پویایی صداوسیما در الگوبرداری از شبکه من وتو

بولتن نیوز: اگر ماهواره ها جمع شوند حداقل این خوبی را دارد که اگر صداو سیمای ما برنامه ای را از روی آن کپی کرد مردم نمی توانند بفهمند که از روی شبکه هایی مثل من و تو تقلید شده است. بلکه همه با به به و چه چه خواهند گفت دمت گرم سیما که خیلی هنرمندی و پیشرو در ابداع برنامه های جذاب تلویزیونی.

  البته اینکه سیما بیاید و از برنامه های ماهواره ای الگو برداری و نمونه سازی کند اشکال کار نیست بلکه این موضوع زمانی جالب می شود که کپی برداری از روی برنامه شبکه هایی مانند من و تو باشد که آخر خط آموزش انحرافات اخلاقی هستند. هم جنس گرایی را تبلیغ می کنند. زندگی مجردی و جدای از خانواده را هنر می دانند. نمایش برجستگی ها و قوس های بدن را در حد اعلای ان تحسین می کنند و ....

جالب تر اینکه برخی  تهیه کنندگان برنامه ها در داخل کشور هم از برنامه های شبکه ای مانند من و تو آنقدر خوششان آمده که موضوعات ساخته شده از سوی آن را به جد دنبال نموده و هر چند دست و پا شکسته در پی ساختن موارد مشابه با آن بر آمده اند.
گویی صدا و سیمای ما فراموش کرده است که باید تلاش کند که با ساخت برنامه هایی متناسب با شان و مقام جمهوری اسلامی ایران در جهان اطراف خود تاثیر گذار باشد. فرهنگ سازی کند و سیاستهای مورد نظر ایران اسلامی را نه تنها در داخل بلکه در بین مردم ممالک دیگر هم نشر داده و گسترش دهد.
نگاهی به عملکرد صدا و سیما در سالهای گذشته به وضوح بیانگر آن است که ما امروز با سازمانی غیرپویا و متاثر از برنامه های دهه 50 تا 70 روبرو هستیم و تنها تفاوت سیما با آن دوره را باید در رنگی شدن برنامه ها و افزایش ساعات بوسیله روش "بقیشو آب بگیر تا پر شه" باشیم.!
چطور است که صدا و سیمای مملکت اسلامی که بیش از 33 سال فرصت داشته تا با ساختن برنامه های مناسب و جذب کننده، علاوه بر ساختن زیرساخت های فرهنگی در جامعه اسلامی و جذب مخاطبان داخلی، جامعه بین الملل را نیز تحت تاثیر امواج رادیویی و تلویزیونی خود قرار داده و ترغیب به الگو برداری از فرهنگ ایران اسلامی کند، امروز به یک وارد کننده صرف فرهنگی و هنری تبدیل شده و برای خالی نبودن ساعات برنامه دست به دامان برنامه هایی مانند بفرمایید شام شبکه منو تو و یا از این قبیل می شود.
"شام ایرانی" به کارگردانی یکی از کارگردان های داخلی، هم پس از حواشی بسیاری از همان زمان نیت تا ساخت؛ در تابستان نود تولید و در زمستان اپیزود اول آن برای نمایش خانگی عرضه شد. علت اصلی حواشی شام ایرانی که حتی مسبب تغییر نام چند باره ی آن شد؛ را باید در شباهتش با برنامه ی "بفرمایید شامِ" شبکه ی ماهواره ای "من و تو" دانست و تحت حمایت رابرت مرداک صهیونیست بودن این شبکه و چند شبکه ی فارسی زبان دیگر!! بر حساسیت های بیشتر افزود.
طبق گفته های این کارگردان،  "شام ایرانی" کپی از برنامه ی "من و تو" نیست ولی انگیزه و نیت ساخت نسخه ی بومی!! شده را باید حتما به سبب "بفرمایید شام" بدانیم.

جدای از اذعان وی؛ "شام ایرانی" را نمی توان تنها کپی  از "بفرمایید شام" دانست زیرا همین برنامه ی "من و تو" هم کپی از برنامه ی "come dine with me" است. این برنامه ی مادر با ترجمه ی ساده ی "بیا پیش من و شام بخور" محصول سال 2005 است که امتیاز کپی رایت آن را "من و تو" از "Granada television " خریداری کرده است. "Granada television " مجموعه ای استدیویی است که الآن به نام "ITV" انگلیس شناخته می شود و این برنامه "بیا پیش من و شام بخور" را برای پخش در شبکه ی چهار انگلیس (TV4) تولید کرده است، این بدان معناست که جرم کپی کاری چنین برنامه هایی که مصداق بارز تهاجم فرهنگی هستند چند صد برابر کپی برداری از شبکه های خرده پایی چون "من و تو" است زیرا بنیان و ساختار برنامه های این دستی توسط متخصصان رسانه ای شان به نحوی طراحی و اجرا می شود که اباحه گری (معنای تحت الفظی لیبرالیسم) را به صورت غیر مستقیم و نا محسوس القا کنند و این گونه ارتزاق فکری و هنری بی واسطه از منبع اصلی هر نوع ادای شیفت و بومی سازی!!! را به لطیفه گویی تشبیه می کند.
جالبتر این که صدا و سیمای ما حتی در اخبار خود بارها و بارها کلیپ های ویدیویی ارسال شده برای برنامه هایی مانند سالیتاک را با لوگوی اصلی پخش می کند و بدتر از آن اینکه خانم مجری من و تو هم نامردی نکرده و یک به یک سوتی های صدا و سیما را به رخ مردم ایران اسلامی می کشد و با اعتراض به سیمای ما می گوید " بابا لااقل لوگوش رو بر می داشتین!" ؛ ارجاع می دهیم به خبر آلودگی هوای تهران که بر فراز البرز فیلم برداری شده بود و....