شروع جنگ آبی اردوغان با افتتاح سد ایلیسو

به گزارش بولتن نیوز، بالاخره رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه "سد ایلیسو" دومین سد بزرگ ترکیه بعد از سد اتاترک را رسما افتتاح کرد و گام مهمی جهت افزایش فشار به همسایگانش برداشت چرا که می داند امروزه در کنار نفت و گاز، "آب" نقش مهمی در ارتقا قدرت ملی یک کشور ایفا کرده و ترکیه اگر از منابع نفت و گاز کم بهره است ولیکن از لحاظ منابع آبی، اتفاقا وضعیت مناسب تری دارد و افتتاح سد ایلیسو براین قدرت خواهد افزود.
سد ایلیسو ترکیه با نام رسمی "ilisu baraji" در دارگچیت، استان ماردین و در پی عملیاتی سازی پروژه عظیم "گاپ" از فوریه ۲۰۱۸ آبگیری شد و
چند روز پیش در هشتم نوامبر ۲۰۲۱، با حجم مخزن قریب به چهل و سه میلیارد متر مکعب و دریاچه سدی حدود سیصد کیلومتر مربعی، به طور رسمی افتتاح گردید.
آنچه که مهم است اینکه آب دجله مستقیما از ترکیه وارد عراق شده آنرا سیراب و در نهایت وارد تالاب هورالعظیم ایران، می شود و حالا که دولت ترکیه سد ایلیسو را بر روی رود دجله ساخته، از ورود حداقل ۶۰ درصد آب رود دجله به عراق جلوگیری کرده پس در نتیجه این اندک آبی که از رود دجله به عراق می رسد در طول مسیل به مصرف خود عراقی ها خواهد رسید و در این بین هیچ آورده آبی نصیب تالاب هورالعظیم ایران نخواهد شد و همین امر سبب خواهد گردید که قسمتهای بسیار بزرگی از تالاب هورالعظیم خشک شود.
متاسفانه دولت جمهوری اسلامی ایران و البته دولت عراق، در سالیان قبل از احداث سد ایلیسو توسط دولت ترکیه، اقدام جدی و موثری انجام نداده اند. حداقل می توانستند با طرح شکایت بر علیه دولت ترکیه به دادگاههای بین المللی، مانع از احداث سد ایلیسو می شدند که متأسفانه نه ایران و نه عراق هیچکدامشان اقدام خاصی به جهت حفظ منافع ملی خودشان نکردند و دولت ترکیه هم در سکوت محض و معنادار خبری به راحتی سد ایلیسو را احداث و ضربه کاری بسیار محکمی بر پیکر نیمه جان صحرای تفتیده عراق و تالاب هورالعظیم ایران وارد کرد و این عدم اقدام موثر بین المللی در قبال ساخت ایلیسو، باعث افزایش حجم ریزگرد نمکی و اسیدی حاصل از خشکیدگی تالاب هورالعظیم برای مردم استانهای خوزستان، ایلام، بوشهر، کهگیلویه و بویراحمد به ارمغان می آورد.

جالب است بدانیم️ کشور ترکیه در ابتدا برای ساخت سد ایلیسو با یک شرکت چندملیتی متعلق به آلمان، اتریش ، سوئیس بود قرارداد تنظیم کرد که در کنار ذخیره آب، بتواند از سد مذکور برق تولید کرده و به برخی کشورها از جمله به رژیم صهیونیستی، برق صادر کند و از طرفی با احداث اين سد تاریخ و تمدن چندین هزار ساله منطقه کرد نشین "حسن کیف" که محل احداث سد بود کلا از بین برود، تا اينکه در حین احداث اين سد با اعتراض شدید مردم همان کشورها (آلمان، اتریش و سوئیس) در حمایت از فعالان کردی محیط زیست بخاطر مشارکت کشورشان در اين پروژه ای که عرصه تمدنی را نابود می کند مواجه شده و هر سه کشور بخاطر اعتراض مردم کشورشان پروژه مذکور را رها كردند ولی در این بین از کشورهای ایران و عراق که بیشترین آسیب را از احداث این سد می بینند، هیچ صدایی شنیده نشد.
آنچه که روشن است ایران می تواند با ابزارهایی که در اختیار دارد از جمله کاهش صادرات انرژی به ترکیه، افزایش تعرفه گمرکی به کالاهای با مبدا ترکیه و نیز شکایت به دادگاهها و سازمان های بین المللی و نهادهای جهانی محیط زیست و نیز تحرکات دیپلماتیک، با جلب همکاری فعال عراق، قدری از آسیب وارده را کاهش و حق آبه هورالعظیم را بازپس بگیرد