قصه میلانی، قصه نمک خوردن و نمکدان شکستن است

گروه فرهنگی: فضای مجازی پر شده از دروغ گویی های خبری و پست های بی ربط نسبت به اتفاقات و حوادث که توسط سلبریتی ها وایرال می شود. اینکه سلبریتی ها تا چه اندازه مسئولیت اجتماعی دارند و اینکه سلبریتیسم تا چه میزان می توان مسئولیت ایجاد کند موضوعی است که باید بدان توجه داشت.

به گزارش بولتن نیوز، اما با این حال اگر این مفروض را بپذیریم که سلبریتی ها باید نسبت به رویدادها و حوادث و اتفاقات پیرامونشان دغدغه داشته باشند و نسبت به آنها واکنش نشان دهند مستلزم داشتن حداقل سواد و دانش رسانه ای دراین باره می باشد. در واقع وقتی یک سلبریتی نسبت به یک واقعه در صفحه شخصی اش در فضای مجازی واکنش نشان می دهد باید نسبت به آن واقعه حداقلی از اطلاعات را داشته باشد و یا اینکه پیش از انتشار پست مورد نظر، نسبت به آن رویداد یا واقعه اطلاعاتی را گردآوری کرده باشد تا موجب گمراهی دنبال کنندگان آنها در فضای مجازی نشود.

نکته دیگر درباره نقش آفرینی منفی سلبریتی های ایرانی، علاوه بر فقدان دانش و سواد رسانه ای لازم، رویکرد خودتحقیری ملی آنها و تلاش برای القاء عمومی آن می باشد. بطوریکه یک عده به اصطلاح سلبریتی همواره تلاش دارند تا شرایط را بد نشان داده و عمدتاً اخبار و عکس ها و پست های دروغین را منتشر کنند. مصادیق بسیاری از این گونه رویه های تخریبی سلبریتی ها در طول ماه های اخیر به تناوب دیده ایم؛ نمونه اخیر از این قبیل موارد در دو پست توسط «تهمینه میلانی» منتشر شده است؛ میلانی در پست اولش که برای زلزله خوی منتشر کرده از عکس یک کودک استفاده کرده است تا شرایط را بد توصیف کند بی خبر از آنکه عکسی که این به اصطلاح کارگردان استفاده کرده عکس یک کودک افغانستانی است. پست دوم میلانی نیز درباره زلزله می باشد؛ اما پست دوم او برای زلزله ترکیه و تسلیت به آنها می باشد؛ جالب اینجاست عکسی که این بار میلانی استفاده کرده است مربوط به کمک امدادگران می باشد. در واقع این دو پست به راحتی ماهیت رویکرد اقدامی میلانی را مشخص می کند که نیل و نیت او در این باره چگونه است. کوچک شماری، نادیده انگاری و خود تحقیری ملی و دیگری بزرگ نمایی و تقدس نمایی از شرایط.

واقعیت امر این است که این پست ها میلانی نشان می دهد که سطح سواد و درک رسانه ای میلانی به قدری سطحی و پیش پا افتاده است که به هیچ وجه قائل به تمییز و تشخیص مسائل از قبیل مبدأ عکس، تعلق و ماهیت آن از یکسو و شرایط و موقعیت وقوع آنها از سوی دیگر ندارد. در حقیقت رویکرد خود عالم پندارانه میلانی و ژست روشنفکری وی در تشریح مختصر خبری در قالب پست های رسانه ای در صفحه شخصی اش وی را در دام نگاه خود بزرگ بینانه و خویش برتر پندارانه اش گرفتار کرده است. به عبارت بهتر انتشار این پست ها تنها ژستی بیرونی جهت انتشار احوال درونی وی است نه دردمندی و دغدغه مندی اش.

خلاصه کلام اینکه، میلانی و میلانی های از جنس سلبریتی های بی سواد بارها نشان داده اند که خودنمایی و ابراز وجود را بر همه چیز و همه کس ترجیح می دهند و برای اینکه فراموش نشوند دست به هر کاری می زنند. سلبریتی هایی که نشان داده اند حتی کلاژ(تکنیک چسباندن عکس) کردن و برش های تقطیعی از وقایع را نیز خوب بلد نیستند چه برسد به اینکه دردمند باشند.