نگرانی واشنگتن از نزدیکی بیش از پیش تهران - مسکو - پکن

به گزارش بولتن نیوز به نقل از دیپلماسی ایرانی،  روسیه و چین هر دو می گویند، در حالی که روابطشان هنوز یک اتحاد به معنای سنتی کلمه نیست و بیشتر در مورد مشارکت است، اما باز هم با این حال در واشنگتن، این به عنوان نوعی نمونه اولیه از یک اتحاد تلقی می شود. افزون بر آن، امریکایی ‌ها اکنون بر اساس دکترین ملی خود عمل می ‌کنند که در آن، هر از چند گاهی، چین به ‌عنوان دشمن امریکا و روسیه به‌ عنوان تهدیدی دائمی برای منافع ایالات متحده امریکا جای می ‌گیرند. از سوی دیگر، ایران کشوری متخاصم محسوب می ‌شود که تحریم‌ های امریکا نه یک سال، نه دو یا ده سال، بلکه دهه ‌ها است که علیه آن اعمال شده است.

امریکایی ها قادر به مهار کامل چین و روسیه نیستند. بله، امریکایی ‌ها موانعی را پیش روی ما گذاشتند و خواهند گذاشت، اما قرابت در مقابل چشمان ما اتفاق می ‌افتد و ایران نیز با کمال میل به این مشارکت می ‌پیوندد که اثبات آن، سفر اخیر حسین امیرعبداللهیان به مسکو است.

افزون بر آن، چین، ایران و روسیه هم در سیاست بین ‌المللی و هم در سیاست منطقه ‌ای مدعی چیز بیشتری هستند. مثلا، توافقات میان حسین امیرعبداللهیان و سرگئی لاوروف فراتر از آن چیزی است که از یک رابطه دوجانبه ساده انتظار می رود. ما در مورد یک قرابت دیگر صحبت می کنیم و چین با این قرابت کاملا موافق و آماده پیوستن به آن است. افزون بر آن، واشنگتن از این علاقه چین به امور منطقه ای نیز بسیار ترسیده است.

چین اکنون در حال گفتن حرف جدیدی در سیاست منطقه ای به ویژه در خاورمیانه است. ابتکار این کشور برای عادی کردن روابط میان عربستان سعودی و ایران، سیاستمداران امریکایی را در سردرگمی قرار داده است. آنها می گویند که واشنگتن هنوز نمی داند چگونه به این اقدام جدید چین واکنش نشان دهد. آنچه از مقامات امریکایی تا کنون شنیده ایم دوپهلو بوده از یک سو می گویند از هر گونه نزدیکی روابط کشورهای منطقه با یکدیگر استقبال می کنند و از سوی دیگر از ریاض و پکن گلایه دارند که چرا آنها را در جریان این عادی سازی روابط نگذاشته اند.

نکته قابل توجه این است که روسیه همیشه گفته است که در منطقه خلیج فارس باید با کشورهای مختلف بازی نکرد، بلکه باید به این فکر کرد که چگونه امنیت آنجا را تامین کرد و چگونه منطقه امنیتی ایجاد کرد. مفهوم امنیت روسیه در خلیج فارس برای مدت طولانی مطرح بوده، اما اکنون چین با موفقیتی ملموس از آن حمایت کرده است. این نشان می دهد که مسکو و پکن در اینجا نیز هماهنگ عمل خواهند کرد.