هنر هوش ساختگی!
به گزارش بولتن نیوز ، داریوش رضایی کارشناس ارشد کارگردانی هنرهای نمایشی: گستره ی بی پایان و بی نهایت هنر در دنیای امروزی، ریشه در داستانها و قصه ها و آیینهایی دارد که به آدم نخستین باز می گردد. هنگامی که آدم نخستین با های و هوی گفتگو می کرد و با آواهایی برای خویش به کشف و درک زیست بوم پیرامون خویش دست می یافت و برای فهم نادیده ها و ناشنیده ها و نا دانسته های خویش آیین برپا می نمود و مراسم می گرفت یا به داستان سرایی و قصه می پرداخت تا جایی که رنگ را یافت و نگاره بر دیوار برای ثبت و ابزار، ابزار، ابزار و برای ابراز و اثبات وجود خویش!
و دانش برای توجیه پیرامون خویش! و آیین برای گرامی داشت خویش! و قانون و دین و فرهنگ برای وجود خویش در گستره ی هستی و جهان مادی و معنوی خویش! تا به امروز پیشرفت شگرفی در همه ی گستره های وجودی برای بوجود آوردن و اینکه هستم و نیاز همیشه تشنه ی وجود خویش به سازندگی و به بوجود آورنده و پدیدار کننده بودن که هیچوقت پایانی ندارد. میل به جاودانگی و جاودان سازی آدمیان، نیازی بی پایان می باشد و هیچ گاه سیری نمی یابد و این راز زندگی آدمیان است.
حال در دنیای امروزی با پشت سر گذاشتن چیزهایی که آورده شد با تکیه بر دانش به جایگاهی رسیده که هنری ساختگی که خود در ذات و خواست از زندگی، ساختگیست را در کمترین زمان با دستگاه می سازد! دستگاهی که از توان مینوی (روحی) برخوردار نیست شاید هم باشد! بلی چراکه خِرد از برهم پیوستگی رشته های رسانای جریان الکتریکیِ توانِ سنجش(محاسبه)، جان میگیرد. پاره ی ویژه در این ساخت و راه این است که در دنیای امروزی با توجه به سرعت پیشرفت از یک چیز جا می میاند! و آن اینست که نخست ساخته می شود و در دَم مورد استفاده همگانی قرار می گیرد! سپس در بوته آزمایش برای بازدهی قرار می گیرد ! و تازه به فکر کارکرد و فرهنگسازی برای آن می افتند!رویه ای که کاری اندیشمندانه و بهره ور را تخریب می نماید! به گونه ای، رو به هرج و مرج اندیشه و کارکرد ( آنارشیسم ) با سرعتی ویرانگر می رود!
و نکته ی بنیادی اینجاست که این پول ساخته ی دست آدمی برای آسایش در برآوردن نیاز چرا اینهمه بهای خون می خواهد که این سود به قیمت تخریب و قیمت خون، سنجش (حساب) می گردد؟! هوش ساختگی زاییده ای است که بی تردید فقط یادآوری را سرعت بخشد و اینکه بتواند ستون بزرگ و بنیادی هنر یعنی پویایی را تلنگر زند تا به هنرمند بهره مند از هر گوشه ی آن یاری رساند نه اینکه اختیار صفر تا صد آنرا بر دوش گیرد! چراکه اگر پویایی و نیاز به انتها برسد این زهر ساخته شده آدمیان را به هیچ و پوچ و احساس ناکارآمدی و افسردگی و نابودی و بی کارایی می رساند آنگاه برخوردها و درگیریها برای گذران از رخوت پدید می آید.
خیام؛ اجرام که ساکنان این ایوانند.....اسبابِ ترددِ خردمندانند .. هان تا سررشته ی خرد گم نکنی...کانان که مدبرند سرگردانند!
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
