۱۲ ضربه ای که مُفسدان اقتصادی به مردم ایران می زنند

 به گزارش بولتن نیوز به نقل از اقتصاد سالم، اَبَرپرونده های اقتصادی اخیر همچون “چای دبش، پرونده فرزندان حجت الاسلام مصدق معاون اول مستعفی قوه قضائیه و ماجرای حجت الاسلام صدیقی” ضرورت نگارش این یادداشت را دوچندان کرد.

بنابراین نکات زیر، به اختصار، بیان می شود:

۱_ برداشت ها و مشاهدات میدانی نگارنده به عنوان یک خبرنگار، حاکی از آن است که سلسله فسادهای اقتصادی؛ به ویژه به موازاتِ تحریم های اقتصادی خارجی و مشکلات معیشت مردمِ ایران، به طور مستقیم به “اعتماد” افکار عمومی به نهاد “دولت” ضربه زده است.

۱/۱_ پرسش افکار عمومی این است که اگر تحریم های خارجی خارج از اراده دولت است، آیا پیشگیری از مفاسد مدیران ارشد نیز امکان ناپذیر بوده است.

۲_ دیده شده که درمواردی که یک مدیر، به دلیل فساد یا سوءمدیریت، از مقام خود عزل می شود؛ مدتی بعد به پستی و مقامی دیگر منصوب می شود. این دست موارد این پیام را به افکار عمومی می دهد که “فساد”، پایان کارِ یک مدیر نیست…

۳_ مدیرانی که در نهادِ دولت فساد می کنند، خواه ناخواه، به اعتبارِ آن نهاد خدشه وارد می کنند به ویژه آنکه حتی پس از افشای فسادشان؛ حتی از عذرخواهی و استعفا نیز خودداری کنند.
این وضعیت این پیام را به افکار عمومی می دهد که اَبَرمفسدان اقتصادی در ایران علاوه بر دزدی، “پررو و وقیح” نیز هستند…

۴_ فاش شدن سبک زندگی “سوپر لاکچری” فرزندانِ مُفسدان اقتصادی و البته سکونت بسیاری از آنها در کشورهای و شهرهای گرانقیمت خارجی و دوتابعیتی بودنِ برخی از این مُفسدان؛ این باور را در افکار عمومی ایجاد کرده که اَبَردزدان، “پول مردم” را از ایران خارج کرده و صرف زندگیِ “انگلی” فرزندان شان در کشورهای دیگر می کنند.

۵_ آقا امیرالمومنین ع فرمودند:” هیچ مالی در جایی (جیب مفسدان اقتصادی) جمع نمی شود، مگر آنکه از جایی دیگر (جیب فقرا) کم شده باشد.

۱/۵_ بنابراین مُفسدان اقتصادی ثروت های میلیاری جمع می کنند به بهای آنکه بخشی از “مردمِ ایران” فقیرتر شوند.

۶_ ثروتمندتر شدن عده بسیار قلیلی در کشور، به “بها” ی فقیرتر شدن عده بسیار بیشتری در کشور؛ به طور بدیهی پیامدهایی همچون “شکاف طبقاتی، تبعیض اجتماعی و افزایش نابرابری” را به دنبال دارد.

۷_ موارد قید شده در بالا، حسِ “سرخوردگی، خشم و نفرت” نسبت به مفسدان اقتصادی را در میان قشرِ فقیر شده؛ ایجاد می کند.

۸_ بدیهی است که موارد قید شده در بالا ایجاد دوقطبی های:

الف: فقیر _ ثروتمند

ب: دارا _ ندار

ج: خوشبخت _ بدبخت

د: لاکچری _ ضعیف

را در کشور به دنبال دارد.

۹_ مشاهده ی این وضعیت که برخی با فساد اقتصادی، یک شبه رَه صد ساله را می روند؛ علاوه بر آسیب های ذکر شده در بالا، ارزش کار و تلاش شرافتمندانه و کسب روزی حلال را نیز از بین می برد.

۱۰_ ازجمله تبعات این وضعیت، سرخوردگی جوانان است که با قیاسِ شرایط خود با مُفسدان اقتصادی و سبک زندگی فرزندان آنها؛ آینده ای برای خود نمی بینند…

۱۱_ اَبَرمُفسدان اقتصادی، فرهنگ کارآفرینی و تولیدِ ثروتِ حلال را نیز تضعیف می کنند و صاحبان سرمایه برای به کار گرفتنِ پول خود در مسیر تولید یا در حوزه ی دلالی و … مردد می شوند.

۱۲_ وضعیت حاصله هم از نظر روانی و هم از نظر اقتصادی، شرایط را برای ازدواج جوانان نامناسب کرده و همین موضوع نیز چرخه ی معیوب بعدی را به دنبال دارد…

۱/۱۲_ با توجه به اینکه نگارنده در “دانشکده خبر” نزد اساتید برجسته ای علم آموزه ای کرده است یقین دارم که از نظر شاخص های مرتبط با مصالح و منافع ملی؛ تمام موارد قید شده در بالا، برخلافِ “منافع و امنیت ملی” این سرزمین است.

_ بنابراین عملکرد مُفسدان اقتصادی به ویژه در دوره تحریم های اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم؛ اقدامی علیه “امنیت ملی” و در راستای همراهی با اهداف ایران ستیزانه ی سرویس های خارجی است.

۳/۱۲_ نگارنده بر این باور است که برخی از مُفسدان اقتصادی و مدیرانی که تصمیمات مضرر به حال ملت و کشور می گیرند؛ عامل “نفوذ” و سرویس های خارجی هستند و آن بعضِ دیگر نیز، غیرمستقیم آب به آسیاب آنها می ریزند.

۴/۱۲_ در پایان این پرسش برای شخص نگارنده مطرح است که آیا این رواست که فرزندان مردمِ ایران و سربازانِ فرمانده شهید حاج قاسم سلیمانی؛ در خطوط مقدم دفاع از امنیت و منافع ملی در سوریه و… به شهادت برسند و “مُفسدان اقتصادی” در پشت جبهه در دولت در حال فسادهای کلان و خنجر زدن از پشت به مردم و مملکت باشند!؟