آیا استفاده از کلماتی مانند اغتشاش‌گر را برای معترضین مناسب می‌دانید؟

گروه سیاسی: در بسیاری از مواقع دانشجویان، نظر به لطفی که دارند، جهت تحلیل مسائل مختلف به اینجانب رجوع می‌کنند. طبیعتا در این روزها که جامعه ملتهب است، این نوع مراجعات افزایش پیدا کرده است. با توجه به اهمیت تبیین و روشنگری، و همچنین در اثر فشار بی‌امان دانشجویان برای موضع‌گیری بنده که در مواقعی حتی شبیه تفتیش عقاید بوده (!)، بر خودم لازم دانستم که به تعدادی از سوالات به صورت عمومی پاسخ دهم.

رویدادهای اخیر را چطور توصیف می‌کنید؟

به گزارش بولتن نیوز، به نظرم رویدادهای اخیر بروز یک نارضایتی انباشته بود که وفات مرحوم امینی جرقه آن شد. گرچه مساله با گشت ارشاد شروع شد ولی نارضایتی‌ها منحصر به گشت ارشاد نیست. دامنه مشکلات گسترده است، از فشار اقتصادی گرفته تا مشکلات سیاسی و اجتماعی. از اختلاس و تورم و عدم پاسخ‌گویی تا هزار و یک مساله دیگر. شکاف بین نسلی هم یکی از مواردی است که امیدوارم بتوانم در آینده به آن بپردازم.

آیا استفاده از کلماتی مانند اغتشاش‌گر را برای معترضین مناسب می‌دانید؟

اکثر معترضین انسان‌های معمولی، دلسوز، سالم و بدون گرایش به خشونت و یا آشوب هستند. پس نباید تصور شود که هر فردی که اعتراض دارد آشوب‌گر است. البته میان معترضین عده‌ای اغتشاش‌گر و حتی تروریست نیز وجود دارند که بقیه را هم بدنام می‌کنند. مثلا در تظاهرات لندن و حمله به سفارت ایران شاهد این بودیم که ده‌ها پلیس انگلستان به دست آشوب‌گرها صدمه دیدند و حال ۵ تن از پلیس‌ها به حدی وخیم بود که در بیمارستان بستری شدند. این نشان دهنده ماهیت بعضی از افراد افراطی است که به کمتر از خون‌ریزی راضی نمی‌شوند.

به نظرتان آیا این التهاب‌ها منشا داخلی دارد یا توطئه خارجی است؟

اینکه ناکارآمدی و بی‌کفایتی و باندبازی و ... مردم را اذیت می‌کند یک حقیقت است. پس نمی‌توانیم بگوییم اعتراضات فقط منشا خارجی دارد. به نظرم اکثر کسانی که اعتراض دارند اتفاقا به همین افتضاحات داخلی اعتراض دارند و طرفدار هیچ سازمان یا نهاد خارجی نیستند. ولی از طرفی نقش دشمن خارجی در این مسائل نیز غیر قابل انکار است. با خواندن گزارش‌های بین‌المللی مشخص است که هر ساله میلیون‌ها دلار خرج کله‌پا کردن جمهوری اسلامی می‌شود. سوال این است که پول‌های سی‌آی‌ای و موساد و غیره کجا می‌رود؟ حقوق کارمندان ایران اینترنشنال و رادیو فردا از کجا می‌آید؟ بعضی از این وطن‌فروش‌ها تقاضای تشدید تحریم‌ها و یا حتی لشکرکشی نظامی به ایران را دارند! طبیعتا نمی‌توان و نباید این مسائل را نادیده گرفت. یکی از مشکلات ما اصلا همین است که عملکرد ضعیف داخلی، منجر به جولان دادن این افراد شده است که خودشان را جای خیرخواهان جا می‌زنند.

شما خودتان جزء کدام دسته هستید؟

متاسفانه این روزها فضای دوقطبی به کمک اخبارهای هیجانی بسیار شدید شده است و می‌خواهد افراد را به دو دسته تقسیم کند. من انسان‌ها و عقاید آن‌ها را به صورت طیف می‌بینم و تقسیم آن‌ها به دو دسته موافق و مخالف را کار غلطی می‌دانم. دیدم که یکی از همین سلبریتی‌ها نوشنه بود یا با معترضین هستی یا با سرکوب‌گران، راه دیگری وجود ندارد! آه عمیقی از این بی‌خردی کشیدم. یاد جورج بوش افتادم که در آن سخنرانی معروفش گفت یا با ما هستید یا با تروریست‌ها، راه دیگری وجود ندارد! این نوع حرف زدن را نمی‌پسندم. به نظر بنده اکثر مسائل سیاه و سفید نیست. می‌توان دلسوز و علاقه‌مند به ایران اسلامی بود و در عین حال به صورت چشم و گوش بسته رفتارهای غیراسلامی را تایید نکرد.

پس شما کجای طیف قرار دارید؟

آن چیزی که برای من مهم است دانش و اخلاق و تقوا است. با هر فردی که از این دایره خارج نشود می‌توانم نقطه مشترکی پیدا کنم. شخصا سعی می‌کنم که موارد را یکی‌یکی بررسی کنم و درباره هر یک برداشت مستقل کنم. به عنوان مثال از آن نیروهایی که به دانشگاه شریف، که هم آنجا درس خوانده‌ام و هم آنجا درس داده‌ام، با ساچمه شلیک کردند ابراز برائت می‌کنم. و یا از آن افرادی که با چاقو به پلیس حمله می‌کنند و یا چادر از سر زنان می‌کشند هم ابراز برائت می‌کنم. حساب معاندین که مشخص است. ولی به عنوان کسی که اعتقاد دارم جمهوری اسلامی باید مزین به اخلاق و منش "اسلامی" باشد، ناراحت و نگران هستم. این خیلی بد است اگر بخواهیم به خاطر مقابله با تهدیدهای بزرگ، از کنار اشتباهات سیستم به راحتی بگذریم.