اگر در جامعه ای «اختلاس، گرانی و تبعیض» نباشد، مردم به قانون احترام می گذارند

به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایسنا، حضرت آیت الله جوادی آملی در دیدار پیام فاضلی نژاد، مدیر مسئول مجله نقد اندیشه بیان داشتند: در جریان اندیشه، آنکه اندیشه آفرین و اندیشمند آفرین است راه را در قرآن کریم مشخص کرده است. قرآن کریم این جمعیت هشت میلیاردی جهان و جامعه بشری را یک خانواده می بیند! هر چند بخش های اسلامی و منطقه ای را از نظر دور نداشته، اما لبه اصلی بیانات قرآن کریم، بشر است: ﴿نَذِیراً لِلْبَشَرِ﴾، ﴿کَافَّهً لِلنَّاسِ﴾، ﴿لِلعالَمینَ نَذیرًا﴾، ما باید با این طرز نگاه بنویسیم.

ایشان بیان داشتند: بر خلاف آنچه ما خیال می کنیم مردم عرفی اند، مردم متفکر و فقهی هستند! لذا اگر مردم ببینند در یک فضای زنده نفس می کشند که در آنجا نه اختلاسی هست، نه نجومی، نه گرانی و نه تبعیض، به قانون احترام می گذارند، به فکر دیگران احترام می گذارند، هر چند شاید خود آن عقیده را قبول نداشته باشند!

ایشان با بیان اینکه اگر می خواهید انسانی زندگی کنید باید جهانی فکر کنید، بیان داشتند: ممکن نیست بدون جهان بینی بتوان کشوری را اداره کرد، اینها با هم ارتباط دارد، باید مودّب بود، باید با دیگران و بر اساس احترام ارتباط داشت، البته هر چند ما با ارتباط با بیگانه مخالف نیستیم ولی بارها گفته ایم که با هر کسی دست دادید، انگشتان خودتان را بشمرید، این یک نوع مواظبت است؛ برای همین اگر می خواهیم راحت زندگی کنیم، راهش این است که نه بیراهه برویم و نه راه کسی را ببندیم! و در این صورت کسی هم با ما کاری ندارد.

ایشان در بخش دیگری از سخنان خود ابراز داشتند: علم یک پوسته است و هر چه دارد از معلوم دارد، وقتی معلوم فرق کرد علم نیز فرق می کند. در معلوم هم هر چه هست همه مخلوق خداست و خداوند اینها را سه ضلعی آفرید، مثلث آفرید، هر جزئی را دست بزنید مثلث هستند، نمونه اش همان است که وجود مبارک موسای کلیم در جواب فرعون که گفت ربّ العالمینی که شما از طرف او آمدید کیست؟ فرمود: (رَبُّنَا الَّذِی أَعْطى کُلَّ شَیْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى) خدای ما کسی است که آنچه مصداق شیء است، خلق کرد، کلّ شیء مخلوق خداست، این مبدأ فاعلی؛ ثانیاً نظام داخلی او را هر چه خواست به او داد، (أَعْطى کُلَّ شَیْ‌ءٍ خَلْقَهُ) سپس (ثُمَّ هَدى) راهنمایی کرد که کجا باید بروید، چه باید بکنید، از این موجود چطور باید بهره ببرید، این مثلث را در کل شیء به نحو موجبه کلیه تنظیم کرد. آن نظام فاعلی، این نظام داخلی، این نظام غایی؛ هیچ چیز در عالم منفرد نیست، مثلث است، هیچ چیزی را نه بی نظم آفرید و نه بی فایده آفرید!

حضرت آیت الله جوادی آملی ادامه دادند: اگر کل شیء مثلث است، پس برای او اضلاع ثلاثه ای است، اما این مثلث را الان مُثله کردند، نظام فاعلی را کنار گذاشتند، چه کسی آفرید را کنار گذاشتند، برای چه آفرید را کنار گذاشتند! مثلث مثله شده، خودش علم سردخانه ای است، این علم کسی را به جایی نرسانده و نمی رساند، چون عالم هر چه دارد از ناحیه علم است و علم هر چه دارد از ناحیه معلوم است، این معلوم مثلث مُثله شده سردخانه ای، عالِم تربیت نمی کند، این اصراری که قرآن برای علم دارد که علم، حیات آفرین است و آدم را زنده می کند همین است.

ایشان بیان داشتند: علم دینی این نیست که در اول کتاب ها عکس امام و رهبری و آرم جمهوری اسلامی را بگذاریم، این کار اسلامی نیست این اسلام مالی است، هر چند این کارها خوب هست و یک نوع ادب اجتماعی است اما این امور، علم را دینی نمی کند، بلکه علم دینی به معلوم آن است، دانشگاه باید درباره این اضلاع ثلاثه بیاندیشد و بحث کند.

ایشان با بیان اینکه اندیشه نمی میرد، اظهار داشتند: آنچه در فضاهای علمی و دانشگاه ها باید بحث شود این است که ما با مرگ می پوسیم یا از پوست به در می آییم؟! قرآن کریم آمده تا به ما بگوید که ای انسان! شما مثل درخت نیستید که اول سبز شود و میوه دهد و پس از آن هیزم شود و تمام! بلکه مانند پرنده ای هستید که بعد از مرگ از قفس آزاد می شوید، بدانید مرگ پوسیدن نیست، بلکه از پوست به در آمدن است. اینکه خداوند در سوره جاثیه و در جواب کفار که گفتند زندگی ما جز همین نشأه دنیا و مرگ و حیات طبیعت نیست و جز دهر و طبیعت کسی ما را نمی‌میراند، فرمود: این سخن نه از روی علم و دلیل بلکه از روی جهل و وهم و خیال می‌گویند، همین است! مگر اندیشه می میرد؟! آیا این متصور هست که این نظام دقیق و نظم حاکم بر آن خلق شده و هر کس هر کاری کرد حساب و کتابی نیست؟! فضای علمی دانشگاه های ما باید در این موضوعات ورود کرده و بحث و اندیشه کند.

حضرت آیت الله جوادی آملی در بخش دیگری از سخنان خود در تبیین نقد اندیشه ها نیز بیان داشتند: اگر می گویند نقد کنید یعنی نصیحت کنید، نصیحت، گفتن و نوشتن و اعتراض نیست، آن سوزن خیاطی را می گویند منصحه و آن خیاط را می گویند ناصح. کسی که لباس ندارد بی حیثیت است و سوزن خیاطی و خیاط با دوخت لباس، آبروی او را حفظ می کند، نقد و نصحیت نیز باید همین گونه باشد، اینکه با نقد در روزنامه ها و اینها آبروی افراد را ببریم این نقد نیست، بلکه اگر نقد و اشکالی هست باید عالمانه و محققانه مطرح شود و آبروی افراد حفظ شود.