نسخه جدید رهبرانقلاب در اداره کشور

گروه سیاسی - محسن مهدیان مدیرعامل موسسه همشهری در یادداشتی نوشت: رهبرانقلاب در دیدار با مسئولین دستگاه قضائی مدل جدیدی برای حکمرانی ارائه فرمودند که البته منحصر به دستگاه قضائی نیز نمی شود و منطق آن همه حاکمیت را در بر می گیرد.

 به این چند گزاره با دقت توجه کنیم.

 فرمودند:
یکم. تصویر رسانه‌ای قوه قضائیه تصویر خوبی نیست

دوم. اکثریت قاطع قضات شریف هستند اما سوء استفاده اقلیتی کوچک، چهره قوه قضائیه را مخدوش می‌کند

سوم. کسی که به دادگستری مراجعه می‌کند اگر با اخم مواجه شود دل شکسته بیرون می‌آید حتی اگر به کار او رسیدگی شود

و چهارم: خروجی و نتیجه نهایی کار که به دست مردم می‌رسد باید معیار و منشاء داوری باشد.

سه گزاره اول یک نخ تسبیح مشترک دارد و آن اینکه کارآمدی کفایت نمی کند و به همان اندازه و بلکه بیشتر برداشت نهائی افکار عمومی اهمیت دارد. گزاره اول می گوید علیرغم عملکرد خوب؛ اما تصویر ضعیف است. گزینه دوم می گوید جمعیت اقلیت فاسد در قضات، چهره عدلیه را مخدوش می کند. گزینه سوم می گوید ولو کار مردم را راه بیاندازید اما یک اخم ساده کار را خراب می کند. هر سه گزاره تاکید بر تصویر است؛ تاکید بر افکار عمومی؛ ولو عملکرد در برآیند کلی مثبت باشد.

تا اینجای ماجرا تاکید اصلی بر توجه به برداشت نهایی جامعه است. به سخن دیگر حاکمیت نباید به برداشت مخاطب بی اعتنا باشد. قضاوت نهائی افکار عمومی می تواند تحت تاثیر عملکرد همان جماعت اقلیت فاسد در دستگاه قضا باشد. می تواند ناشی از یک اخم کوچک باشد. دستگاه قضا و حاکمیت باید به برداشت نهایی مخاطب توجه کند و اجازه ندهد هیچ سطحی از تخلف تصویر نهایی را مخدوش کند.

انشالله توجه داریم که این مهم فراتر از کار رسانه ای است؛ آنهم هست. اما این هدف راهبردی نیازمند برنامه ریزی عمیق تر و پیچیده تری است. توجه اصلی باید معطوف به این گزاره باشد که تخلف در جمهوری اسلامی کمش نیز زیاد است.

 اما گزاره چهارم نسبت به سه گزاره اول بسیار کلیدی تر است. در سه گزاره اول می فرمانید مراقبت کنید یک خطای کوچک تصویر نهایی ذهن مخاطب را تخریب نکند. اما در گزاره چهارم می فرمایند ملاک داوری برای عملکرد مسوولین احساس نهایی مردم است. این مهم فراتر از ذهنیت صرف است؛ بلکه بر احساس حقیقی مردم تاکید دارد.

خلاصه اینکه هر میزان آمار و بیلان یک سازمان و نهاد و اساسا حاکمیت مثبت باشد، ملاک نهایی اینست که مردم به صورت محسوس آنرا لمس کنند.

این معیار جدید ملاک ارزیابی نهادها را تغییر می دهد و بجای توقف در گزارش مسوولین بر برداشت واقعی جامعه تاکید دارد.

 با این معیار قضاوت حکمرانی نیاز مند دو اصل کلیدی است:

 اول اینکه خطاهای کوچک ممکن است کارهای بزرگ را زیر سوال ببرد و به همان اندازه مهم است.

دوم اینکه کارهای بزرگ را مردم باید سر صحنه زندگی احساس کنند.
از این پس عملکرد ها را باید با این معیار سنجید و محک زد.