تفریح و سرگرمی؛ گزینه هایی که دیگر در سبد هزینه های خانوار ایرانی جایی ندارند

گروه فرهنگی: فرهیختگان در مطلبی به بررسی این موضوع پرداخته است که سرگرمی سالم برای یک خانواده چهار نفره ایرانی در طول یک ماه تقریبا چقدر هزینه نیاز دارد. طبق آنچه که توسط ایشان مورد بررسی قرار گرفته و منتشر شده است، در یک شرایط حداقلی و متوسط بین ۱ تا ۳ میلیون تومان باید برای داشتن سرگرمی سالم و معمولی هزینه شود. باید توجه داشت که این مبالغ مشمول سینما، کتاب، تئاتر، کنسرت، اینترنت و شبکه‌های نمایش خانگی می‌شوند. حال این هزینه میلیونی را اگر در کنار اوضاع اقتصادی کشور قرار بدهیم به نتیجه نه چندان خوشایندی دست خواهیم یافت.

به گزارش بولتن نیوز، در شرایطی که سرپرست یک خانوار چهار نفره طبقه متوسط، امروز با هزینه‌های کمرشکن مسکن، اقلام خوراکی، پوشاک، درمان و لوازم ضروری زندگی رو به رو است، قاعدتا دیگر به جز یکی از این تفریحات و سرگرمی‌های حداقلی، به باقی آن‌ها توجهی نخواهد کرد. آن یک گزینه هم قابل حدس است که انتخاب اول اکثر افراد، خرید بسته‌های اینترنتی و بهره گیری از این فضا خواهد بود.

سایر گزینه‌ها همانند سینما، تئاتر و کتاب بدون شک از ارزش بالاتری برخوردار هستند، اما بازار کساد این سه حوزه فرهنگی به خوبی نشان می‌دهد که انتخاب خانواده‌ها و اولویت هایشان براساس شرایط اقتصادی فعلی و فرهنگی به صورت محسوسی تغییر یافته است.

مصداق خوب این قضیه آمار فروش فیلم سینمایی «دینامیت» است که با فروشی در حدود ۴۰ میلیارد تومان به عنوان پر فروش‌ترین فیلم امسال سینمای ایران دست یافته و حتی در عدد فروش، بیشترین میزان فروش در تاریخ سینمای ایران را کسب کرده است. اما هنگامی که به میانگین قیمت بلیت و مقایسه تعداد بینندگان این فیلم با فیلم‌های پرفروش ادوار گذشته می‌نگریم، این فیلم حتی بین بیست اثر پرفروش سینمای ایران نیز قرار نمی‌گیرد. به اذعان پخش کننده این فیلم، ۹۷ درصد از جامعه ایران اساسا «دینامیت» را تماشا نکرده اند.

همین مسأله به خوبی نشان می‌دهد که  سبد فرهنگی و تفریحی خانوار ایرانی به شدت محدود شده است و عملا دیگر انتخابی جز این که تنها به سمت یک گزینه بروند، ندارند. شاید عده‌ای بگویند در شرایطی که بخشی از مردم نمی‌توانند از پس خرید مرغ، گوشت، برنج، روغن، میوه و این دست اقلام مهم بربیایند، چه اهمیتی دارد که کتاب بخوانند یا سینما و تئاتر و کنسرت بروند. شاید در نظر اول این حرف درست باشد، اما این همان نکته‌ای است که باید توجه مسئولان عالی رتبه کشور و علی الخصوص نمایندگان مجلس شورای اسلامی و دولت را به خود جلب کند.

جامعه‌ای که از سویی خوراک فرهنگی خوبی نداشته باشد و از طرف دیگر امکان تفریح هم برایش فراهم نباشد، لاجرم به سوی عصبیت، افسردگی و کاهش سطح فرهنگ عمومی پیش خواهد رفت. این وضعیت بدون شک اتفاق مثبتی نخواهد بود و در بلند مدت آسیب های فراوانی به کشور وارد خواهد کرد. از همین روی بد نیست این روز‌ها که بحث حذف ارز ترجیحی و پرداخت یارانه‌های جدید داغ است و همه به معیشت مردم حساس شده اند، کمی هم به این قضیه پرداخته شود و فکری به حال تفریح و سرگرمی و کالا‌های فرهنگی در دسترس مردم بشود و به این امور نیز به عنوان یکی از موارد اساسی در سبد معیشتی مردم نگاه کنند.