گروه بیین الملل -مصطفی مطهری: زمانی که جنگ دوم قره باغ اتفاق افتاد باکو در ذیل سیاست های فریب عمومی از شاخص های مختلفی مانند شاخص های قومی – دینی و مذهبی برای کسب حمایت مادی و معنوی افکار عمومی استفاده کرد. شاخص مذهب و شعائر دینی – مذهبی یکی از ابزارهایی بود که در طول جنگ قره باغ به نحو عجیبی توانست در پیشبرد اهداف آنها ایفای نقش کند. بطوریکه باکو با تشبیه شرایط جنگ مذکور با واقعه عاشورا و سر دادن شعار یا حسین و ... نه تنها به مدیریت شرایط نبرد پرداخت بلکه بسترها را برای نبرد با تمام قوا بواسطه نیروهای نظامیش فراهم کرد.
به گزارش بولتن نیوز، در واقع این رجز خوانی های مذهبی در قالب پروپاگاندای جنگی از سوی باکو که توسط یک فرد به اصلاح روحانی انجام می شد و نبرد قره باغ را نبرد اسلام می نامید آن قدر تأثیرگذار بود که جامعه آذری زبان های مذهبی داخل ایران را نیز با خود همراه کرده بود. بطوریکه افراد مذهبی در این جوامع منتظر فتوای رهبر معظم انقلاب جهت اعلام جهاد با هدف حضور در قره باغ و نبرد با ارامنه بودند. غافل از اینکه همه این استعارات و تشبیهات بکار گرفته مذهبی یک تاکتیک جنگی، سیاست فریب و اغفال جهت توجیه شرایط نبرد از یکسو و کسب حمایت های مادی و معنوی آنها از سوی دیگر بود.
در حقیقت حضور نمایشی یک روحانی یا طلبه در میدان نبرد با هدف تحریک نظامیان با شعائر مذهبی و جوامع مذهبی همسونگر قومی – مذهبی از بعد نشانه ای گویای این است که باکو از مدت ها پیش سیاست تبلیغات نبرد را مشخص کرده بود. واقعیت ماجرای فریب مردم با ابزار دینی – مذهبی زمانی بر همگان آشکار شد که باکو در پیرو سیاست های تجویزی ترکیه و اسرائیل محدودیت های فراوانی را بعد از نبرد قره باغ برای جامعه مذهبی آذربایجان فراهم کرد. این رویکرد فریبکارانه آنها زمانی بر همه آشکارتر گردید که در مراسم رژه روز به اصطلاح«پیروزی» در جمهوری آذربایجان روحانی شیعی که فریاد «حسین زنده است» را سر می داد، با حمل پرچم جمهوری آذربایجان در کار پرچم اسرائیل دیده می شود. این فرد که آن روزها به منبعی برای تبلیغات مذهبی نبرد قره باغ تبدیل شده بود امروز نیز دارای همان کارکرد سیاستی- حکومتی در شکل دیگر آن است.
آنچه باید در این باره قابل توجه باشد این است که در آن روزها افرادی که با این اقدامات فریبکارانه این آخوند انگلیسی در دستگاه علیف ذوق زده شده بودند بدون هرگونه تحقیقی در باره گذشته این روحانی، فریاد حضور در قره باغ را سر می دادند. در حالیکه همین فرد ظاهراً مدتی در قم مشغول تحصیل بوده اما به دلیل مواضعش علیه ولایت فقیه و دشمنی با رهبر معظم انقلاب و به خاطر اهانت هایش از قم رانده شده است.
در مجموع باید اینگونه گفت که با توجه به آشکار شدن واقعیات ها در این باره آنچه به عنوان درس می بایست مد نظر باشد اینکه نباید کورکورانه تحت تأثیر تبلیغات قرار گرفت. دوماً باید مرز میان حقیقت مذهبی و سیاسی را با مطالعه و تحقیق شناخت. سوم اینکه در موارد مختلف رسانه ای پیش از هر چیزی باید نسبت به شرایط خلق تبلیغات و فردی که در آن مشغول تبلیغ است اطلاعات کسب کرد نه اینکه بی واسطه و بر حسب هیجانات وارد معرکه شد و به سربازی برای تبلیغاتی که انجام می شود تبدیل گردید.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com