جناب وزیر ارشاد، بساط نمایش‌های مشمئزکننده شبه‌سرمایه‌داری را جمع کنید!

گروه فرهنگی: حراجی آثار هنری در تهران طی هفته‌های اخیر سر و صدای زیادی به پا کرده و انتقاداتی جدی نسبت به این اتفاق از سوی افراد مختلف و رسانه‌ها از جمله بولتن نیوز مطرح شده است. همان‌گونه که در مطلب پیشین پیرامون حراج تهران گفتیم، برگزاری چنین برنامه‌هایی با جا به جایی ارقامی بزرگ در شرایطی که عامه مردم در شرایط اقتصادی مناسبی قرار ندارند، دهن کجی نسبت به جامعه و مانور تجملی مشمئزکننده است. مانوری که تنها نامی از حراج آثار هنری دارد و اثری از هنر و اصالت در آن دیده نمی‌شود.

به گزارش بولتن نیوز، همانگونه که منتقد نام‌آشنا مسعود فراستی در برنامه هفت هم به آن اشاره کرد، چنین برنامه‌هایی هیچ ارتباطی با فرهنگ ایرانی ندارند و مختص فضای سرمایه‌داری هستند. نکته دیگر هم این است که علاوه بر تعلق نداشتن حراج آثار هنری با این شکل و شمایل به ایران، کیفیت آثار به حراج گذاشته شده نیز به شدت نازل هستند. اگر ارزش‌گذاری بر روی این آثار بر اساس اصول و قواعد واقعی انجام شود و گروه‌هایی خاص به دنبال مسائلی همانند پولشویی و این دست کارها نباشند، با قیمت‌هایی متفاوت مواجه خواهیم شد و ارزش واقعی این به اصطلاح آثار هنری بهتر مشخص می شود.

اما با قبول اینکه عده‌ای خاص و با اغراضی مشخص این حراجی‌ها را برگزار می‌کنند، باز هم یک نکته حائز اهمیت است که چرا دستگاه‌های متولی این امور، اجازه برپایی چنین برنامه‌هایی را صادر می‌کنند. دولت و حاکمیت وظیفه دارد که به خواسته منصفانه عموم مردم احترام بگذارد. سوال ما از مسئولانی که اجازه داده‌اند تا حراج آثار هنری در تهران و به تازگی اصفهان برگزار شود، این است که آیا برپایی اینگونه برنامه‌ها، جسارت به مردمی که برای تهیه مایحتاج روزانه خود دچار مشکل شده‌اند، محسوب نمی‌شود؟! نکاهی به شبکه‌های اجتماعی و واکنش‌ مردم نسبت به این برنامه‌ها، به خوبی نشان می‌دهد که حس عمومی جامعه نسبت به چنین اتفاقی چگونه است.

اما در کنار مطالبه از مسئولان رده‌پایین‌تر که مستقیما مجوز برپایی این مانورهای تجمل را صادر می‌کنند، به نظر می‌‌رسد که با توجه به ماهیت آثار به حراج گذاشته شده که اصطلاحا هنری هستند، متولی اصلی در این حوزه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. در واقع بیش از هر کس، نهاد، سازمان و قوه‌ای، دولت مردمی و انقلابی و علی‌الخصوص شخص وزیر ارشاد یعنی محمدمهدی اسماعیلی باید نسبت به این مسأله حساسیت نشان بدهند.

جناب وزیر باید به این سوال پاسخ بدهند که مگر وظیفه صیانت از فرهنگ ایرانی و اسلامی که طی قرون‌ گذشته در هم تنیده شده‌اند، بر عهده ایشان و وزارت‌خانه متبوعشان نیست؟! اگر بنا باشد که وزارت ارشاد در دولت انقلابی نیز نسبت به این برنامه‌های ضدفرهنگی که هم مخالف فرهنگ عمومی کشور هستند و هم نمادی برای سرمایه‌داری و تهاجم فرهنگی غرب به فرهنگ ایرانی_اسلامی، سکوت پیشه کند، دیکر کدام دستگاهی باید از حریم فرهنگی ایران و جمهوری اسلامی مراقبت کند؟! این مطالبه عمومی از وزیر ارشاد وجود دارد که بساط نمایش مشمئزکننده‌ای را که عده‌ای فرصت‌طلب برپا کرده‌اند، برای همیشه جمع کند و نگذارد که چکش حراجی‌ها بر اعصاب و روان مردم رنجور ایران فرود بیاید.