌های آموزشی تخصصی و ارتقای سطح آگاهی اعضای شوراها، آنها را برای انجام بهتر وظایف خود توانمند ساخت.
_ تدوین قوانین شفاف‌سازی و نظارتی قوی‌تر: با وضع قوانینی شفاف و دقیق، میتوان از بروز فساد و تخلف در شوراها پیشگیری کرد و زمینه را برای نظارت دقیق‌تر بر عملکرد آنها فراهم نمود.
_ تقویت استقلال مالی شوراها: با اختصاص بودجه کافی و منابع مالی مستقل به شوراها، میتوان آنها را از وابستگی به نهادهای قدرت و ثروت رها کرده و در انجام وظایف خود، استقلال بیشتری به آنها اعطا کرد.
_ افزایش مشارکت مردم در انتخابات شوراها: با ارتقای سطح آگاهی مردم و تشویق آنها به حضور فعال در انتخابات شوراها، میتوان از انتخاب افراد اصلح و متعهد به قانون و مردم اطمینان حاصل کرد.
در نهایت، باید توجه داشت که حذف شوراها، نه تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه می‌تواند پیامدهای منفی به دنبال داشته باشد. راهکار درست، اصلاح و تقویت این نهاد مردمی است تا بتواند به رسالت خود در جهت پیشرفت و آبادانی شهرها و روستاها عمل کند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
حرف زدن راحته ولی عمل کردن سخت. از این حرفهای قشنگ میشه زیاد زد ولی واقعیت اینه که برای آنچه به عنوان اصلاح شوراها ذکر شد بسترسازیهای گسترده ای لازمه که نمیشه یک شبه و با دستور بهش رسید، به ویژه در زمینه فرهنگی و علمی و مبارزه با فساد. حتی اکنون هم این بسترها وجود نداره و از اکنون هم که شروع کنند چند دهه فرهنگ سازی و پرورش فکری لازمه تا به نقطه ای برسیم که مردم آمادگی لازم برای پذیرش همچین نهادهایی را داشته باشند. شوراها نسخه برداری کورکورانه از جامعه اروپایی بود ولی توجه نکرند اون جامعه خودش اول چه مسیری را طی کرد تا به چنین مطالبه ای رسید. در واقع از اول هم باید بسترها در مردم رشد پیدا می کرد و شورا مطالبه خود مردم می بود ولی وقتی به نقطه تولد شوراها برمی گردیم می بینیم خواسته مردمی نبوده بلکه دستور دولتی بوده. برای همین از همان اول هم این نهاد با فساد فراوان متولد شد فقط اینکه اون اوایل رسانه های جمعی در کار نبود تا این فسادها را افشا کند، ما خودمان شاهد بودیم، مثلا شورای روستای پدریمان سهمیه آرد و سبوس و کود شیمیایی داده شده را بالا می کشیدند و چیزی گیر مردم نمی آمد. پس اساسا همه آن صغری کبری چیدن ها در مورد اصلاح این ساختار بی معنی است و ضرب المثل « خشت اول چون نهد معمار کج تا سریا می رود دیوار کج » در مورد چنین ساختاری مصداق پیدا می کند و میتوان گفت چنین ساختاری از بنیان مشکل دارد و باید برچیده شود و هر تلاشی برای درست کردنش بیهوده است. باشد تا زمانی که خود مردم به آن درجه از آگاهی برسند که چنین چیزی را مطالبه کنند، فعلا که با این نوع دولتداری در کشور ما مردم درگیر دان مرغ و فجرانه و سامانه بازی و انواع صفها همچون خودرو و لاستیک هستند و با چنین مطالبه ای فرسنگ ها فاصله دارند. 
