داشناک ها علیه همه

گروه بین الملل - مصطفی مطهری:ابعاد تنش های میان تهران و باکو و تأثیرات آن بر تشنج آفرینی در فضای سیاسی ایروان را باید برحسب شاخص هایی از مخالفت ها و دشمنی ها با دولت حاکم در ارمنستان تعریف و تبیین کرد.

به گزارش بولتن نیوز، در ذیل مخالفت ها آنچه قابل تحلیل می باشد واقعیاتی از اعتراضات و مخالفت ها از سوی مخالفان و منتقدان داخلی در این کشور می باشد که بعد از نبرد قره باغ روند روبه رشدی داشته است. اما در ذیل روند دشمنی ها، آنچه قابل توجه می باشد این است که همه زوایای این دشمنی ها که از طریق نفاق آفرینی و دروغ پردازی انجام می گیرد توسط داشناک ها مدیریت می شود.

در حقیقت داشناک در ذیل دشمنی با ارمنستان در گام نخست در طول ماه های اخیر به هر نحوی تلاش کرده اند با نشر اخبار کذب و جعلی و حتی تهمت و تحریک افکار عمومی به روابط ایران با ارمنستان لطماتی وارد کنند. به عبارت بهتر داشناک ها با سیاست هدف، وسیله را توجیه می کند نشان داده اند از هر ابزاری در این باره بهره برده و ابایی در بکارگیری هر وسیله ای برای مسموم سازی فضا علیه ایران و سم پاشی در روابط میان ایروان و تهران نداشته و ندارند.
نکته دیگر در این باره که در قالب گام دوم داشناک ها می توان به آن اشاره کرد بازی آنها علیه منافع ملی ارمنستان در درون زمین ترکیه و پان ترک ها از یکسو و تخریب روابط تهران و ایروان با هدف آسیب زایی در وضعیت ارمنی ها و مطالبات عمومی آنها از سوی دیگر می باشد که داشناک ها در دستور کار قرار داده اند. واقعیت امر این است داشناک ها نشان داده اند هر آنچه در بازی سیاسی آنها معنا می گیرد نه منافع ارمنستان است و نه منافع و مصالح ارمنی های درون و خارج از مختصات جغرافیایی ارمنستان، بلکه آنچه داشناک ها در ذیل رویکرد تفرقه افکنی خبری دنبال می کند رویه های تاریخی آنها در طول یک سده گذشته بوده که در شرایط جدید بازتولید شده است. بطوریکه در روند بازتولید گفتمان های نظری – عملی آنها همکاری با پان ترک ها علیه منافع ارمنی ها و قربانی کردن آنها نیز بخشی از راهبرد تأمین منافع شان می باشد.

خلاصه کلام اینکه، آنچه بر مبنای مستندات موجود در راستای فعالیت ضد ارمنی داشناک ها وجود دارد این است که محافل داشناک در کشورهایی که ارمنی ها در آنجا زیست تاریخی دارند و بخشی از هویت ملی کشورهای متبوعشان به شمار می روند فعالیت هایی علیه آنها جهت حصول و تأمین منافع شان دارند که در ارتباط با ایران نیز داشناک های ایران همین رویکرد و جهت گیری را داشته و دنبال می کنند. نکته قابل توجه در این باره جدا کردن مواضع داشناک ها با جامعه ارمنی ها است که با تفکیک و جداسازی این دو از هم باید روند آگاهی سازیِ بخشی، ارمنی ها از داشناک ها را با شاخص های رسانه ای – سیاسی – اجتماعی انجام داد و از سوی دیگر با یک رهیافت عملیاتی به سمت تنویر افکار عمومی جهت عدم مقایسه میان این دو و یکی قلمداد نکردن آنها گام برداشت.