منوتو فهمیده است باید چه کاری بکند ولی مسئولان فرهنگی ما هنوز نفهمیده اند و در خوابند

گروه فرهنگی: روایت پردازی رسانه های معاند ایران اسلامی، تحریف و وارونه سازی حقایق می باشد؛ بطوریکه در ذیل اقدام تحریف تاریخ با هدف مخاطب پروری، دست به گزینش و انتخاب رویدادهای تاریخی می زنند؛ این بدان معناست که مدیریت رسانه های معاند علاوه بر گزینش رویدادها و بازتولید دوباره آن در قالب برنامه های مختلف درصدد هستند تا روند افکار عمومی را در دست بگیرند. در بیان روشن تر، باید گفت که آنچه در حوزه رسانه ای از جانب معاندان انجام می گیرد علاوه بر ترویج ابتذال فرهنگی و کنترل ذهنی مخاطبان، تلاش برای دشمن آفرینی علیه ساختار سیاسی و ارزش های حاکم نیز در دستور کار قرار گرفته است.

به گزارش بولتن نیوز، از جمله رسانه های معاندی که در حوزه ترویج ابتذال فعالیت ویژه ای دارد شبکه منو تو می باشد. بطوریکه اخیراً این شبکه تلویزیونی و رسانه ای معاند در صفحه تماشاگران با تولید ویژه برنامه ای در «تونل زمان» به تحریف بخشی از تاریخ معاصر با ارائه روایتی دروغین از دوران پهلوی و ارائه تصویری از جذابیت های اجتماعی و فرهنگی، ضمن جذب جوانان ایرانی و روند تدریجی استحاله فرهنگی را کلید بزند.

در واقع دروغ پردازی و تحریف تاریخ در ویژه برنامه تونل زمان با نام«زنان پیشروی ایران» در حالی در قالب روایت گزارشی از اردوی دختران سازمان رهبری جوانان در اردوگاه فرح آباد و کنار دریای خزر به مخاطب ارائه شده که واقعیت ماجرا چیز دیگری است. سازمان جوانان که در سال 1340 در دوره نخست وزیری علی امینی تأسیس شد به دلیل عدم استقبال مناسب جوانان از آن بیشتر از چهار سال دوام نیاورد و همین امر موجب شد تا کارکرد و کاربریش دچار تغییر گردد و به یک باشگاه ورزشی تبدیل گردد. با این حال سیاست رژیم پهلوی جهت ادامه روند مذکور جوان پروری با ماهیت مدافع سلطنت و حکومت به طرقی دیگر دنبال شد. بطوریکه در راستای سیاست فرهنگی و تربیت جوانان رژیم پهلوی، سازمان کاخ جوانان را ایجاد کرد که یکی از شعب آن «اردوگاه فرح آباد» بود که سال 1352 همزمان با آغاز سی و سومین سال سلطنت محمدرضا شاه توسط خود وی افتتاح گردید که از جمله برنامه های این اردوگاه تمرین رقص برای دختران و ... بود که در پوششی جهت نیل به اهداف کلان سیاسی ساختار طراحی شده بود. در واقع گزاره فرهنگ در مسلخ و باتلاق سیاست و تصمیمات نظام سلطنت گرفتار بود و در خدمت آن بود.

واقعیت امر این است که تحریف تاریخ و جلوه دادن آن به نحو دیگری که در دستور کار رسانه ای، شبکه منوتو در قالب یک ویژه برنامه قرار گرفته است دلالت بر این امر دارد که این رسانه برنامه وسیعی جهت ابتذال – انحراف فرهنگی و استحاله سازی حوزه فرهنگی در عرصه تربیت با بازتولید تاریخ گذشته ولو به دروغ دارد. این در حالی است که در کشور ما مسئولان و متولیان امر در این باره یا فعالیتی نداشته اند یا آنقدر به مقوله فرهنگ و مبانی فرهنگی سخیفانه پرداخته اند که به جای جذب، دافعه داشته اند. به عبارت بهتر همین عدم پرداخت مناسب فرهنگی به مقولات مورد نظر یکی از دلایلی می تواند باشد که زمینه تولید و جذابیت برنامه هایی چون برنامه مذکور را برای مخاطبانش فراهم آورده است. در واقع سوال اینجاست در برابر اقدام تحریف تاریخ در حوزه فرهنگی و خلق ابهامات بزرگ فرهنگی در ذهن مخاطبان جوان، بازنمایی تاریخ و گزارش دقیق واقعیات تاریخی در کشور ما بر عهده کدام سازمان و نهاد فرهنگی و اجتماعی است؟ سازمان های فرهنگی – اجتماعی در کشور به چه مشغولند که باید بیم آن داشت که منوتو یا امثال آن برنامه های این چنینی تهیه می کنند؟ بودجه های آنچنانی که از بیت المال به این نهادهای فرهنگی – اجتماعی اختصاص داده می شود صرف چه اموری می شوند؟ مگر این نهادها و سازمان ها بخاطر تولید آثار فرهنگی، بودجه آنچنانی دریافت نمی کنند پس دلیل این همه بی توجهی و بی مسئولیتی فرهنگی از سوی نهادهایی که باید متولی فرهنگ باشند چیست؟ آیا کسی پاسخگوی تهدیدات مذکور و ابهامات عمومی در این باره هست یا خیر؟ آیا نهادهای متولی هنوز خطر فرهنگی مذکور را احساس نکرده اند؟