غربگرایی دولت رئیسی، افراطی تر از دولت روحانی است

گروه سیاسی - مجید شاکری کارشناس مسائل اقتصادی در یادداشتی نوشت: سخنراني ديروز معاون اول محترم كه در آن به مصائب آزادسازي پولهاي بلوكه شده از عراق و كره و توان آمريكا براي صفر كردن اثر همه مساعي دولتمردان در اين حوزه با يك سر انگشت اشاره كرده بودند، اين نتيجه را در جامعه ايجاد كرده كه اگر چنين است پس حرف همان قبلي ها كه گفتند «بايد با كدخدا ببنديم» درست بوده و «نگاه به شرق هم در اين دولت امتحان شد و شكست خورد».

به گزارش بولتن نیوز،  من در اين يادداشت ميكوشم نشان دهم آنچه در حوزه سياست خارجي در دولت حضرتعالي انجام شده فارغ از آنكه نيت شخصي شما چه بوده يك نوع «غربگرايي افراطي تر از دولت قبل» است

 سياست همسايگي؛ هديه غيرمنتظره به آمريكا درست وقتي به آن نياز دارد

 از 2015 تا 2022 آمريكا يك مسير هوشمندانه را آغاز كرد كه با افزايش ناامني در غرب روسيه مانع از اتصال چين به اروپا از مسيري خارج از هژموني آمريكا شود.

 با بسته شدن مسير روسيه سه مسير براي اتصال كمربند و جاده باقي ميماند. اول مسيرهاي ترانس كاسپين- لاجورد كه با محوريت تركيه يك فضاي اتصال توراني از شمال چين تا بلغارستان را فراهم ميكرد و آمريكا براجزاي اصلي رفتار آن (از جمله مديريت انرژي تركيه وزيرساخت امنيتي آن) كنترل سنتي دارد.

 دوم مسير رد-مد در جنوب كه اساسا براي اتصال هند به امارات- عربستان-اسرائيل- يونان طراحي شده است. اما بعنوان يك مسير عاريتي، آمريكا آماده است چين را هم از آن بهرهمند كند و ضمنا به اين وسيله چين را هم كنترل كند.

 سوم مسير مياني كه از افغانستان به ايران و بعد عراق و سوريه و لبنان مي رسد و آمريكا در آن (بدليل زحمات و جانفشاني هاي بسيار امثال شهيد سليماني) هژموني امنيتي ندارد. برنامه غرب براي اين مسيرويرانسازي است.

 در حالي كه هنوز دو محور رقيب ايران تكميل نشده و بيش از هر چيز نيازمند آرامش و كنترل حدود تنش براي تكميل زيرساختهاست و در حالي كه محور مياني زير فشار تحريم هاي متنوع آمريكا عليه ايران، سوريه ولبنان در حال فرسايش است، تنش زدايي با تركيه، امارت و عربستان بدون آنكه ما به ازايي براي جلوگيري از فرسايش محور مياني داشته باشد، يك هديه غيرمنتظره براي كلانبرنامه آمريكاست. شايد چنين امتياز بدون ما به ازايي هرگزدر دوره آقاي روحاني به آمريكا داده نشده بود.

 تمديد هند (اسرائيل) در چابهار؛كمك مستقيم به مهار چين توسط آمريكا

 براي ده سال هندي ها با قراردادي كه در دولت آقاي روحاني منعقد شد در چابهار بودند تا مانع از توسعه چابهار شوند و در اين هدف نامقدس كاملا موفق بودند. استدلال در واگذاري چابهار به هند آن بود كه آنها از معافيت آمريكا برخوردارند.

 در شرايطي كه چين براي حفظ رشدهاي بالا و اجتناب از سقوط بازارهاي مالي نياز به توسعه مدل توسعه خود به سمت غرب دارد، بستن راه او در بسط‌يافته‌ترين شكل ابتكار جاده و كمربند يعني سيپك، يك كمك مستقيم به برنامه مهار چين توسط آمريكاست. دقت كنيد كه درباره هند آقاي مودي حرف ميزنيم يعني هند هم پيمان اسرائيل.

 آيا اين به اين معناست كه نبايد با هند (مهره اصلي غرب در آينده آسيا) همكاري كرد؟ قطعا بايد همكاري كرد اما دهها شيوه ديگر براي همكاري وجود دارد كه به صورت ذاتي هديه مفت و مجاني به غرب به ازاي هيچ نباشد. شايد بعد از يك تجربه ده ساله هرگز چنين امتيازي مجددا در دولت آقاي روحاني به آمريكا داده نميشد.

3️ بستن مسير روسيه به سمت جنوب؛ كمك مستقيم به آمريكا در جنگ اكراين

 بعد از وقوع جنگ اكراين روسيه عملا از غرب توسط ناتو و از شرق توسط چين محاصره شده است. تنها راه خروج از اين خفگي ژئوپلتيك براي روسها جنوب و مسير ايران است

 در حالي كه عملا حتي صادرات غلات روسيه به جهان كه بناست نقطه قوت روسها باشد تحت كنترل ناتو (تركيه) است، اهميت اين مسير صد چندان ميشود

 ايران مسير اصلي پيشنهادي روسها براي اتصال به جنوب را متوقف كرده (تكميل اينچه برون گرمسار را در سطح كارشناسان راهآهن مسدود كرده) وبراي هيچ راه جايگزين ديگري هم همراهي جدي نميكند. در عوض انرژي خود و روسها را مصروف راهي ميكند كه بعدا بصورت بالقوه براي دور زدن روسيه توسط غرب صرف مي شود ( رشت-آستارا).

 در اين حال همزمان ايران نقش يك همراه روسيه در جنگ را هم ايفا ميكند و هزينه هاي سياسي و بين المللي آنرا هم ميدهد.

 اين امتيازي است كه شايد هرگز در دولت آقاي روحاني بدون ما به ازا به دولت آمريكا داده نميشد.

 اين سه مورد تنها نمونه هايي محدود از رويكرد افراطي دولت سيزدهم به همكاري بدون ما به ازا با غرب است اين فهرست را ميتوان با عناوين متعدد ديگر تكميل كرد.

 تعهد به آينده ايران و مردم مظلوم ولي سربلند ايران مستلزم تغيير اساسي شيوه و تيم سياست خارجي مورد اعتماد حضرتعالي است.