بولتن نیوز، این روزها شاهد گستاخی مقامات اماراتی نسبت به سفر رئیس جمهور كشورمان به جزیره ابوموسی هستیم، این درحالی است برخی منابع پیش از این از مورد استفاده قرار گرفتن خاك ایران در ساخت جزایر مصنوعی امارات خبر می دهند. امارات متحده عربی در حال حاضر بخش كوچكی از سواحل خلیج فارس را كه حدود 60 كیلومتر است در اختیار دارد و در مقابل ایران دارنده یك هزار و 880 كیلومتر از سواحل این دریا است. سلطان بن سلیم، مدیر پروژه جزایر مصنوعی میگوید با اتمام پروژه جزایر مصنوعی سواحل امارات از 60 كیلومتر به یك هزار و 200 كیلومتر افزایش مییابد كه به این ترتیب به نظر می رسد كه كشور امارات در پی وسعت بخشیدن به خاك خود است.
در گزارش های قبلی به سه محور " سو استفاده امارات از عوارض تحریم نفت ایران" ، " تصرف گام به گام فلات قاره ایران با ساخت جزایر مصنوعی از سوی اعراب " و " پیامدهای حقوقی ساخت جزایر مصنوعی از سوی امارات و قطر" پرداخته شد و در گزارش چهارم از سلسله گزارشهای مربوط به افکار پلید امارات و قطر و همچنین برخی کشورهای عربی در تعرض به خاک ایران به موضوع پیشنهادی مرکز پژوهشهای مجلس در خصوص " مسکونی کردن جزایر و تبدیل آن به مراكز جذب گردشكر برای مقابله با تجاوز اعراب" و همچنین واکنش برخی مسئولین در سالهای گذشته به تحرکات امارات پرداخته شده است.
بولتن نیوز، امارات متحده عربی پس از سال ها ادعای بی اساس بر سر مالكیت جزایر طبیعی سه گانه تنب بزرگ، تنب كوچك و ابوموسی حالا درصدد ساخت ۳۲۵ جزیره مصنوعی در آب های خلیج فارس است كه به گفته روزنامه «البیان» چاپ امارات برای احداث این پروژه ها میلیاردها دلار هزینه شده و بیش ترین این پروژه ها متعلق به دوبی و در حدود ۳۰۰ جزیره خواهد بود.
در صورت وجود جزیره های کوچک و بزرگ نزدیک ساحل، مسأله تعیین مرز دریایی بین دو کشور مشکل تر می شود ، دراین حالت، باید ابتدا حق مالکیت بر جزیره ها را توسط دو کشور را تعیین نمود.( پایگاه ملی دادههای علوم و زمین کشور/ ماهیت و قلمرو جغرافیای سیاسی/ انواع مرزها/صص۱۴و۱۵ )
مشاهده می شود که در تعیین مرز دریایی که در واقع امکان استفاده از آب های سرزمینی و ذخائر و منابع و ظرفیت های استراتژیک مناطق را به کشورها میدهد، خشکی های مربوط به آن کشور بسیار تعیین کننده است.
حال تصور کنید خشکی های یک کشور کیلومتر ها در آب های سرزمینی آن کشور جلو برود و یا جزایر جدیدی در آبهای سرزمینی آن کشور ایجاد شود؛ چه اتفاقی خواهد افتاد؟
بی شک این خشکی های جدید و مصنوعی روی تعیین سرحدات و مرزهای آبی و به تبع آنها آّ های سرزمینی موثر خواهد بود. زمانی که مرز های آبی فراتر بروند و آب های سرزمینی توسعه بیابند، دسترسی به منابع افزایش میابد؛ آنهم در منطقه ای نظیر خلیج همیشه فارس و درست در مجاورت تنگه هرمز. در صورتی که جزایر مزبور در این منطقه به طور کامل احداث و به بهره برداری برسند، احتمال آنکه امارات اداعاهای تازه ای را در خصوص مرز های آبی و اب های سرزمینی خود مطرح کند زیاد است
در این رابطه در تیر ماه سال 1386 محمدجعفر سادات موسوی، رئیس فراكسیون محیط زیست مجلس درباره آخرین وضعیت نامه ارسال شده خود به سازمان ملل می گوید: نامه ای را كه در شهریور سال گذشته با پست فوری به سازمان ملل برای اعتراض به ساخت جزایر مصنوعی در آب های خلیج فارس و تهدیدات زیست محیطی ناشی از آن نوشتیم متأسفانه چون وزارت امور خارجه كشور حاضر به مداخله در این امر نشد، این نامه یك نامه عادی تلقی شد و بی پاسخ ماند.
در این زمان فاطمه واعظ جوادی، رئیس سازمان محیط زیست نیز در این باره تاکید کرده است: می خواهیم هیئت وزیران كشورهای حاشیه خلیج فارس، چارچوب های قانونی محدود كننده ای را تصویب كند كه كشورها ملزم به اجرای آن باشند كه در غیر این صورت هر كشوری با یك ارزیابی زیست محیطی دست كاری شده می آید و برای محیط زیست مشكل ساز می شود كه به عنوان مثال قانونی می توان گذاشت كه در خلیج فارس هیچ ساخت و سازی توسط هیچ كشوری صورت نگیرد.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست با بیان این كه ۱۲ مایل از سواحل دریا جزء آب های سرزمینی هر كشوری محسوب می شود، گفت: خلیج فارس دریای نیمه بسته ای با حساسیت های ویژه ای است و وجود اكوسیستم هایی مثل جنگل های حرا، آب سنگ های مرجانی و علفزارهای دریایی بر حساسیت و اهمیت این اكوسیستم افزوده است
سرلشكر سید یحیی رحیم صفوی فرمانده سابق سپاه پاسداران نیز چندی پیش در چهارمین كنگره ملی جغرافیایی سیاسی و ژئوپلتیك در تالار امام علی (ع) دانشگاه تربیت مدرس ضمن هشدار جدی به امارات از طرح آنها برای ساخت جزایر مصنوعی و جابجایی مرزهای آبی شان خبر داد.
دستیار عالی مقام معظم رهبری در امور نظامی در ادامه به سناریوی امارات اشاره و یادآور شد: امارات عربی متحده در نظر دارد با احداث این جزایر تغییر مرزهای دریایی را از نظرحقوقی پی گیری كند و در این راه از حمایت های قدرت های فرامنطقه ای نیز بهره برد.
این فرمانده نظامی در ادامه با بیان اینكه امارات عربی متحده با طولانی كردن سواحل خود در صدد بین المللی كردن اختلافات خود با ایران بر سر جزایر سه گانه ایران در ابعاد بین المللی است گفت: بهترین و سریع ترین راه مقابله این است كه بر مسائل زیست محیطی و اكوسیستم منطقه خلیج فارس تاكید كنیم چون احداث این جزایر اكوسیستم منطقه را به خطر می اندازد.
منوچهر متكی هم در زمان تصدی اش در وزارت خارجه مسئله محیط زیست را یكی از نگرانیهای منطقه خلیج فارس برشمرده و در این باره تاكید كرده بود كه منطقه خلیج فارس به دلیل داشتن منابع انرژی و ترافیك حمل و نقل و تجارت از اهمیت بالایی برخوردار است.
وی تاكید كرد: بر اساس محاسبات علمی فاصله گردش آب در حوزه خلیج فارس از بدو ورود تا خروج و آمدن آب جدید به خلیج فارس به بیش 20 درصد افزایش یافته است و در صورت ادامه این روند خلیج فارس ممكن است به یك باتلاق تبدیل شود بنابراین باید با دقت بیشتری به موضوع ایجاد جزایر مصنوعی نگریسته شود.
مرگز پژوهشهای مجلس در بخشی از ارزیابی خود در رابطه با حرکتهای کشورهای عربی در خصوص ساخت جزایر مصنوعی پیشنهادهایی مطرح و از جمله اعلام كرده است: ایران نیز باید توسعه جزایر خود در جنوب و نیز استانهای جنوبی را در دستور كار قرار دهد و برخی از جزایر ایران در خلیجفارس نظیر ابوموسی را مسكونی و تبدیل به مركز جذب گردشكر كند.
در این بررسی احداث جزایر مصنوعی همانند بسیاری از دیگر پدیدههای بشری دارای پیامدهای مثبت و منفی عنوان شده و آمده است: همچنان كه برخی از كشورهای حاشیه جنوبی خلیجفارس با مطرح كردن دغدغههای زیستمحیطی درصدد سنگاندازی در مسیر توسعه صنعت هستهای ایران هستند، ایران نیز میتواند ضمن طرح ادعای حقوقی در عرصه دیپلماتیك پیرامون ضرورت هماهنگی درخصوص احداث جزایر مصنوعی با تمام كشورهای ساحلی خلیجفارس، از طریق سازمانهای غیردولتی زیستمحیطی امارات را در زمینه پذیرش رسمی مسوولیت پیامدهای منفی زیست محیطی ناشی از احداث جزایر مصنوعی متقاعد كند.
مشکلات زیست محیطی ناشی از ایجاد چنین جزایری، می تواند به گونه های گیاهی و جانوری آسیب وارد کرده و همچنین باعث ایجاد آلودگی در این منطقه شود. در مجموع میتوان آثار زیانبار ساخت جزایر مصنوعی را بر محیط زیست خلیج فارس را به شرح زیر بیان کرد:
1ـ تهدید امنیت زیستی پرندگان مهاجر و جانداران جزایر غیر مسکونی خلیج فارس
2ـ تخلیه انواع پساب های صنعتی به درون خلیج فارس
3ـ تغییر مسیر جریانهای طبیعی آب که در توان خودپالایی طبیعی خلیج فارس اختلال جدی ایجاد میکند
4ـ نابودی پوشش زنده مرجانی به عنوان یکی از پتانسیلهای مهم تجمع زیستی خلیج فارس.
از آنجا که خلیج فارس دریایی نیمه بسته است، آلودگی های زیست محیطی چند سال در این دریا باقی میمانند، برای همین، این مسأله باعث شده است که آلودگی زیست محیطی خلیج فارس از استانداردهای بین المللی فراتر رود. با این اوصاف ساخت جزایر مصنوعی بر این آلودگی خواهد افزود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com