مروری بر مناسبت‌های امروز ۱۴ مرداد

گروه سیاسی: در این مطلب مروری خواهیم داشت بر وقایع و مناسبت هایی که در چهاردهم مرداد این وقایع و مناسبت ها عبارت هستند از: آغاز عملیات نصر ۷ در سال ۱۳۶۶، درگذشت شیخ محمدباقر الفت اصفهانی در سال ۱۳۴۳، ترور شهید دکتر سیدحسن آیت در سال ۱۳۶۰، فرمان برقراری حکومت مشروطه در ایران توسط مظفرالدین شاه قاجار در سال ۱۲۸۵، ترور سیدعارف حسین حسینی رهبر نهضت جعفریه پاکستان در سال ۱۳۶۷، شهادت مصطفی مازح در مسیر به درک واصل کردن سلمان رشدی بنا به فتوای امام خمینی (ره) در سال ۱۳۶۸.

آغاز عملیات نصر ۷ در سال ۱۳۶۶:

تابستان سال ۱۳۶۶ با درگیری محدود ایران و آمریکا در خلیج فارس همراه بود. از طرفی زمان انجام عملیات در غرب کشور فرماندهان را بر آن داشت که حرکتی را به سوی غرب آغاز کنند. طی این مدت عملیات‌های نصر ۴، ۵ و ۷ در جبهه شمالی به اجرا درآمد که با آزادسازی بلندی‌های مهی از خاک عراق همراه بود.

عملیات نصر ۷ در تاریخ ۱۴ مرداد ۱۳۶۶ با رمز ‹‹یا فاطمه الزهرا (س) ›› در منطقه عمومی ‹‹سلیمانیه›› عراق به اجرا درآمد. این عملیات که به تصرف ارتفاع مهم ‹‹دوپازا›› و انسداد معبر ضد انقلاب درغرب کشور همراه بود. شامل منطقه‌ای به وسعت ۳۰ کیلومتر مربع می‌شد. تهاجم وسیع نیرو‌های خودی سبب گردید که علی رغم هوشیری نسبی دشمن کلیه اهداف عملیات در مرحله نخست به دست آید.

مرحله دوم آن نیز پس از اجرای آتش توپخانه روی مواضع دشمن از دو محور آغاز شد. نیرو‌های ایرانی پس از سه ساعت درگیری اولین قله از بلندی‌های ‹‹بلفت›› را به تصرف درآورده و جاده آسفالت سردشت- قلعه دیزه و پاسگاه مرزی بلفت را در دست خود گرفتند.

در این عملیات ۴ فروند چرخبال، ده‌ها قبضه خمپاره انداز، ۱۰ دستگاه تانک و نفربر. ۵۰ دستگاه خودرو و مقداری زیادی سلاح سبک و نیمه سنگین دشمن منهدم شد. ۱ تیپ و ۷ گردان عراق از بین رفت و کشته و زخمی‌ها و اسرای عراق به ۱۲۸۵ نفر رسید.

درگذشت شیخ محمدباقر الفت اصفهانی در سال ۱۳۴۳:

علامه شیخ محمدباقر الفت اصفهانی در حدود سال ۱۲۶۱ ش (۱۳۰۱ ق) در خاندان علم و تقوا در اصفهان به دنیا آمد. وی فرزند شیخ محمدتقی نجفی معروف به آقا نجفی اصفهانی، روحانی معروف اصفهانی در عصر قاجار بود. وی در ابتدا در زادگاه خود به کسب علوم اسلامی همت گماشت و در جوانی راهی حوزه علمیه نجف گردید. شیخ محمدباقر در نجف از محضر استادان ناموری همچون میرزای بزرگ شیرازی، آقا ضیاء الدین عراقی، شیخ باقر اصطهباناتی، آخوند خراسانی و شیخ الشریعه اصفهانی استفاده ‏های شایانی برد و در انواع معارف اسلامی از قبیل فقه، اصول، فلسفه، حدیث، عرفان و ادب استادی یافت. وی پس از دریافت اجتهاد، در علم تاریخ از سرآمدان عهد خویش گردید و علاوه بر فراگیری ریاضیات قدیم و جدید، در فلسفه، علوم اجتماعی، رجال و فرقه‏ شناسی و به ویژه فلسفه تاریخ مهارتی تام پیدا کرد. علامه الفت به زبان و ادب فرانسه تسلط کامل داشت و متون مشکل و کتاب‏های علمی آن زبان را به آسانی به فارسی ترجمه می‏کرد.

علامه الفت اصفهانی در اوایل جنبش آزادی‏خواهی به جمع مشروطه خواهان پیوست ولی با بروز نشانه‏‌های انحراف و بی‏ صداقتی متولیان امور، با استقرار مشروطه، خود را کنار کشید. با این حال بعد‌ها از طرف اهالی اصفهان به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. ایشان دو دوره در مجلس حضور داشت و پس از مدتی که عهده ‏دار مستشاری دیوان عالی کشور بود، از امور دولتی کناره‏گیری کرد. الفت اصفهانی علی‏رغم دارا بودن مقام رفیع علمی و استعداد و حافظه ‏ای شگرف، مردی فروتن و وارسته بود و خانه او در اصفهان مجمع فضلای شهر بوده است. از این دانشمند گرانمایه آثار متعددی بر جای مانده که ابواب الرُّوضات، پرورش استقلال، سفرنامه در ۲ جلد و مجمع الاجازات در ۲ جلد از آن جمله ‏اند. علامه الفت اصفهانی سرانجام در ۱۴ مرداد ۱۳۴۳ ش برابر با ۲۶ ربیع الاول ۱۳۸۴ ق در ۸۲ سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد و در بقعه پدرش در نزدیکی امامزاده احمد بن علی اصفهان به خاک سپرده شد.

ترور شهید دکتر سیدحسن آیت در سال ۱۳۶۰:

شهید دکتر سیّدحسن آیت نجف‌آبادی فرزند محمّدرضا، از چهره‌های سیاسی و اجتماعی معاصر. در سال ۱۳۱۷ش متولّد شده و تحصیلات خود را در زادگاهش آغاز کرد و در اصفهان ادامه داد. سپس به دانشگاه تهران رفته و به ترتیب لیسانس ادبیات فارسی، فوق لیسانس علوم اجتماعی، لیسانس حقوق و لیسانس روزنامه‌نگاری را اخذ نمود. سپس در مدارس عالی قم، لاهیجان و اراک و همچنین در دانشگاه ملّی [شهید بهشتی فعلی]و دانشگاه علم و صنعت به تدریس پرداخت.

او قبل از سال ۱۳۴۲ش عضو حزب زحمت‌کشان به رهبری مظفر بقائی بود، امّا به علّت اختلافاتی که با بقائی داشت در سال ۱۳۵۲ش از حزب اخراج شد. در مبارزات دوران انقلاب از چهره‌های مشهور به‌شمار می‌رفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، عضو حزب جمهوری اسلامی و دبیر آن گردید. در سال ۱۳۵۸ش به عنوان نماینده مردم اصفهان به مجلس خبرگان بررسی قانون اساسی انتخاب شد. او در این مجلس برای تصویب اصل ولایت فقیه در متن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تلاش بسیاری کرد.

در سال۱۳۵۹ به‌عنوان نماینده مردم تهران به مجلس شورای اسلامی راه یافت و سرانجام در صبح چهارشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۶۰ش در تهران ترور و شهید شد و مسؤولیّت آن را گروه تروریستی مشهور به «منافقین» برعهده گرفت.

فرمان برقراری حکومت مشروطه در ایران توسط مظفرالدین شاه قاجار در سال ۱۲۸۵:

آنچه که در تاریخ، مبنای شکل‌گیری مشروطه شناخته شده، صدور فرمان تأسیس مجلس در مرداد ۱۲۸۵ هجری شمسی است. تحصن مشروطه‌خواهان در تیرماه این سال ابعاد گسترده‌ای یافت؛ آنچنان‌که مظفرالدین شاه قاجار در ۱۴ مرداد، فرمان برقراری حکومت مشروطه را صادر کرد.

در این فرمان که خطاب به مشیرالدوله صدراعظم صادر شد، آمده است: «.. در این موقع که رأی همایون ملوکانه ما بدان تعلق گرفت که برای رفاهیت و آسودگی قاطبه اهالی ایران و تشیید و تأیید مبانی دولت، اصلاحات مقتضیه به مرور در دوایر دولتی و مملکتی به موقع اجرا گذارده شود، چنان مصمم شدیم که مجلسی از منتخبین شاهزادگان و علما و اعیان و اشراف و ملاکین و تجار و اصناف به انتخاب طبقات مرقومه در دارالخلافه تهران تشکیل و تنظیم شود... و در کمال امنیت و اطمینان عقاید خودشان را در خیر دولت و ملت و مصالح عامه و احتیاجات مهمه قاطبه اهالی مملکت به توسط شخص اول دولت به عرض برسانند که به صحه مبارکه موشح و به موقع اجرا گذارده شود...»

دو روز پس از این فرمان، مظفرالدین شاه دستور تشکیل اولین مجلس شورای ملی را صادر کرد. در این دستور که مکمل فرمان مشروطیت بود آمده است: «جناب اشرف صدر اعظم، در تکمیل دستخط سابق خودمان مورخه ۱۴ جمادی‌الثانی ۱۳۲۴ که صریحاً امر در تأسیس مجلس منتخبین ملت نموده بودیم، مجدداً برای آنکه عموم مردم از توجهات ما واقف باشند مقرر می‌داریم که مجلس مزبور را صریحاً دائر نموده و بعد از انتخاب اجزای مجلس، فصول و شرایط نظام مجلس شورای ملی را براساس امضای منتخبین به طوری که شایسته مملکت باشد مرتب نمایند که به شرف عرض و با امضای همایون این مقصود مقدس صورت پذیرد.»

ترور سیدعارف حسین حسینی رهبر نهضت جعفریه پاکستان در سال ۱۳۶۷:

سید عارف حسین حسینی (۱۳۲۵-۱۳۶۷ش) از روحانیان شیعه پاکستان و رهبر نهضت جعفریه بود. وی در نجف و قم دروس معارف اهل بیت (ع) را آموخت. در نجف از شاگردان امام خمینی بود. در پاکستان علاوه بر نیاز‌های فرهنگی، عبادی و مذهبی مردم، به نیاز‌های بهداشتی و اقتصادی مردم نیز رسیدگی می‌کرد. حسینی در ۱۴ مرداد ۱۳۶۷ ش. در مدرسه دارالمعارف الاسلامیه پیشاور، از سوی افراد ناشناس، هدف گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.

شهادت مصطفی مازح در مسیر به درک واصل کردن سلمان رشدی بنا به فتوای امام خمینی (ره) در سال ۱۳۶۸:

سلمان رشدی با چاپ کتابی کفرآمیز، اعتقادات مسلمانان را به سخره گرفت و به پرودگار جهان و پیامبران الهی توهین نمود. به همین مناسبت ۲۵ بهمن ماه سال ۱۳۶۷ حکم تاریخی امام خمینی (ره) مبنی بر ارتداد سلمان رشدی صادر شد. شهید مازح پس از صدور حکم تاریخی حضرت امام خمینی (ره) در مورد واجب القتل بودن نویسنده مرتد و ناشران کتاب موهن آیات شیطانی، شخصاً کمر به اجرای آن بسته و پس از تهیه مقدمات لازم با خانواده و وابستگان خویش وداع و به لندن مهاجرت می‌کند.

عدم شباهت چهره این شهید عزیز به ساکنان منطقه خاورمیانه و تشابه ظاهری به غربی‌ها و نیز تسلط کامل به زبان انگلیسی، دو عامل اصلی فریب خوردن مزدوران آموزش دیده دستگاه عریض و طویل امنیتی ـ حفاظتی انگلیس می‌گردد و نهایتاً «مصطفی مازح» در سومین روز از ماه محرم سال ۱۴۱۰ هجری قمری (۱۴ مرداد ۱۳۶۸ ه. ش) به طبقه دوم ساختمان محل اختفای رشدی مرتد نفوذ می‌کند.

با توجه به این که سلمان رشدی در طبقه سوم ساختمان مزبور مخفی بود، بهترین و سریع‌ترین راهکار ممکن برای عبور از آخرین حلقه امنیتی توسط مصطفی انتخاب می‌گردد. بدین ترتیب که مقادیر قابل توجهی از ماده شدید الانفجار سی ـ چهار را بر خود بسته و روی آن‌ها لباس معمولی خویش را بر تن می‌کند. با مطمئن شدن از درست کار گذاشته شدن چاشنی انفجاری و رابط مربوطه به سمت طبقه فوقانی عازم می‌شود. اما گرمای موجود در ساختمان و حرارت ناشی از پوشش و تحرک زیاد شهید، موجب عمل کردن زودتر از موعد چاشنی و انفجار زود هنگام مواد منفجره، قبل از رسیدن به رشدی مرتد می‌شود.

بقایای مطهر پیکر پاکش، هشت ماه در انگلستان باقی ماند تا سرانجام به جنوب لبنان منتقل و در دوم رمضان ۱۴۱۱ هجری قمری (۲۸ اسفند ۱۳۶۹ ه. ش) در یکی از روستا‌های جنوب دفن شد. در بهشت زهرا یادبودی از این شهید بزرگوار ساخته شده است.