راهکارهای ایران برای مقابله با رژیم علیف

گروه بین الملل: اما ایران باید چه اقداماتی را پس از خراب کردن برنامه دشمن انجام دهد. اینکه برنامه دشمن چگونه خراب می‌شود، بسیار ساده است. باید به طرف ارمنی یادآور شد و او را به همکاری نزدیک وادار کرد تا نیروهای مسلح ما در استان سیونیک مستقر شوند. این درخواست حتی اگر از طرف ایروان نشود، ما باید آن را انجام دهیم. یعنی در مناطق مرزی ارمنستان با باکو و نخجوان مستقر شده و به هیچ عنوان در امور داخلی این استان و کشور مداخله نکنیم. همین یک کار همه برنامه دشمن را به هم خواهد زد. اما اقدامات بعدی چه خواهد بود؟

به گزارش بولتن نیوز به نقل از کانال اخبار سوریه، نخست: عوض کرد همه مسوولان و مدیران پرونده جمهوری باکو. در همه سطوح سیاسی، نظامی، امنیتی و رسانه‌ای باید همه این افراد تغییر کنند. این موضوع اصلا شوخی بردار نیست و مساله امنیت ملی و تمامیت ارضی کشور در میان است. این تغییرات باید از شخص سفیر، کاردار و دبیران و کارمندان ایرانی سفارت در باکو شروع شده و تا مجموعه‌های داخل کشور ادامه پیدا کند. این تغییرات باعث خواهد شد که اگر خدایی ناکرده عنصر یا عناصر نفوذی در این پرونده حضور دارند خود به خود حذف شوند.

دوم: تعیین نماینده ویژه برای این حوزه؛ با توجه به سطح درگیری، شخص رئیس‌جمهور باید یک نماینده و فرستاده ویژه در این حوزه انتخاب کند. این فرد باید یک مقام امنیتی با اشراف بر مسائل منطقه باشد. انتخاب نماینده ویژه باعث خواهد شد تا در همه بحران‌ها و مسائلی که پیش می‌آید فرد اصلی مراجعه‌کننده داشته باشیم. اگر ایران قرار است به عنوان یک قدرت منطقه‌ای خودش را معرفی کند و به این عنوان شناخته شود، باید رفتاری در سطح و اندازه آن هم داشته باشد. با حلوا حلوا کردن دهن شیرین نمی‌شود.

سوم: پالایش کردن تیم جدید از نگاه قومیتی؛ متاسفانه یکی از اتفاقات خیلی خیلی بدی که در طول سال‌های گذشته در کشور ما روی داده، آلوده شدن نگاه افراد به ویژه مدیران و مسوولان به نگاه قومیتی است. در این زمینه باید از افرادی که منافع ملی را با نگاه قومی، قبیله‌ای و به قول خودشان نژادی اشتباه گرفته‌اند دوری کرد و افراد جدیدی را جایگزین آن‌ها کرد. در این زمینه باید تاکید کرد که لابی حضرات باکویی در تهران باید به شکل کامل منهدم شود و در این زمینه نباید کوتاهی کرد.

چهارم: ایجاد یک تیم رسانه‌ای قدرتمند؛ در این زمینه باید همان نقطه ضعف همشیگی کشور به صورت دقیق پوشش داده شود. باید تیم رسانه‌ای با کار دقیق و با دستورالعمل خاص آماده شود. افراد و کارشناسان حوزه قفقاز، دوستداران تاریخ و فرهنگ ایرانی که در این زمینه فعالیت می‌کنند در کنار افرادی که به صورت حرفه‌ای در حوزه رسانه‌ای فعالیت می‌کنند باید جذب شوند. در همین حوزه باید از ایران‌دوستان و علاقمندان به اهل بیت (س) در شمال ارس برای پیوستن به این تیم رسانه‌ای دعوت کرد.

پنجم: فعال کردن تیم‌های امنیتی و مذهبی در شمال ارس؛ در این زمینه نباید تعارف کرد. یک روزگاری ایران با حیدر علیف قراری نانوشته گذاشت که بر اساس آن نه ما به صدور انقلاب به شمال ارس بپردازیم نه آن‌ها به جریان‌های پانترک کمک کنند اما متاسفانه از آنجایی که الهام علیف یک قماربازِ همیشه بازنده است و کلا چنین افرادی قابل اعتماد نیستند این قرار نانوشته را زیر پا گذاشت و بر خلاف همه این مسائل و موارد کار کرد. لازم است هم تیم‌های امنیتی ما در شمال ارس فعال شوند و هم شیعیان آن سرزمین به صورت مستقیم مورد حمایت قرار بگیرند.

ششم: دور زدن کامل جمهوری باکو به لحاظ اقتصادی؛ رژیم الهام علیف باید به صورت کامل از گردونه مبادلات اقتصادی منطقه از طرف ایران کنار گذاشته شود. در این حوزه هر چند که در نگاه اول برای ما هزینه‌زا است اما در هر معادله‌ای هزینه‌های امنیتی چند برابر هزینه‌های اقتصادی است. با حساب سود و زیان، باید هر چه سریع‌تر ایران از طریق ارمنستان به گرجستان و دریای سیاه متصل شود و هیچ کامیون ایرانی هم خاک باکو عبور نکند. به صورت خلاصه، جمهوری باکو باید از کریدور شمال جنوب برای همیشه کنار گذاشته شود.

هفتم: امضای پیمان دفاعی با ارمنستان؛ این باید یکی از اولویت‌های اصلی ایرن باشد. امضای پیمان دفاعی باعث خواهد شد که نه اردوغان و نه علیف جرات اقدام نظامی علیه ارمنستان را نداشته باشند. درست است که روس‌ها با ارمنستان پیمان دفاعی دارند، اما مشخص نیست که در روز واقعه آن‌ها در کنار ارمنستان بمانند. روس‌ها منافع خود را دنبال کرده و می‌خواهند روابط‌شان با بقیه برقرار باشد. اینکه ایران با چه طرفی مرز داشته باشداصولا در مسکو چندان امر خاص و ویژه‌ای نیست.