چرا جذابیت عدالت گونه برخورد با تخلف برای ما کمتر از بیان تخلف است؟
گروه سیاسی - سید احمد رضوی نوشت: معمولاً برای فعالان رسانه‌ای و ارباب جریدها، کشف تخلف و معرفی مفسدین جذاب و مخاطب‌پسند است. لذا تمرکز آن‌ها بر شناسایی، کشف و معرفی آنان و همچنین مطالبه از مسئولین و نقدِ چرایی به وجود آمدن بستر تخلف و فساد است.
به گزارش بولتن نیوز، اما وقتی مسئولین برخورد می‌کنند و یا اقدامی در جهت تامین منافع عمومی از مفسدین انجام می‌دهند، فعالان رسانه‌ای آن را منتشر نمی‌کنند یا با ضریب نشر پایین آن را منتشر می‌کنند.
به عنوان مثال، پرداخت نجومی به حمید باقرنژاد، معاون مالی و سرمایه انسانی صندوق ذخیره فرهنگیان، چندی پیش شناسائی و کشف شده و با ضریب بسیار بالا و #تیترهای_خاص جنجال برانگیز شد. اما وقتی با دستور وزیر آموزش و پرورش با این مدیر متخلف، برخورد صورت گرفت و عزل شد، هم بسیاری از مطالبه‌گران و عدالت‌طلبان و رسانه‌ها روزه سکوت گرفتند و هم آحاد جامعه از این اقدام مسئولین بی‌خبر ماندند. چرا؟
آیا راه و رسم مطالبه‌گری و عدالت‌طلبی این است که تخلف را جار بزنیم و در برابر برخورد با متخلف سکوت کنیم؟ آیا شرط انصاف این است که در زمان کشف تخلف، مسئولین را نقد کنیم، امّا در هنگام برخورد با متخلف، از تقدیر و تمجیدِ مسئولین خودداری کنیم؟ پاسخِ افکار عمومیِ جُرحه دار شده را چه کسانی باید بدهند؟ با نتایجِ بذْرِ ناامیدِ کُشیدَه که در ذهن و قلبِ مَرَدَم پَاشیدَه شده، چه کار کُنِیم؟
کمی با مردم و مخاطب صادق باشیم و برای او احترام قائل شویم. اگر تخلفی را فریاد میزنیم، برخورد با تخلف را نیز بازگو کنیم تا در ذهن مخاطب صرفا خورد و برد حک نشود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
بنام خدا.بعد از برخورد، این متخلفان چه کاره میشوند؟ 
