تحلیلگر ترکیه‌ای: حمایت اردوغان از پیوستن اوکراین به ناتو شوک آور بود

به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایسنا، هنوز هم بحران اقتصادی مهمترین موضوع خبری تمام رسانه های ترکیه و محافل سیاسی این کشور است. این موضوع از چنان اهمیتی برخوردار است که حتی مسائل دیگری همچون رویکرد ترکیه درباره پیوستن اوکراین و سوئد به ناتو، ذیل مساله اقتصاد قرار گرفته است.

در واقع، ادراک بسیاری از ناظران سیاسی ترکیه از مسیر آتی سیاست خارجی، بر اساس این موضوع است که هرگونه تصمیم و چرخش احتمالی اردوغان در قبال ناتو، سوئد، اوکراین و غرب، چه تاثیراتی بر اقتصاد دارد.

پس از سفر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین به استانبول در روزهای گذشته، واکنش ها به سخنان اردوغان و آزادی فرماندهان اوکراینی، بیشتر و بیشتر شده است.

روزنامه آیدنلک چاپ آنکارا، به آزاد کردن فرماندهان اوکراینی و فرستادن آنها به خانه اعتراض کرده و چنین تیتری به کار برده است: «اردوغان، فرماندهان نازی را آزاد کرد تا بروند و دوباره علیه روسیه بجنگند».

اظهارات اردوغان در مورد حمایت شفاف و قاطعانه ترکیه از پیوستن اوکراین به ناتو، واکنش ها و انتقاداتی به دنبال آورده و حتی یکی از تحلیلگران می گوید، فکر کردم اردوغان دچار لغزش زبانی شده و ناخواسته چیزی بر زبان آورده است.

عصمت اوزچلیک، تحلیلگر ترک، در یادداشت زیر، دیدگاه های خود را درباره تصمیمات اردوغان در قبال غرب و ناتو، به روشنی بیان کرده است.

قرار است ترکیه مقابل روسیه بجنگد؟

این روزها کشور ما همچنان غرق در مشکلات اقتصادی است و راستش را بخواهید، مهمترین معضل حزب حاکم نیز همین است.

حالا دولت اردوغان، عملاً در یک چهار راه بحرانی قرار گرفته است؛ یا باید تصمیمات رادیکالی و تندروانه اتخاذ کند و همه چیز را بر اساس یک مدل اقتصادی مبتنی بر تولید جلو ببرد، یا این که با تدابیر موقت و روزمره، امروز را به فردا برساند و یا این که از منافع ملی کشور بگذرد و در برابر نهادهای مالی مافیایی بین المللی، دستان خود را به نشانه تسلیم بالا ببرد.

شواهد و نشانه های بعد از انتخابات، نشان دهنده این است که احتمالاً، دولت اردوغان، راه دوم را برمی گزیند و فقط به دنبال اقدامات موقت و زودگذر خواهد بود و سراغ حل بنیادین مشکلات نخواهد رفت. اما در عین حال، نشانه هایی نیز وجود دارد که می گوید، تیم اقتصادی دولت، در جستجوی یک نسخه اقتصادی تکراری است. یعنی همین حالا نیز، همان نسخه ای که جلوی ترکیه گذاشته شده که قبلاً به خاطر آن، تاوان و هزینه داده ایم. جستجو برای پول داغ از غرب، همان سیاست های غلطی است که ما را به موقعیت دشوار کنونی رسانده است.

فروش موسسات دولتی باقی مانده، تبدیل زمین های بیت المال به وجه نقد و سیاست های تاکتیکی و سطحی از این دست، تکرار همان اقدامات غلط پیشین و پرداخت تاوان های سنگین برای ترکیه است.

بیایید دوباره یادآوری کنیم. پول داغ از کجا می آید؟ ترکیه برای جذب سرمایه خارجی، به چه شیوه ای عمل می کند؟ خوب...پاسخ این است: موسسات مالی بین المللی، غالباً با ایالات متحده کار می کنند. آنها پول می دهند اما قطعاً امتیاز می گیرند.

جا دارد سوال کنیم: فقط برای جذب پول داغ، به خطاهای پیشین ادامه می دهید؟ غارت ترکیه کافی نیست؟ قطعاً مقامات سیاسی ما، امتیاز سیاسی هم می ‌دهند و خواسته های ایالات متحده، را به جای خواهند آورد. این خلاصه ای از راه های رفته قبلی است و ما قبلاً با همین راهبرد غلط، در گذشته حوادث بسیار دردناکی را تجربه کرده ایم.

بیایید موضوعی همچون تلاش برای عضویت سوئد در ناتو را ارزیابی کنیم. مساله این غربی ها، از ترکیه توقع دارند، تحریم علیه روسیه را مراعات کند و با حضور سوئد در ناتو نیز موافقت کند، اما در مقابل، خود کشورهای غربی، حاضر نیستند دست از حمایت سیاسی و نظامی از نهادهای اقماری پ.ک.ک در سوریه بردارند.

اهمیت تصمیم ترکیه در ناتو

نشست سران ناتو در لیتوانی در 11-12 ژوئیه، موضوع مهمی است. البته قرار است قبل از نشست سران، یک نشست سه جانبه دیگر هم برگزار شود با حضور رئیس جمهور ترکیه، دبیرکل ناتو و نخست وزیر سوئد. هنوز مشخص نیست که ترکیه چه تصمیم خواهد گرفت. اما شنیده های ما در مورد تصمیمات احتمالی، متفاوت و متناقض است.

مساله اینجاست که اعضای ناتو، پی به این واقعیت برده اند که ترکیه خواسته های اقتصادی دارد. بدیهی است که مذاکرات پشت پرده در جریان است. در نتیجه آنها می دانند که سیاست خود را چگونه تنظیم کنند.

در جریان سفر زلنسکی رئیس جمهور اوکراین به ترکیه و دیدار او با اردوغان، شاهد سخنان عجیبی در مورد عضویت اوکراین در ناتو بودیم. گفته می شود بین کی یف و آنکارا، قراردادهای زیادی امضا شده است. اما از همه اینها مهم تر، موضع اردوغان درباره ناتو بود.

وقتی که آنها جلوی دوربین ها رفتند، سخنان اردوغان یک اثر شوک ایجاد کرد. او آشکارا گفت: «اوکراین مستحق عضویت در ناتو است».

راستش را بخواهید، آن قدر از این حرف تعجب کردم که اول تصور کردم اردوغان، دچار یک لغزش زبانی موقت شده و ناخواسته چنین چیزی بر زبان آورده است. به همین خاطر، برای کسب اطمینان، با برخی از مسئولان صحبت کردم. اما نه ...فهمید که این موضع، یک لغزش زبانی نبود.

بگذارید بگویم؛ چرا از این حرف آشکار اردوغان تعجب کردم. در شرایطی که حتی آمریکا، آلمان و انگلیس و دیگران، با چنین صراحتی درباره ضرورت الحاق اوکراین به ناتو صحبت نمی کنند، اردوغان چرا باید چنین حرفی بزند؟ بگذارید به یک موضوع ساده بیندیشیم: اگر اوکراین عضو ناتو شود، ما نیز به عنوان عضو ناتو، بر اساس الزامات ماده پنج، باید در برابر روسیه بجنگیم؟ واقعاً قرار است به خاطر عضویت در این پیمان نظامی، به جنگ روسیه برویم؟!

برخی ها از روی خوشبینی، حرف اردوغان را چنین توجیه می کنند که او می خواسته با این سخن، سیگنال مثبتی برای ناتو بفرستد. اما این تحلیل، مبنای واقعی ندارد. برخورد دوگانه با دو موضوع سوئد و اوکراین، معضل ناتو را عمیق تر می کند. از این گذشته همین حالا هم در اوکراین، نگاه نومیدانه و بدبینانه ای نسبت به ایالات متحده وجود دارد. در این صورت، ترکیه چرا باید به این شکل، از عضویت اوکراین در ناتو حمایت کند؟

باید این واقعیت را از یاد نبریم که ما، منافع فراوانی در حفظ و توسعه روابط با روسیه داریم. بنابراین، موضع اردوغان درباره اوکراین مسیر روابط ما و روسیه را منحرف خواهد کرد و ممکن است یک بحران جدید را تجربه کنیم. بنابراین، ترکیه به شدت آسیب خواهد دید و با زنجیره ای از خطاها، خودمان را در شرایط دشوار قرار خواهیم داد.

برخلاف تصور دولت، گسترش ناتو، تهدیدی برای امنیت ترکیه است. بارها دیده ایم که متحدین ناتو، به جای حمایت، در عراق، سوریه، قبرس، مدیترانه و یونان، آشکارا ما را تهدید کرده اند. دولت اردوغان، دارد در یک مسیر خطرناک پیش می رود و اتخاذ چنین مواضعی، مانند این است که با یک سلاح پر، به پای خودمان شلیک کنیم.