با این 4 روش می توانیم افراد دارای معلولیت را توانمند کنیم

به گزارش بولتن نیوز، سیدرحمان موسوی . دکتری علوم سیاسی . معاون بین الملل مجمع جهانی شهرهای اسلامی نوشت: آنچه در این یادداشت میخوانید حاصل پژوهش موردی نگارنده از سلسله اقدامات مجمع جهانی جوانان(به عنوان یک مجمع بین المللی برای بحث در مورد مسائل جهانی از دیدگاه جوانان) است.

صدها هزار و شاید میلیون ها نفر در سراسر جهان با معلولیت زندگی می کنند؛ بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، 13 تا 15 درصد از جمعیت جهان با نوعی از ناتوانی زندگی می‌کنند؛ و تا امروز اختلالات بینایی، شنوایی، حرکتی و ذهنی دسته‌هایی هستند که در جهان به رسمیت شناخته شده‌اند.

در این میان خبر بد این است که اطلاعات کافی در سطح جهانی یا ملی در مورد انواع و درجات ناتوانی‌ها وجود ندارد، اما خبر خوب این است که این موضوع برای همه ما انگیزه زیادی دارد تا به جستجوی پاسخ‌ها و راه‌حل‌ها ادامه دهیم.

درک نیازها و خواسته های افراد دارای معلولیت و توانمندسازی آنها یکی از اهداف اصلی این بنیاد بوده است و هدف، تغییر بسیاری از تصورات غلط است که معمولاً با این موضوع مرتبط است؛ شاید برای اینکه هیچ موضوعی مغفول نماند و به منظور تغییر جهان و ایجاد راه حل هایی که مناسب همگان باشد.

آنها نمی خواستند فقط در مورد این موضوع(معلولیت) صحبت کنند بلکه گفتند ما واقعا می خواستیم آن را احساس کنیم.

به همین خاطر به مدت دو روز در یک برنامه عملی، هرکسی برای خود تجربه کرد که داشتن یک توانایی متفاوت به چه معناست؛ شرکت کنندگان تجربه کردند که سوار شدن بر روی ویلچر و انجام فعالیت در آن چگونه است؛ آنها چشم بند داشتند، بنابراین می توانند جهان را از چشم یک نابینا ببینند.

به این ترتیب، راه‌حل‌هایی که دنبال می‌شوند قابل انجام نیز بودند، زیرا آنها فقط از یک مکان تئوری استخراج نشدند، بلکه از یک مکان عملی نیز می‌آمدند. افراد دارای معلولیت داستان های خود را به اشتراک گذاشتند و بسیار آموزنده و چشم نواز بود.

در این مدت شرکت کنندگان چیزهای زیادی در مورد نیازهای فردی که با معلولیت زندگی می کند از دیدگاه آنها و نه از مفروضات آموختند و در پایان این دو روز، راه حل های عملی و قابل اجرا پیدا و نور جدیدی بر این موضوع تابیده شد که همه از آن سپاسگزار بودند.

در پایان آن دو روز، به چهار روش توصیه شده است تا افراد دارای معلولیت بدین شکل دارای توانمندی شوند:

توجه

با مردم طوری رفتار کن که دوست داری با تو رفتار شود. درک این مفهوم واقعاً سخت نیست، اما متأسفانه، به نظر می رسد گفتن آن آسان تر از انجام آن باشد. احترام گذاشتن به افراد دارای معلولیت اولین و حیاتی ترین گام در جهت توانمندسازی آنها و اجازه دادن به آنها برای داشتن زندگی شایسته است. ممکن است برای برخی افراد اعصاب خردکن باشد و برخورد یا تعامل با یک فرد معلول کاملاً ناخوشایند به نظر برسد.

برخی از مردم قصد توهین دارند، برخی دیگر نه، اما این اصل ماجرا را تغییر نمی دهد. «نمی‌دانم چه بگویم» یا «نمی‌دانم چگونه رفتار کنم» نمیتواند بهانه‌ خوبی باشد. خود را در مورد اینکه چه چیزی قابل قبول است و چه چیزی غیر قابل قبول است آموزش دهید.

در اینجا چند قانون اساسی وجود دارد:

خیره نشوید

بسیاری به افراد دارای معلولیت خیره میشوند که این موضوع آنها را بسیار ناراحت می کند. خیره شدن به طور کلی بد است، اما در این سناریو کاملاً بی احترامی است، زیرا فرد می داند که چرا خیره می شوید.

از زبان تحقیر آمیز بپرهیزید

در آستانه سال 2022 هستیم و هیچ بهانه ای برای ندانستن اینکه چه چیزی توهین آمیز است و چه چیزی نیست وجود ندارد. وقتی مستقیماً با یک فرد معلول صحبت می کنید یا در مورد آن صحبت می کنید، کلماتی وجود دارد که توهین آمیز است و هرگز و تحت هیچ شرایطی نباید از آنها استفاده کرد.

در اینجا برخی از کلماتی هستند که باید کاملاً از آنها اجتناب کنید:

عقب افتاده
فلج شده
دیوانه
مجنون
بی صدا
خردسال
ناقص شده

تا زمانی که از شما خواسته نشده کمکی ارائه ندهید

یک فرد دارای معلولیت ممکن است این را چیز خوبی نبیند و در عوض، ممکن است این موضوع را به عنوان احساس تأسف و ترحم شما برای آنها به دلیل ناتوانی ببینند؛ هیچ کس دوست ندارد مدام مورد ترحم قرار بگیرد، همه از کمک غریبه ها خوششان نمی آید و افراد دارای معلولیت نیز تفاوتی ندارند.

خوب و مفید بودن چیز خوبی است، اما قبل از اقدام، موقعیت را ارزیابی کنید که آیا واقعاً به کمک شما نیاز است یا خیر. سعی کنید به یاد داشته باشید که فرد احتمالاً می داند چگونه با خود رفتار کند وگرنه در جمع حاضر نمی شود.

نحوه صحبت کردن/ایستادنتان را تماشا کنید

اگر کسی روی ویلچر نشسته است غر نزنید، زیرا ممکن است احساس کودکی را در او ایجاد کند - یا بایستید یا بنشینید. هرگز از تماس چشمی خودداری نکنید و با مراقب خود صحبت نکنید. از صداهای عجیب و غریب – خیلی بلند یا خیلی کم (مگر اینکه فرد مشکل شنوایی داشته باشد) استفاده نکنید.

هرگز افراد دارای معلولیت را دست کم نگیرید

تصور نکنید که هر فردی که معلولیت دارد از زندگی متنفر است و به دلیل آن نمی تواند کاری انجام دهد. این فقط بی احترامی به او و کار نادرستی است. بسیاری از افراد دارای معلولیت می توانند بدون هیچ گونه کمکی از خود مراقبت کنند، حتی اگر در یک زمینه خاص در زندگی به کمک نیاز داشته باشند.

آیا برای همه ما اینطور نیست؟ بسیاری از افراد دارای ناتوانی هایی که زندگی را تغییر می دهند، مشاغل عالی دارند. آنها پدر و مادر بزرگی هستند. اجازه ندهید تصورات از پیش طراحی شده شما در مورد کسی تعیین کند که او چه کاری می تواند انجام دهد و چه کاری نمی تواند انجام دهد.

افزایش آگاهی عمومی در مورد معلولیت

همه ما متفاوت هستیم؛ هیچ مشکلی وجود ندارد که آموزش و آگاهی نتواند آن را حل کند. افزایش آگاهی و درک عمومی در مورد معلولیت گامی حیاتی در جهت حذف تبعیض مربوط به معلولیت است.

همه ما می‌توانیم از طریق کلاس‌ها، آموزش‌ها، دوره‌ها و از طریق افرادی که خود دارای معلولیت هستند، بخواهیم داستان‌هایشان را به اشتراک بگذارند تا آگاهی و درک خود را از این موضوع افزایش دهیم.

بهبود آموزش و استخدام کارکنان

طیف وسیعی از دوره‌ها و آموزش‌ها در این زمینه وجود دارد، از آموزش کارکنان گرفته تا آموزش افراد دارای معلولیت؛ در مورد چگونگی کنار آمدن بهتر با محیط کاری جدید.

این یک تصور بسیار غلط است که یک فرد دارای معلولیت نمی‌تواند به خوبیِ دیگران باشد؛ به همین دلیل است که همه در سازمان باید از مرحله استخدام تا مرحله عملکرد آموزش ببینند.

زمینه های آموزشی شامل:

- آموزش آگاهی از معلولیت
این می تواند به کارکنان کمک کند تا درک بهتری داشته باشند که چگونه هنگام برخورد با فردی که دارای معلولیت است، از آنها حمایت کنند.

- آموزش برای کارکنان دارای معلولیت

هدف از این نوع آموزش کمک به کارکنان دارای معلولیت است تا مسیرهای شغلی را که به بهترین وجه با توانایی های آنها مطابقت دارد شناسایی کنند، نقاط قوت خود را پیدا و یک برنامه توسعه شغلی ایجاد کنند که در این نوع آموزش نیز بر مهارت های اجتماعی تمرکز می شود.

دسترسی به خدمات اصلی را ارتقا دهید

از جمله حقوق بدیهی افراد دارای معلولیت این است که آنها باید از حق آموزش، یادگیری، کار و تفریح ​​و استفاده از امکانات و خدمات عمومی استفاده کنند.

تلاش‌ها و تصمیم‌های عمده‌ای برای تضمین شرایط زندگی مناسب برای افراد دارای معلولیت اتخاذ شود.

و در پایان دو پیشنهاد وجود دارد که چگونه خدمات اصلی می توانند فراگیرتر شوند:

- آموزش کارکنان، به ویژه آنهایی که در مکان‌های عمومی کار می‌کنند و به صورت روزانه با بچه‌ها سروکار دارند، راهبردهای ارتباطی مؤثری را که امکان شمولیت کودکان معلول را فراهم می‌کند.

- استفاده از اتاق‌های آرام در فضاهای عمومی مانند مراکز خرید برای ایجاد یک محیط حسی آرام‌بخش و زمانی که افراد بار حسی (تحریک بیش از حد از محیط اطراف خود) را تجربه می‌کنند.