پیش‌نویس تحول ساختار شورای عالی انقلاب فرهنگی؛ تقریباً هیچ!

گروه فرهنگی ـ حجت‌الاسلام علی محمدی: متن پیش‌نویس تحول شورای عالی انقلاب فرهنگی در تاریخ 5 دیماه 1400 در اختیار اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گرفته است.

به گزارش بولتن نیوز، این متن، دقایق اول بامداد پنج شنبه (9 دیماه 1400) به دستم رسید. با اینکه فردا صبحش چندین جلسه مهم داشتم، ولی تا ساعت 2 شب مشغول مطالعه‌اش شدم.

می توان این طرح تحول را به دو قسمت تقسیم کرد:

بخش اول که شامل یکسری گزاره های کلی و تقریبا بی فایده است که در چهل سال گذشته چند صدتا از آنها را شورای عالی انقلاب فرهنگی در موضوعات مختلف به تصویب رسانده و جالب این که به علت اینکه این چند صد گزاره سیاستی به نتیجه نرسیده است، مقام معظم رهبری دستور تحول در شورا را صادر کرده است و دوباره نزدیک به صد گزاره از همان قماش را تنظیم کرده‌اند و تحویل داده‌اند ...

بخش دوم این طرح تحول هم عمدتا در ذیل عنوان 2/6 است که می‌خواهد مناسبات و روابط شورای عالی انقلاب فرهنگی را با قوای سه گانه و سایر نهادها تنظیم کند.

به نظر حقیر این بخش یک واقعاً فاجعه فکری ـ فرهنگی است.

در این طرح تلویحاً که چه عرض کنم؛ تصریحاً شورای عالی انقلاب فرهنگی می خواهد جای تمام نهادهای تقنینی و نظارتی بنشیند و به تنهایی بار به زمین مانده انفاذ ماهیت فرهنگی انقلاب اسلامی را تا ته خودش به عهده بگیرد!

می‌خواهد به قوانین مجلس نظارت کند و اگر مجلس قانونی تصویب نکرد، به جای آن قانون تصویب کند!

می‌خواهد تصویب پیوستهای فرهنگی و اجتماعی و علمی تمام طرحهای ملی و کلان اقتصادی، عمرانی، صنعتی را به عهده بگیرد.

می‌خواهد مصوبات خود را از طریق سازمان بازرسی کل کشور اعمال کند!

می‌خواهد تمامی اسناد، سیاستها و مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی را از شمول رسیدگی دیوان عدالت اداری مستثنا کند!

می‌خواهد مجمع تشخیص مصلحت نظام را موظف به رعایت سیاستهای خود کند!

می‌خواهد امکان طرح سوال از رؤسای دستگاه ها و نهادهای مختلف را بر اساس آیین نامه های داخلی خود، فراهم کند!

بی‌تردید این طرح در قرارگاه عقلانیت انقلاب اسلامی رأی نخواهد آورد، ولی خطر اصلی وجود اینگونه انگاره هایی در این قرارگاه است که هیچ درکی از مسئله فرهنگ و نحوه‌ی انفاذ آن ندارد.

طرز تفکری که برای رفع مشکلات فرهنگی کشور تلاش می کند به فاش‌ترین شکل ممکن مصوبات خود را به صورت قانون و تبصره و آیین‌نامه و در پس آن، نظارت و پرونده سازی و مجازات اعمال کند.

طرز تفکری که هیچ احساس خلعی درباره «فناوری مشارکت نخبگان با شورای عالی انقلاب فرهنگی» و «الگوی جریان مبانی از نظر تا عمل» نمی‌کند و به جای این که به نحوه شکل‌دهی قدرت فرهنگ‌پایه برای مهار و تعادل قدرت سیاسی فکر کند، در پی انفاذ فرهنگ از طریق تبدیل آن به قدرت سیاسی است!