عاقبت ديد غيرحرفه‌اي!

جوان آنلاین:

«من اينجا هستم. با خودم صحبت كنيد. از من بپرسيد و من هم پاسخ مي‌دهم.»، «مسئله اين نيست كه اين سرمربي تيم اميد است يا آن يكي. مسئله اصلي اين است كه اين تيم شش ماه است تمرين نكرده و تعطيل است.»، «من از جايي آمده‌ام كه به نظر پزشك متخصص احترام مي‌گذارند.»، «جام جهاني ايران از ۲۶ ارديبهشت شروع مي‌شود.» 

اين حرف‌هاي فردي است كه طي چند ماه گذشته تلاش زيادي براي تزريق ژن حرفه‌اي بودن به فوتبال ما كرده. اما تاكنون برخلاف تمام تجربه‌اي كه داشته در اين زمينه ناموفق بوده است. 

واقعيت اين است كه حرفه‌اي بودن براي ما يك معنا مي‌دهد و براي او جوري ديگر. اين مسئله براي ما رويايي است كه تنها درپي شاخ و برگ دادن به آن هستيم و از به واقعيت تبديل شدنش مي‌هراسيم. براي او اما اين يك واقعيت بديهي است.
 
كرش نمي تواند هضم كند وقتي پزشك به جباري مي‌گويد مصدوم است و به جاي تمرين و بازي بايد استراحت و درمان كند، چرا او براي تيم باشگاهي‌اش بازي مي‌كند و چرا ما حق به جانب هستيم كه خب باشگاهش پول داده و او بايد در مقابل پولي كه مي‌گيرد بازي كند. 

از نظر سرمربي تيم ملي تمرين كردن تيم ملي اميد حتي با منصوريان بهتر از تعطيل بودن آن است و حيات اين تيم ارجح از اختلاف نظر ما بر سر نام مربي آن است. اما ما ترجيح مي‌دهيم اين تيم مانند شش ماه قبل تعطيل باشد تا كسي هدايت آن را بر عهده بگيرد كه چندان كارآمد نيست. 

ما ترجيح مي‌دهيم خودمان را با تحليل فرضيه‌هاي‌مان مشغول كنيم و از كنار هم گذاشتن شواهد و قرائن به همان نتيجه‌اي كه خود مي‌خواهيم برسيم، او اما مي‌خواهد جوابي را كه تنها از زبان خود او مي‌شنويم، بپذيريم و براي رسيدن به جواب حتما بپرسيم و منتظر جواب از خود شخص باشيم نه اينكه خودمان با تحليل‌هاي خودمان و بها دادن به فرضيه‌هايمان به جواب برسيم. 

تفاوت‌ها ما و كرش، تفاوت‌هاي دو دنياي متفاوت است. يكي از دنياي غيرحرفه‌اي و يكي از دنياي حرفه‌اي. سنگ حرفه‌اي بودن را به سينه مي‌زنيم و بر لازمه وجود‌ آن تأكيد داريم، اما ترجيح مي‌دهيم در همان دنياي بي‌قانون غيرحرفه‌اي به سر ببريم تا مجبور به رعايت قوانين دنياي حرفه‌اي نشويم. اين اصرار ما بر ادامه اين روند غيرحرفه‌اي اما بي‌شك به زودي طاقت سرمربي حرفه‌اي تيم‌ملي را طاق مي‌كند و او را خسته. 

در شرايطي كه ما سر گرم ثابت كردن اين هستيم كه منصوريان گزينه مناسبي براي تيم اميد نيست و ماركار مربي مناسب است، يا برعكس، كرش سعي دارد به يادمان بياورد كه براي رسيدن به جام‌جهاني چه راه سخت و دشواري را در پيش داريم و بايد كه براي موفقيت در اين راه صعب‌العبور تا دندان مسلح باشيم. 

بيان اينكه «جام‌جهاني ايران از ۲۶ ارديبهشت شروع مي‌شود.» تأكيدي است بر حساسيت تورنمنتي كه پيش رو داريم. اما حتماً عكس‌العمل ما به اين ديدگاه حرفه‌اي تعجبي غيرحرفه‌اي است كه يعني «كو تا جام‌جهاني!» و همين نگاه‌هاي غيرحرفه‌اي سرانجام با دنياي حرفه‌اي كرش آن قدر مغايرت پيدا مي‌كند كه شايد روزي را رقم بزند كه سرمربي كه سرمربي پرتغالي تيم‌ملي از دادن آموزش‌هاي حرفه‌اي بودن و كلنجار روفتن با رفتار غيرحرفه‌اي ما خسته شده و عطاي تلاش براي حرفه‌اي كردن و موفق شدن با تيم‌ملي را به لقايش ببخشد و ما را با دنياي غيرحرفه‌اي‌مان تنها بگذارد.