اشتباه کردیم جلوی عهدشکنی و زیاده‌­خواهی غرب ایستادیم!

در متن این گزارش آمده است: «مجلس که در دولت روحانی از هیچ تلاشی برای به بن‌بست‌کشیدن مذاکرات وین دریغ نمی‌کرد[!!]، با جدی‌شدن احیای برجام به دنبال تصویب قانون اقدام راهبردی رفت و به گفته روحانی این‌گونه مجلس مانع مهم به‌نتیجه‌نرسیدن مذاکرات وین در دولت قبل شد.»

متاسفانه چنان امر ذلت­‌پذیری در اصلاح‌طلبان نهادینه شده که تصویب یک قانون بسیار مهم و راهگشا را مانع به ثمر رسیدن احیای برجام عنوان می‌کنند. در این باره لازم به ذکر است که در زمانی که برجام به اجرا درآمد یعنی سال 1394 هنوز مجلس نهم با اکثریت اصولگرایان در قوه مقننه حضور داشت. این مجلس به رغم همه انتقاداتی که به برجام داشت آن را تصویب کرد. پس اگر ادعای اصلاح‌طلبان در مورد مخالفت اصولگرایان با کلیت مذاکرات درست باشد نباید آنجا تصویب می‌شد. البته که نسبت به همان تصویب برجام انتقاداتی مطرح است.

بعد از آن دولت اصلاح‌طلبان در قالب تدبیر و امید زودتر از طرف غربی تمام تعهداتش را انجام داد و در ادامه غرب به تعهداتش عمل نکرد و دست آخر آمریکا از برجام خارج شد. به راستی این غرب بود که برجام را به بن بست کشاند یا اصولگرایان؟! در ادامه هم چند سال از اجرای برجام گذشت در حالی که ایران هنوز به همه تعهداتش پایبند بود اما طرف غربی به تعهداتش عمل نمی‌کرد. در چنین زمانی بود که مجلس یازدهم با اکثریت اصولگرا در خرداد1399 شروع به کار کرد و در همان ماه‌های نخست با تصویب قانون اقدام راهبردی ترمز غربی‌ها را در یکه‌تازی در بدعهدی کشید. اصلاح‌طلبان حرف‌شان این است غرب اگر بدعهدی می‌کند اگر به تعهداتش عمل نمی‌کند، اشکالی ندارد اما ایران باید به تعهداتش پایبند باشد و کاری نکند که باعث ناراحتی غربی‌ها شود!

روزنامه آرمان ملی به نقل از فعال سیاسی اصلاح‌طلب نوشت: «اگر ایران و کشورهای غربی به توافق دست پیدا کنند همه‌چیز به شرایط پس از احیای برجـام دارد. اینکه ایران به چه میزان می‌تواند از این فرصـت به سود خود استفاده کند بستگی به طرح و برنامه‌ای دارد که دولت برای این دوران در نظر گرفته است. تجربه تاریخی نشان داده ما از فرصت‌هایی تاریخــی که به دســت می‌آوریم به‌خوبی استفاده نکرده و یا کمتر استفـاده کرده‌ایم. من فکر می‌کنم اگر برجام نیز احیا شود به‌جای اینکـه صادرات تقــویت شود ما همچنان با افزایش واردات مواجه خواهیم بود. از سـوی دیگر احیای برجـام فرصتی برای سیاست‌هـای پوپولیستی خواهــد بود و به‌جای اینکه از این فرصت در راستای توسعه و پیشرفت کشور استفاده شود به سیاست‌های پوپولیستی اکتفا خواهد شد. در شرایط کنونی ما با چالش‌های جدی در زمینه محیط‌زیست و کشاورزی مواجه هستیم. با این‌وجود بیشتر وقت و انرژی دولت صرف رسیدگی به امور روزمره و خرد می‌شود و به مسائل بنیادین کمتر توجه می‌شود. به‌عنوان‌مثال دولت به مسئله آبخیزداری که از اهمیت زیادی در کشور برخوردار است توجه نمی‌کند. به همین دلیل اگر مذاکرات وین نیز به نتیجه برسد و توافق حاصل شود بیم این وجود دارد که میزان واردات افزایش پیدا کند و بیشتر وقت دولت صرف امور روزمره شود. من امیدوارم بتوانیم از این فرصت استفاده کنیم هرچند زیاد نسبت به این موضوع خوشبین نیستم.»

فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفته است: «من معتقدم چه توافق صورت بگیرد و چه نگیرد تفاوت زیادی ندارد و رشد و توسعه کشور در اولویت نخست قرار نمی‌گیرد. تجربه تاریخی به ما می‌گوید که در صورت حصول توافق یا عدم نتیجه‌گیری در مذاکرات تفاوت چشمگیری در نوع سیاست‌ورزی‌های ما رخ نداده است.»

در ادامه این مطلب آمده است: «اگر به وضعیت بودجه نگاه کنیم متوجه می‌شویم که بودجه کشور به‌ جای اینکه به چالش‌های بنیادین اختصاص داده شود به مسائل دیگر داده می‌شود. به همین دلیل به گشایش در دوران پس از احیای برجام خوشبین نیستم و معتقدم درصورتی‌که توافق نیز حاصل شود دوباره همین سیاسـت‌ها دنبـال خواهد شد.»

لازم به ذکر است که مدعیان اصلاحات وقتی دیده‌اند که ریل دیپلماسی در دولت فعلی تغییر کرده و برجام با شروط ملت ایران و مقاومت تیم مذاکره‌کننده فعلی در حال به نتیجه رسیدن است و به زودی تحریم‌ها رفع خواهد شد نگران از بین رفتن حیات سیاسی خود هستند. از این‌رو در تلاش هستند توافق احتمالی را غیرمهم جلوه دهند و القا کنند که حتی بعد از توافق هم گشایشی رخ نمی‌دهد. ادعای اصلاح‌طلبان مبنی بر اینکه بعد از توافق گشایشی رخ نمی‌دهد در حالی است که آنان طی 8 سال گذشته همه چیز را به برجام ربط می‌دادند و می‌گفتند آب خوردن ما هم به برجام ربط دارد! و به محض توافق همه مشکلات حل و فصل می‌شود.