چه باید کرد تا برگشت محصولات کشاورزی بار دگر اتفاق نیفتد؟

گروه اقتصادی- آزاده رضایی کلانتری: با وجود این که به گفته اغلب صادرکنندگان محصولات کشاورزی و فعالان میادین میوه و تره بار کشورهای همسایه، کیفیت محصولات ایران عالی و جزو مرغوب ترین و خوشمزه ترین میوه ها و صیفی جات جهان است، چرا هجمه های رسانه ای علیه تولیدات ایرانی صورت گرفته؟ چرا با وجود این هجمه های داخلی همچنان محصولات ما صادر می شوند اما مصرف کننده داخلی این را نمی بیند؟ و دائم با ترس از مصرف تولیدات داخل حرف می زنند؟!

به گزارش خبرنگار بولتن نیوز، حقیقت این است که کیفیت محصولات ایران خوب است! هجمه های رسانه ای باعث کاهش قیمت شده، این وسط دلال ها خوشحال ترند و از به خاک سیاه کشیده شدن کشاورز و تولید کننده، منفعت می برند. حقیقتا چه باید کرد تا برگشت محصولات کشاورزی ما بار دگر تکرار نشود؟ و جلوی دست های خائنین داخلی و بیگانه های ضد منافع مملکت، گرفته شود؟

برخی راهکار ها که نگذاریم برگشت محصولات کشاورزی بار دگر اتفاق افتد

ما باید در تولیدات کشاورزی سندهای جامع داشته باشیم؛ اولا که باید بدانیم بر اساس چه نظریات و چه پروتکل های بین المللی باید تولید داشته باشیم. سازمان حفظ نباتات و سازمان جهاد کشاورزی بر اساس توافق نامه هایی که با کشورهای خارجی یا طرف صادراتی ما که قبلش مذاکره کردند و صحبت کردند و یک توافق نامه ای را در این جمع بندی امضا کردند، آن را به صورت یک سند مدون تولید برای تولید کننده ها و صادر کنندگان اعلام کنند که بر اساس آن قوانین تولید صورت بگیرد و صادرات انجام شود.

موضوع دوم؛ کنترل مستمر بر نهاده هاست؛ باید واریته بذور و همه نهاده های کشاورزی اعم از کود، سموم، نهاده های دامی و ... که وارد کشور می شوند و یا داخل کشور تولید می شوند رصد شوند. نه از طرف ستاد سازمان تعزیرات که فقط بحث حکومتی دارد، باید در تمام مقصدهای مورد استفاده به صورت نامحسوس تولیدات را کنترل کنند توسط شرکت هایی که می توانند ویروس شناسی کنند، کنترل ژنتیک کنند، سطوح کارنس سموم را بررسی کنند، کنترل باقیمانده سموم را انجام دهند، از کیفیت کودها و عدم وجود عناصر سنگین بیش از حد در آن ها مطمئن باشند، از صحت و سقم واریته و نهاده ها اطمینان دائمی داشته باشند و کنترل مستمر داشته باشند.

 به این ترتیب از هجمه های نفوذی کشورهای دشمن که بسیار شایع و محتمل هست جلوگیری شود؛ و جلوی ضرر و زیان تولید کننده، مصرف کننده و اقتصاد کشاورزی و امنیت غذایی کشور گرفته شود.

تنظیم یک سند مدون صادراتی؛ صادر کننده محصولات زنده چون دچار ضرر زیان های زیادی می شود، بازاریابی از قبل صورت بگیرد وضعیت نسبی فروش و بازار و مشکلات جابجایی و برگشت پول و خرابی محصول و. مشخص باشد؛ و این در بیلبوردهای صادراتی برای محصولات زنده تعریف شود.

خیلی از مسائل دیگری که می تواند به جامعه کشاورزی کمک کند؛ اگر تیتروار بخواهیم بگوییم شرکت های دانش بنیان برای توسعه کشورها در بخش کشاورزی خیلی مهم هستند. دانشگاه ها برای دادن راهکار به شرکت های دانش محور و تولید کننده ها خیلی موثر هستند. این ها باید سازمان دهی بشوند. بخش خصوصی در اتفاقات و تصمیم گیری ها و نظر سازی های مسئولین سهیم باشد.

همه این ها با هم می توانند به تکرار نشدن این اتفاق ها کمک کنند. به طور خلاصه عرض کنم ما باید برای حل مشکلات حتما یک سندیکای قوی در صنعت تولید کشاورزی داشته باشیم.