چرا خدمات دولت‌ها و سازمانها برای مردم ملموس نیست؟

گروه سیاسی: در دوره ای که رسانه ها نقش بسیار پررنگی در شکل دهی افکار عمومی دارند، اطلاع رسانی و عمومی کردن اقدامات انجام شده توسط ادارات و سازمانها از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. نگاهی به عملکرد این بخش در قوای سه گانه، سازمان ها، نهادها و ارگان های مختلف کشور نشان می دهد گویا افرادی که در این جایگاه قرار می گیرند، یا هیچ شناختی از شرح وظایف خود ندارند و یا به شکلی کاملا سنتی مشغول انجام کارهای این واحد هستند. مقایسه هزینه ای که برای این مهم می شود با خروجی آن ها، خبر از اشکالاتی اساسی در این حوزه می دهد.

به گزارش بولتن نیوز، اعلام فعالیت‌های صورت گرفته توسط ادارات اکثرا بسیار کند و عقب مانده از اتفاقات ایت و در پاسخ گویی به سوالات و واکنش به مسائل، آن قدر ترسو و منفعل عمل می کنند که اجازه می دهند تا شایعات فرصت انتشار پیدا کنند. در مقابل این عملکرد ضعیف، عموما در اطلاع رسانی کارها و خدمات سازمان های خود نیز ناتوان هستند. این اشکال را نه یک رسانه بلکه حتی روسای جمهور در ادوار مختلف و مقام معظم رهبری بارها نسبت به عملکرد این بخش وارد دانسته اند که چرا خدمات انجام شده، به درستی به اطلاع مردم نمی رسد تا ایشان بدانند که تنها اتفاقفات بد در کشور رخ نمی دهد و خدمات خوبی در حال انجام گرفتن است.

امروزه دیگر انتشار نامه های اداری و بخش نامه ها، گرفتن عکس ملاقات های رییس و بازدیدهای مختلف و انتشار آن ها، پر کردن تابلوی اعلانات اداره ها، نوشتن چند پارچه نوشته، چاپ بنر و نصب در مناسبت های مختلف قابل پذیرش نیست. بلکه در شکل جدید آن باید تبدیل به یک پایگاه خبری کامل شد که علاوه بر تولید خبر و محتوا و بهره گیری از ابزارهای هنری و رسانه ای برای انتشار دستاوردها و ارائه گزارش کار به عموم مردم، پل ارتباطی میان مردم، رسانه ها و سازمان ها باشد.

در این مدل از اقناع افکار عمومی بر خلاف رویه معمول به صورت گزینشی با رسانه ها رفتار نمی کند و می داند که اگر قرار است خدمات و اقدامات مثبتی که آن سازمان ارائه می کند، به درستی منعکس شوند، باید با همه رسانه ها ارتباط مستمری داشت. از سوی دیگر قرار نیست ارتباط میان رسانه ها و ادارات همچنان به صورت سنتی و یک سویه باشد. این ادارات باید تبدیل شوند به مسیری برای انتقال انتقادات، اشکالات و نواقصی که مردم و کارشناسان نسبت به سازمان ها وارد می دانند تا آن اداره و سازمان به فکر رفع مشکلاتی که دارد، بیافتد.

متأسفانه این اشکالات همچنان باقی هستند و در دولت سیزدهم نیز همچنان شاهد ادامه داشتن رویه پیشین هستیم. در واقع اگر بنا به صداقت و صراحت باشد، به نظر می رسد که به این جایگاه به عنوان مکانی نگاه می شود برای به کارگیری افرادی که نورچشمی هستند و به تخصص، رویکرد، ایده ها و توانمندی های آن فرد هیچ توجهی نمی شود.

این هشدار باید توسط مدیران جدی گرفته شود که اگر فکری به حال عملکرد ادارات و بیان خدمات خود نکنند، نه تنها تلاش هایشان دیده نخواهد شد، بلکه در شرایط حاضر که دشمنان و رقبای سیاسی تمام تلاش خود را بر این معطوف کرده اند تا دولت فعلی را ناکارآمد جلوه دهند، خودشان میدان را برای تخریب ها، فضاسازی ها و انتشار اخبار کذب ایشان خالی کرده اند.