فیلمی که باید برای غرب نمایش داده شود

به گزارش بولتن نیوز، عصر روز سه‌شنبه ۲۷ مهرماه مراسم رونمایی از فیلم داستانی «دیپورت» که برداشت آزادی از شخصیت شهید صدرزاده به کارگردانی امیرسجاد حسینی با حضور نادر طالب‌زاده و جواد موگویی به‌عنوان منتقد در سالن سوره حوزه هنری برگزار شد. در ابتدای این مراسم این فیلم داستانی برای حاضران در سالن که تعداد بسیاری از آن‌ها از مردم افغانستان بودند، به نمایش درآمد.

پس از تقدیر از خانواده شهید صدرزاده، امیرسجاد حسینی کارگردان فیلم گفت: برای فیلمسازان دیدن فیلم همراه با مخاطب خوب است اما زجری هم برای وی به همراه دارد چرا که بارها فیلم را باید ببیند و هربار با خود می‌گوید کاش بهتر مثلاً این سکانس را می‌ساختم، به هر حال برای ساخت این فیلم تمام تلاش خود را کردم تا اثری خوب، دلنشین و با استاندارد لازم بسازم.

وی با اشاره به پروژه‌هایی که پیش از این جلوی دوربین برده بود، بیان کرد: اولین فیلم جدی‌ام داستان دختر تن فروشی بود که توسط یک پسر به خانه می‌رفت، فیلم بعدی‌ام درباره یک زوج طلبه بود که می‌خواستند طلاق بگیرند، در واقع می‌توان گفت همیشه پروژه‌هایی را انتخاب کرده‌ام که سوژه‌های چالش برانگیزی داشته است.

این کارگردان جوان ادامه داد: ما فیلمسازان مذهبی به دنبال جسارت در فیلمسازی هستیم و من خود را شاگرد شهید آوینی می‌دانم. درباره «دیپورت» نیز باید بگویم تصمیم برای ساخت این پروژه، زمانی شروع شد که هنوز توجه به افغانستان در جامعه مد نشده بود، همیشه دوست داشتم اگر می‌خواهم از مدافعان حرم فیلم بسازم درباره همسران مدافعان فیلم بسازم که متاسفانه بنا به دلایلی نتوانستم چنین کاری انجام دهم. در نهایت به داستان «دیپورت» و یک بچه مسلمان قلدر رسیدم، فیلمی که در آن حتی خود بچه‌های افغان را نقد می‌کنم که چرا همیشه در حال فرار هستند.

دیدن فیلم برادران محمودی سبب شد «دیپورت» را بسازم

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود توضیح داد: در واقع دیدن فیلم برادران محمودی سبب شد تا «دیپورت» را بسازم چرا که از آنچه که می‌خواهند بگویند فاصله بسیار دارند. همچنین باید بگویم هیچکدام از عوامل فیلم پول نگرفته‌اند حتی آنهایی که چهره مذهبی نداشتند و در این فیلم حضور داشتند. امیدوارم این فیلم باعث شود زمانی که افراد افغانستانی را دیدیم آنها را قضاوت نکنیم به همین دلیل سکانس‌ها را عمداً تمیز و مرتب گرفتیم.

در ادامه نادر طالب زاده درباره فیلم گفت: این فیلم بسیار خوش ساخت و حرفه‌ای و موضوع آن بسیار مهم است. افغان جزء بدنه ایران است و هم‌زبان و هم‌فرهنگ باهم هستیم، معتقدم این فیلم را حتی می‌توان در کلاس‌های آموزشی خود استفاده کنم، چرا که دکوپاژهای قوی و زیباشناسی سینمایی دارد و می‌تواند مخاطبان بین‌المللی خود را داشته باشد.

جواد موگویی نیز بیان کرد: حدس می‌زنم فیلم به شدت فقیر بوده و شاید با بودجه زیر ۷۰ میلیون تومان ساخته شده است، این فیلم می‌توانست زمان بیشتری داشته باشد به گونه‌ای که تک تک شخصیت‌ها را در آن بیشتر شناخت اما انگار به دلیل بودجه اندک این اتفاق رخ نداده است.

سجاد حسینی تاکید کرد: واقعاً فیلم را با ۷۰ میلیون تومان ساختیم و چند سکانس از فیلمنامه را نگرفتیم چرا که زمان چندانی برای این کار نداشتیم.

طالب‌زاده: این فیلم را برای غرب بفرستید

نادر طالب‌زاده در بخش دیگری از صحبت‌های توضیح داد: انتخاب لوکیشن ها و نور فیلم بسیار خوب بود و اصلاً شبیه تله فیلم نبود و بهتر است زیرنویس فیلم را آماده کنید و آن را برای غرب بفرستید. در دوران دانشجویی در خارج از ایران در ساخت یک فیلم به عنوان مدیر فیلمبرداری مشارکت کردم که درباره دیپورت ایرانی‌ها بود اما مساله افعان ها چیزی است که باید بیشتر به آن توجه کرد.

کارگردان این فیلم داستانی در پاسخ به این پرسش که آیا برای ساخت «دیپورت» استوری برد و دکوپاژ داشتید، گفت: بله هردو را داشتیم و در حال حاضر برای سریال «اپیدمی» برای شبکه سه نیز همین روند را دنبال می‌کنم.

طالب‌زاده در ادامه بیان کرد: زبان فیلم باعث شده که کاراکتر باورپذیر شود حتی فکر می‌کردم که کارگردان فیلم باید یک هنرمند افغان باشد. لشکر فاطمیون بسیار مهم است و در فیلم به آن به درستی توجه شده است. این فیلم را می‌توان برای برادران و خواهران افغان که به هر کشوری مهاجرت کرده‌اند نمایش داد.

موگویی نیز تاکید کرد: چند بار سر فیلم گریه کردم چرا که پدر من هم جانباز اعصاب و روان بدون مدرک بود، در فیلم برای به تصویر کشیدن جانباز اعصاب و روان اغراق شده بود، یکی از ویژگی‌های اصلی فیلم این است که به بخشی از دفاع مقدس اشاره کرده است، که افرادی از ۷ کشور در جنگ ایران عراق برای ما جنگیده‌اند و این مساله بسیار جالب بود اما اشکال فیلم این است که مهاجرت مساله مطلوبی برای کشور میزبان نیست، کاش یک مخالفی بود که دلیل مخالفت‌های کشور میزبان حتی در حد دو سه دیالوگ نشان داده می‌شد و باید به این اشاره می‌شد که کشور میزبان حق دارد. کاش فیلم ۲ سال پیش پخش می‌شد چرا که فیلم به دنبال دوستی بود اما شرایط به گونه‌ای است که گویا ملت‌های ما در تقابل هستند.

وی در بخش دیگری از صحبت خود به یکی از دیالوگ شخصیت اصلی فیلم و توضیح داد: در فیلم یک دیالوگ هست که می‌گوید «طالبان عوض شدنی نیست» آیا این دیالوگ برای شهید صدرزاده است؟ اگر این طور نیست فکر می‌کنم باید این دیالوگ حذف شود چرا که فکر می‌کنند نگاه شهید صدرزاده است، این در حالی است که ما در سوریه، طالبان را برای مبارزه با آمریکا آموزش می‌دادیم.

حسینی نیز بیان کرد: این دیالوگ برای شهید صدرزاده نیست، ما این فیلم را زمانی ساختیم که نگاه فعلی به طالبان امروز را نداشتیم.

طالب‌زاده هم توضیح داد: فکر می‌کردم بهتر بود یکی از برادران افغان را می‌آوردید تا آن هم درباره فیلم صحبت کند فکر می‌کنم که یکی از برادران فاطمیون باید اینجا بود تا آن هم حرف میزد، متاسفانه فاطمیون در ایران تریبون ندارند این در حالی است که برای آینده جهان اسلام به آنها نیاز داریم فکر می‌کنم در جهان آینده‌ای که ایران حضور دارد همچنان به عنوان مغناطیسی است که برای هر کشور متفاوت است.

در پایان مراسم یکی حاضران افغان روی صحنه آمد و گفت: اینکه یک دوست ایرانی به افغان‌ها در یک فیلم پرداخته برای ما ارزشمند است. در مورد فاطمیون هم باید بگویم از فیلمسازان می‌خواهم اگر می‌خواهید درباره ما فیلم بسازید از یک کارشناس افغان استفاده کنید تا با جامعه ما آشنا شوید.