خانم‌ها، آقایان، شما ایرانی هستید!

گروه بین الملل - افشین علا شاعر، نویسنده و فعال فرهنگی در یادداشتی نوشت: دور از انتظار نیست که مرگ و پایان یافتن سلطنت هفتاد ساله‌ی ملکه‌ی بریتانیا به عنوان نماد هویت و قدرت انگلستان و چند کشور دیگر، احساسات بخشی از ملت‌های مغرب زمین را جریحه دار کرده باشد. اما اینکه مجریان و کارشناسان ایرانی شبکه‌ی بی‌بی سی فارسی و سایر رسانه‌های مشابه آن در سوگواری برای ملکه، کاسه‌های داغ‌تر از آش شده‌اند مایه‌ی شرمندگی است.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از ایلنا، این روزها در کمال شگفتی، عده‌ای از خانم‌ها و آقایان ایرانی همکار با این رسانه‌ها را می‌بینیم که در کسوت مجری یا کارشناس به صورت بیست و چهارساعته برای ملکه نوحه سرایی می‌کنند. ملکه‌ی کشوری که سابقه‌ی چند قرن استعمار کشورهای جهان از جمله ایران را در کارنامه‌ی خود دارد. ابراز احساسات شدید و خنده‌آور این مجریان و کارشناسان به حدی اغراق‌آمیز و حیرت‌آور است که ایرانی بودن آنان را برای مخاطب زیر سؤال می‌برد. کمالات و فضائل اخلاقی بی‌شماری که این جماعت در وصف ملکه الیزابت می‌گویند، به قدری عجیب است که موجب تمسخر بینندگان می‌شود. اما مضحک‌تر از این، مشکی پوشیدن بانوان و کراوات سیاه زدن آقایان مجری یا کارشناس این برنامه هاست. این همه خودباختگی در برابر جاذبه‌های دروغین غرب، شایسته‌ی ایرانیان است؟

از خصومت تاریخی دولت بریتانیا با ایران نیز که بگذریم، آیا این نمایش‌های دیکته شده از طرف گردانندگان شبکه‌های بیگانه، با الفبای ایرانی بودن و پایبندی به هویت خویشتن در تضاد کامل نیست؟ باید به این عده از هم‌وطنان گفت اگر شما به هر دلیل همکاری با بنگاه خبرپراکنی کشوری دیگر را برگزیده اید، اصالت‌تان را فراموش نکنید. آیا مخالفت با جمهوری اسلامی، شما را به جایی رسانده است که مثل صحنه گردانان اجاره‌ای مجالس عزا، در غم فقدان ملکه‌ی کشوری بیگانه جامه درانی کنید؟!

هیچ متوجهید که از الیزابت دوم قدیسه‌ای ساخته‌اید که تاریخ نظیرش را ندیده است؟ برای آنکه متوجه شوید حرف‌هایتان چقدر سخیف است، بد نیست در ساعات فراغت از کار، حرف‌هایی را که زده‌اید مرور کنید:

ملکه مهربان بود. او لباس‌های فاخر و شاد می‌پوشید. گاهی از روی بالکن برای مردم دست تکان می‌داد. با تواضع و فروتنی در جشن‌های چندین میلیون پوندی تولد یا سالگرد سلطنتش شرکت می‌کرد. همیشه لبخند می‌زد. هفته‌ای یک بار با نخست وزیر ملاقات می‌کرد. عاشق اسب بود. با سران کشورها در مجلل‌ترین تالارهای کاخ شام می‌خورد. برای استراحت به اسکاتلند می‌رفت. تقریبا به تمام نقاط جهان سفر کرده بود. زندگی اشرافی و پرخرج خانواده اعم از فرزندان، نوه ها، نتیجه ها، عروس‌ها و دامادهایش را مدیریت می‌کرد. حتی در رسوایی طلاق چارلز و مرگ مشکوک دایانا در کنار دوست پسر مصری اش، سرپرستی فرزندان او را به عهده گرفت. به طور مرتب در حیاط کاخ افسانه ای‌اش گاردن پارتی می‌گرفت. در جشن‌هایی به بهانه‌های مختلف به هوادارانش از سایر کشورهای دنیا جایزه می‌داد و…

بس است دیگر! واقعا خجالت نمی‌کشید؟! می‌خواهید با این حرف‌ها ده روز برای آن زن ۹۶ساله عزاداری کنید؟ برای ۹۶ سال مال اندوزی و خوردن و خوابیدن و شیک پوشی و تفریح و دست تکان دادن؟! برای ۹۶ سال همراهی با جنایات دولت‌های غربی؟ برای ۹۶ سال حمایت از دیکتاتورها و کودتا علیه دولت‌های مردمی در سراسر جهان؟ ما که هیچ، جواب زنده یاد دکتر مصدق را چه می‌دهید؟!

شما راهپیمایی اربعین هم‌وطنان‌تان را که بزرگ‌ترین تجمع اعتقادی تاریخ است زیر سوال می‌برید و آن را نمایش حکومتی می‌خوانید. شما قتل ناجوانمردانه‌ی شهید قاسم سلیمانی را که تمام ملت‌تان بر او گریستند، اقدامی لازم می‌دانید و همنوا با ترامپ پلید، او را که نماد امنیت و اقتدار ایرانیان و نجات دهنده‌ی ملت‌های منطقه از چنگ داعش خونخوار بود با وقاحت تمام تروریست می‌خوانید. شما آئین سوگواری ملت‌تان را در مناسبت‌های مذهبی بویژه محرم و صفر به سخره می‌گیرید. آن وقت در ایام سوگواری ملکه حتی موزیک تیتراژ برنامه‌ی خبری‌تان را پخش نمی‌کنید! حتی به گوش خودم شنیدم یکی از خانم‌های به اصطلاح کارشناس سیاسی شما در یکی از بخش‌های خبری‌تان گفت: الیزابت فقط ملکه‌ی بریتانیا نبود، او ملکه‌ی جهان بود!

دارید به کجا می‌روید؟!

حرف بسیار است. اما سخنم را کوتاه می‌کنم و ضمن یادآوری ابیاتی از وجدان بیدار شرق و جهان اسلام «اقبال لاهوری» از شما خواهشی می‌کنم: اگر با جمهوری اسلامی مخالفید، هویت‌تان را به بیگانه نفروشید. خانم ها، آقایان، فراموش نکنید شما ایرانی هستید!

فریاد ز افرنگ و دلاویزی افرنگ

فریاد ز شیرینی و پرویزی افرنگ

عالم همه ویرانه ز چنگیزی افرنگ

معمار حرم! باز به تعمیر جهان‌خیز

از خواب گران خواب گران خواب گران‌خیز

از خواب گران خیز…

آن قدر متوهم نیستم که فکر کنم کارکنان ایرانی بی بی سی مطلب قبلی مرا خوانده اند و‌ تحت تأثیر قرار گرفته اند! اما امروز دیدم برخی از این آقایان کراوات مشکی را برداشته اند. البته خانم ها ظاهرا به ملکه وفادارترند و هنوز از مشکی در نیامده اند. اما دست کم یکی از خانم های گزارشگر را دیدم که لباس سراسر سیاهش را با پیراهنی مشکی که گلهایی به رنگ بنفش هم داشت عوض کرده است. باز جای شکرش باقی است. به قول ما ایرانی ها خاک سرد است و امیدوارم بعد از تدفین ملکه، این خانم های هم‌وطن نیز از سیاه در بیایند.

البته نوحه سرایی سخیف مجریان ایرانی بی بی سی و سایر شبکه های لندنی همچنان ادامه دارد. شاید من خودآزاری دارم که می نشینم و این نمایش مضحک از تشریفات قرون وسطایی غرب در لندن را تماشا می کنم! اما سخت تر از تماشای این صحنه ها، تحمل یاوه هایی است که با زبان شیرین فارسی می شنوم! یکی نیست به این خانم سیاه پوش بگوید: چطور می توانی در برابر دوربین بنشینی و با اندوه و تحسین از شکوه سوگواری ملت انگلستان حرف بزنی؟ آن هم مزخرفاتی از این دست: به خاطر علاقه‌‌ی ملکه به اسب، بعضی از مردم با کالسکه به خیابان آمده اند. ضمنا چون ملکه به سگ هم علاقه‌ی خاصی داشتند بعضی از مردم داغدار سگ هایشان را هم به مراسم سوگواری آورده اند! من نمی دانم ما را مثل خودتان فرض کرده اید یا واقعا فکر می کنید مردم ایران با شنیدن این حرفها آه از نهادشان برمی خیزد و سیل اشک هایشان را نثار ملکه‌ی بریتانیا می کنند؟

حالا این خانم ها و آقایان، جوانند و‌ خام، تعجب من از رسانه ای حرفه ای مثل بی بی سی است که به چنین خطای محاسباتی بزرگی دچار شده است! آیا گردانندگان کارکشته‌ی این رسانه‌ نمی دانند مردم ایران با هر گرایشی اعم از موافق و مخالف نظام، آن قدر از انگلستان بیزارند و آن قدر سختی کشیده اند که این نمایش های مضحک، آنها را به خنده می اندازد؟ درست است که ایرانی ها از اوضاع داخلی کشور دل خوشی ندارند، اما فکر می کنید برای فوت ملکه‌ی ۹۶ ساله‌ی کشوری استعمارگر که به روباه پیر معروف است، دل می سوزانند؟!

شما که برخلاف شبکه های مبتذلی مثل صدای امریکا، من و تو، ایران اینترنشنال و... مدیران تیزبینی دارید، چطور از سیل شوخی ها و جوک هایی که در همین دو‌ سه روز فضای مجازی ما را پر کرده است بی خبرید؟! اعلامیه های ترحیم جوانان خوش ذوق ایرانی را در سوگ مادری دلسوز و بانویی پاک دامن حاج خانم ملکه الیزابت ندیده اید؟! شعرهای طنز بالای این متن ها را چطور؟ فایل های صوتی ذکر مصیبت در غم ملکه را نشنیده اید؟ من که بارها با خواندن و‌ شنیدن شان از خنده روده بر شده ام! آیا توقع دارید این مردم سختی کشیده اما زیرک و طنزپرداز، ضایعه‌ی درگذشت الیزابت دوم را جدی بگیرند؟ با این همه سابقه‌ی حرفه ای چطور نفهمیدید که پخش لحظه به لحظه‌ی این اخبار‌ برای بخشی از مخاطبان در کشور خودتان جذاب است نه برای مردم ایران؟ واقعا می خواهید تا ده روز آینده که پیکر ملکه را به خاک می سپارید، پخش فیلم های تولد و تاج گذاری و مهمانی ها و سفرها و تفریحات و مرگ او را تکرار کنید؟!

از همه‌ی اینها که بگذریم، حماقت و اهانت چندش آور شما به راهپیمایی اربعین را از یاد نخواهیم برد. آن هم درست همزمان با نمایش سوگواری دروغین ملت تان که شاد و‌ خندان به خیابان ها آمده اند تا از آن همه تشریفات عکس یادگاری بگیرند و دور هم خوش باشند. شما در اوج بحران اقتصادی که نخست وزیرتان با وعده‌ی کم کردن مبلغ قبض برق توانست قدرت بگیرد، کرور کرور خرج مراسم عزاداری زنی ۹۶ ساله می کنید. پس چطور به خودتان جرأت می دهید راهپیمایی خودجوش مسلمانان را به سوی حرم سالار شهیدان و جوانمردان عالم، نمایشی "حکومتی" و "شکست خورده" بخوانید؟! این تعابیر را عینا از زبان مجریان شما که برای ملکه الیزابت سیاه پوشیده اند شنیده ام. آیا شرم نمی کنید؟!

گیرم که بسیاری از هم‌وطنان من در مرزها دچار گرمازدگی و کمبود امکانات شده اند. شما غلط می کنید که با پخش چند فیلم تکراری از به سختی افتادن مردم، بزرگ ترین و‌ باشکوه ترین حماسه‌ی آیینی تاریخ را به سخره می گیرید. میلیون ها ایرانی عاشق که پیوستن به این راهپیمایی دشوار را انتخاب کرده اند، قطعا از سختی های راه باخبر بوده اند. ما هم از دولت ایران بابت کاستی در خدمت رسانی به زائران شکایت داریم. اما اجازه‌ی ماهی گرفتن از این آب گل آلود را به سوگواران الیزابت نمی دهیم. به فضل الهی نقشه‌ی اخیرتان در عراق هم که شکست خورد. پس امسال با مشاهده‌ی جمعیت میلیونی زائران، آرزوی خاموشی آتش این عشق ۱۴۰۰ ساله در دل مسلمانان و پیر‌وان سایر ادیان الهی را همراه با ملکه‌ی ۹۶ ساله تان به گور خواهید سپرد.