واکاوی یک عدم‌النفع ۲۷ هزار میلیارد تومانی

به گزارش بولتن نیوز به نقل از کانال خط انرژی، محمد عنایتی|تامین انرژی فسیلی برای چرخاندن چرخ نیروگاه‌های حرارتی کشور در ۳ سال گذشته همواره گریبان کشور را گرفته و متنوع‌سازی سبد سوخت نیروگاهی یکی از مهمترین راهبردهایی است که می‌تواند راه حل چالش تامین برق در فصل زمستان تلقی شود.

یکی از پیشنهادات مطرح شده در راستای متنوع‌سازی منابع تامین انرژی نیروگاهی، اضافه شدن میعانات گازی به سبد سوخت‌های مایع نیروگاهی است. راهکاری که می‌تواند، زمینه ایجاد یک تقاضا برای میعانات گازی را فراهم کرده و از سوی دیگر با رهاسازی ظرفیت گازوئیل و افزایش صاردات این محصول، انتفاع بیشتری را به ارمغان بیاورد.

بر اساس بررسی‌های انجام شده، ارزش حرارتی میعانات گازی با گازوئیل برابری می‌کند و برای تولید برق یک واحد نیروگاهی به اندازه ثابت از هر دو سوخت مایع مورد نیاز است.

سیاست جایگزینی میعانات گازی با گازوئیل و صاردات ظرفیت آزاد شده گازوئیل با فرض حذف هزینه ذخیره‌سازی و تحمیل شدن هزینه دموراژ میعانات گازی، برای هر تن میعانات مصرف شده ۱۵۰ الی ۲۰۰ دلار برای کشور نفع بیشتری حاصل می‌کند.

با فرض جایگزینی سالانه ۴ میلیارد لیتر میعانات به جای گازوئیل در سبد سوخت نیروگاهی و صادر کردن این میزان گازوئیل یاد شده، زمینه ایجاد انتفاع ۵۰۰ الی ۶۸۰ میلیون دلار برای ایران را فراهم کند که معادل ۲۷ هزار میلیارد تومان است.

در حال حاضر مهمترین مانع استفاده از میعانات گازی مرکاپتان‌زدایی از این محصول به منظور جلوگیری از ایجاد بوی نامطبوع، ساخت ذخایر سقف شناور در محل واحدهای نیروگاهی و عزم وزیر نیرو و وزیر نفت است.