ماجرای گران بودن بلیط سفر به عتبات و ارزان بودن سفر به ترکیه

گروه اقتصادی: ماجرای قیمت بالای بلیط سفرهوایی به عتبات عالیات در طول سال های اخیر با توجه به شیوع ویروس کرونا و بسته شدن مرزهای زمینی، یکی از موضوعات پر حرف و حدیثی بوده و هست که علیرغم مطالبه گری های همگانی رسانه ای در این راستا از متولیان مذکور مانند سازمان حج و زیارت، متاسفانه هنوز پابرجاست و به نوعی سیر صعودی نیز دارد.

به گزارش بولتن نیوز، بخش ناراحت کنند ماجرا آنجاست که هزینه سفر به ترکیه نیز که بارها به آن اشاره شده است به مراتب ارزان تر از سفر زیارتی به عراق تمام می شود. در واقع آنچه موجب شده تا این موضوع به دغدغه ای جهت نگارش یادداشت مذکور تبدیل شود گفتگوی «حرمت‌الله رفیعی» رییس هیأت مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران با ایسنا می باشد.

وی در این گفتگو ضمن طرح مسائلی در این باره گفته است «براساس آنچه در جلسات ایرلاین‌ها شنیده‌ایم، هزینه هر ساعت پرواز حدود ۲۰ دلار است، اصلا ما این عدد را ۳۰ دلار درنظر بگیریم، فاصله هوایی تهران ـ نجف هم کمتر از دو ساعت است، تقریبا یک ساعت و نیم می‌شود که حالا ما با اغماض این فاصله را سه ساعت درنظر بگیریم، در نتیجه هزینه یک سفر از تهران به نجف باید ۹۰ دلار تمام شود که حتی اگر با ارز ۳۰ هزار تومانی محاسبه شود، قیمت بلیط آن باید نهایت دو میلیون و ۷۰۰ هزار تومان شود، نه پنج میلیون و ۱۰ میلیون تومان! ... چرا هزینه سفر عراق باید از کیش و استانبول گران‌تر شود، درحالی که فاصله هوایی آن از ایران نسبت به کیش و استانبول کوتاه‌تر است!؟» رفیعی در ادامه گفت«به نظر می‌رسد عواملی در کار است که اجازه نمی‌دهد این سفر ارزان شود».

با این حال سوال اینجاست عوامل دین پیرا و دین زدا در کشور چه کسانی هستند که مجری این اقدامند؟ چرا علیرغم اذعان به وجود آنها(همانطور که پیش تر نیز سید صادق حسینی رییس سازمان حج و زیارت گفته بود قیمت بالای پروازهای عتبات عالیات به نسبت پروازهای تفریحی به برخی از کشورهای همسایه، نشان می‌دهد دست‌هایی در کار است تا مسیر سفر به عتبات عالیات را تغییر دهد و در عوض، مردم به سفرهای سیاحتی کشورهای همسایه رهسپار شوند) همه مسئولان و نهادهای نظارتی در این باره سکوت کرده اند و نسبت به این موضوع که مبرهن و روشن است واکنشی ندارد و اقدامی نمی کنند؟

چه کسانی یا چه گروهی در پشت پرده تغییر ذائقه و انتخاب مردم از معنوی به مادی یا زیارتی – سیاحتی و تفریحی هستند؟ چرا کسی نمی داند این اتفاق مصداق بارز جنگ نرم است؟ آیا فرقی میان تهاجم فرهنگی با این مسئله می بینید که اقدامی نمی کنید؟ نقش دولت و جایگاه آن در کنترل این شرایط چیست؟ شما که از عهده کار بر نمی آیید و زورتان به دلالان و مافیا نمی رسد چرا بودجه های تعیینی برای انجام مراسمات صد من یک غازتان را صرف یارانه برای این گونه موارد نمی کنید؟ واقعاً کسی نیست به داد اعتقادات مردم برسد؟

بدانید جرم این سکوت و بی عملی نهادهای مسئول و متولی کمتر از این کلونی های دین ستیز نیست؛ با این اقدامات مطمئناً دین مردم را نشانه رفته اند و شما می دانید و ساکت هستید. باید به آنها بگوییم که در سایه خلاء حضور نهادها و دلسوزان دین و مذهب کارتان نیز دارد خوب پیش می رود دست مریزاد بر شما دلالان و مافیاها.