تکبر ریشه اش در ذلت و خواری در ضمیر انسان است

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم
هوالمحبوب
سلام و عرض ارادت به پیشگاه دوست
صبح قشنگتان بخیر ، امیدوارم چشمانتان به جمال زیبا و دلربای مهدی فاطمه (عج) روشن شود.
دهانتان را معطر کنید با ذکر صلواتی بر محمد وآل محمد
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ

امام صادق (ع) می فرمایند:
مامِنْ رجُلٍ تکبَّر او تجبَّر الّا لِذِلَةٍ وجدها فی نفسِهِ
هیچ انسانی خودبین و متجاوز نمی‌شود و به تکبّر و جبّاریت آلوده نمی‌گردد مگر به خاطر ذلت و خواری که در ضمیر خود احساس می‌کند
(کافی، ج 2،ص 312)

خدایا هدایتم کن ، زیرا میدانم که گمراهی چه بلای خطرناکی است.
خدایا هدایتم کن که ظلم نکنم ، زیرا میدانم که ظلم چه گناه نابخشودنی است.
شهید دکتر چمران

التماس دعا
«اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِيِّکَ الْفَرَجَ»
«اللَّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَرِیضٍ»