آنچه اوکراین می تواند از فنلاند بیاموزد/ تعهد سربازان و غیرنظامیان، شوروی را شگفت زده کرد

گروه بین الملل: الیزابت براو ستون‌نویس مطرح در نشریه بین المللی «فارین پالیسی» نوشت: در دسامبر 1939، یک کشور کوچک با ارتش کوچک، ارتش سرخ بسیار برتر شوروی را مهار کرد و از اشغال توسط همسایه بزرگتر خود اجتناب نمود.

به گزارش بولتن نیوز* در ادامه این گزارش آمده است: درست بیش از 82 سال پیش، سربازان فنلاندی که از کشورشان در برابر ارتش سرخ بسیار برترِ شوروی دفاع می‌کردند، به موفقیتی چشمگیر دست یافتند: آنها مهاجمان شوروی را در نبرد برای شهر تولوجاروی در لادوگا کارلیای آن زمان شکست دادند. پیروزی خیره کننده ارتش فنلاند به مردم فنلاند و بقیه جهان نشان داد که همه چیز از دست نرفته است - و برای 10 هفته دیگر، فنلاندی ها به طور معجزه آسایی موفق شدند شوروی را از خود دور نگه دارند. امروز یک کشور کوچک دیگر با جنگ زمستانی مشابهی روبرو است.

فرماندهان ارتش سرخ تصور می‌کردند که تولوجاروی یک راهپیمایی خواهد بود، درست مثل جوزف استالین، رهبر سابق شوروی که تصور می‌کرد کل تهاجم به فنلاند آسان خواهد بود. به هر حال فنلاند کشوری جوان با اقتصاد ناپایدار بود. بدتر از آن، استقلال 1917 آن از روسیه با جنگ داخلی بین نیروهای بورژوازی معروف به "سفیدها" و سوسیالیست، در بسیاری موارد بلشویک، "قرمزها" دنبال شد که پس از چندین ماه درگیری شدید، سفیدها پیروز شدند.

در سال 1939، شوروی ها فرض کردند که می توانند روی این داستان سرمایه گذاری کنند. بلافاصله پس از آغاز تهاجم، آنها با لشکر 20000 نفری - همراه با تانک، توپ و خودروهای زرهی - با اطمینان به شهر مرزی تولوجاروی حمله کردند. فنلاندی ها حدود 4000 مرد با تجهیزات ابتدایی از واحدهای مختلف در اختیار داشتند؛ اما به مدت 10 روز، فنلاندی ها به مقابله پرداختند - و آنها بر شوروی پیشی گرفتند.

در 22 دسامبر 1939، مهاجمان مجبور به عقب نشینی شدند. به گفته یک مقام عالی رتبه سابق ارتش فنلاند، آنها بیش از 3000 مرد را از دست داده بودند و صدها نفر دیگر زخمی شده بودند. فنلاندی ها به نوبه خود 274 مرد را از دست داده بودند که 445 نفر دیگر مجروح و 29 نفر دیگر شکست خوردند. خبر قهرمانی فنلاندی ها حتی به گوش دانشجویان دانشگاه در مرکز آمریکا رسید.

روزنامه دیلی می‌گوید: «تخریب یک گردان کامل از روس‌ها در سرمای شدید کشور دریاچه پس از یک روز گزارش شد که در آن شوروی خشم ناوگان هوایی خود را در یک سری حملات بمباران به هلسینکی و تعدادی از شهرهای اطراف منتشر کرد.»

ایلینی - منتشر شده توسط دانشگاه ایلینویز Urbana-Champaign - در 22 دسامبر گزارش شد.

تعهد سربازان و غیرنظامیان فنلاند به کشورشان، شوروی را شگفت زده کرد، زیرا آنقدر مطمئن بودند که کشور جوان و جنگ‌زده داخلی فرو می‌پاشد که ارتش سرخ حتی لباس زمستانی به همراه نداشت.

تولوجاروی یک معجزه کریسمس و نقطه عطفی در به اصطلاح جنگ زمستانی فنلاند بود. اگرچه این کشور سه ماه بعد مجبور شد با آتش بس موافقت کند، اما هرگز تسلیم نشد. شوروی ها پنج برابر بیشتر از فنلاندی ها سرباز از دست دادند و فنلاندی ها اتحاد جماهیر شوروی را به قدری تحقیر کردند که تا به امروز، جنگ زمستانی به ندرت در مدارس روسیه ذکر شده است.

مطمئناً، در طول جنگ سرد، فنلاند مجبور شد تعادل ظریفی را در روابط خود با اتحاد جماهیر شوروی حفظ کند، روابطی که در بیشتر جهان به فنلاند شدن معروف است.

فنلاند برخلاف همسایه بی طرف خود، سوئد، مجاز به حفظ سازمان های دفاعی کمکی نبود و سیاست خارجی آن مجبور شد بیش از سوئد یا سایر کشورهای اروپای غربی به خواست مسکو توجه کند؛ اما برای فنلاندی‌ها بسیار مهم بود، آنها یک کشور آزاد باقی ماندند و علی‌رغم قدرت شوروی، فنلاندی‌ها مایل بودند در صورت حمله مجدد شوروی، با نیروی مسلح پاسخ دهند.

حتی در اوج جنگ سرد، در اوایل دهه 1980، 67 درصد از فنلاندی ها از دفاع مسلحانه در برابر مهاجمان احتمالی حمایت کردند.

در واقع، در جنگ زمستانی، فنلاندی ها به بقیه جهان نشان دادند که یک کشور کوچک و از نظر نظامی فرودست می تواند جاه طلبی های یک کشور بزرگ و برتر از نظر نظامی را خنثی کند. این تظاهرات باید به اوکراینی‌ها شجاعت بدهد زیرا آنها نیز با چشم‌انداز جنگ زمستانی روبرو هستند.

فنلاندی ها در تولوجاروی به نفع خود حرکت کردند زیرا سربازانشان به فرمانده محلی خود، سرهنگ پااوو تالولا ایمان داشتند. کل ارتش فنلاند به نوبه خود توسط فرمانده کل وقت، فیلد مارشال کارل گوستاف امیل مانرهایم رهبری می شد. علاوه بر این، فنلاندی ها - با لباس و بدون لباس - به کشور خود اعتقاد داشتند. سرلشکر بازنشسته پکا تووری که تا همین اواخر رئیس اطلاعات نظامی فنلاند بود، گفت: «فداکاری هایی که سربازان متحمل شدند بدون حمایت جبهه داخلی امکان پذیر نبود.

سربازان می دانستند که جامعه چقدر برایشان ارزش قائل هستند و می دانستند که برای بقای کشور می جنگند. در واقع، تقریباً همه سربازان جنگ زمستانی ذخیره بودند. در این میان غیرنظامیان بی شماری کمک های لجستیکی ارائه کردند.

سپاه داوطلبانه تمام زنان کشور، لوتاها - که به نام بنیانگذار آنها، لوتا سوارد نامگذاری شده است - خدمات غذاخوری، مراقبت های پزشکی، خدمات سیگنال، خدمات نظارت هوایی و تولید مهمات را ارائه می کردند، زیرا سایر غیرنظامیان عملکرد عادی جامعه را حفظ می کردند.

طوری خاطرنشان کرد: تمام توان ملی برای دفاع از کشور به کار گرفته شد. تمام نیروهای ذخیره آموزش دیده و توانا به خدمت فراخوانده شدند و از تمام منابع غیرنظامی ممکن برای پشتیبانی از دفاع استفاده شد.» بنابراین سیاست دفاعِ کامل فنلاند متولد شد، جایی که همه نقشی در حفظ امنیت کشور دارند.

تعهد سربازان و غیرنظامیان فنلاند به کشورشان، شوروی را شگفت زده کرد، زیرا آنقدر مطمئن بودند که کشور جوان و جنگ‌زده داخلی فرو می‌پاشد که ارتش سرخ حتی لباس زمستانی به همراه نداشت. اوکراینی ها می توانند از این اتحاد درس بگیرند.

 حتی با وجود اینکه فنلاندی‌ها دیدگاه‌های کاملاً متضادی در مورد نحوه اداره کشورشان داشتند، حتی سرسخت‌ترین کمونیست‌ها در میان آن‌ها قاطعانه از نیروهای مسلح فنلاند حمایت کردند و رژیم دست نشانده‌ای را که شوروی برپا کرد، رد کردند. استفان فورس، تحلیلگر امنیتی کهنه کار فنلاند، می گوید: «چیزی که استالین را بیش از همه شگفت زده کرد این بود که سرخ ها که در جنگ داخلی شکست خورده بودند، ارتش سرخ را با آغوش باز پذیرفتند. در عوض، آنها برعکس عمل کردند و حداقل به اندازه سفیدها قهرمانانه با ارتش سرخ جنگیدند.

* ترجمه از سید رحمان موسوی کارشناس ارشد مسائل سیاست خارجی