از خبرنگار پفیوز به وزیر بهداشت بی عرضه بی ادب

گروه اجتماعی: وزیر و وزارتخانه ای که نه ادب دارد نه توانایی واردات واکسن کرونا علی رغم تامین یک میلیارد دلار از محل صندوق توسعه ملی و بیمارستانش در تنکابن از مردم استمداد کمک می کند برای کپسول اکسیژن، از هیچ هم هیچ تر است.

به گزارش بولتن نیوز، امروز خبری تاسف بار به بولتن نیوز رسید مبنی بر این که بیمارستان تنکابن در حالت بسیار خطرناکی قرار دارد به گونه ای که این بیمارستان با بیش از 90 بیمار کرونایی نیاز شدید به کپسول اکسیژن و انواع نیروی کمکی خدماتی، پرستار، پیراپرستار، ضد عفونی و غیره دارد و از خیرین درخواست شده به داد بیمارستان تنکابن برسند!

سوال اساسی در اینجا این است که چرا این بیمارستان بجای درخواست کمک از وزارت بهداشت از مردم و خیرین کمک خواسته!

جواب ساده است. وزیر بهداشت و متولیان امر توانایی اداره امور را ندارند. این مسئله قبلا در سیستان و بلوچستان و زاهدان و خوزستان مسبوق به سابقه است و حتی حوزه سلامت کشور هم دیگر به سعید نمکی و تیمش برای عبور از بحران کرونا اعتماد ندارند.

آنگونه که می توان از اخبار 18 ماه گشته نتیجه گرفت اینکه سعید نمکی و تیم وی در وزارت بهداشت بجای واردات و تامین واکسن مورد نیاز کشور بیشتر بدنبال پروپاگاندای رسانه ای بوده اند و در حالی که بگفته خود ایشان قرار بود در اسفند ماه سال 99 واکسیناسیون عمومی به سطح قابل قبولی برسد و واکسن های تولید مشترک ایران و خارجی ها بصورت گسترده ای مورد استفاده قرار گیرد شاهد آن بودیم که آقایان در وزارت بهداشت وعده سر خرمن اسفند 1399 را به فروردین، اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریو، مهر، آبان و .... در سال 1400 موکول کردند.

در واقع وزارت بهداشت نه تنها نتوانست به وعده های خود را در رابطه با واکسن کوبرکت مونتاژ ایران با مواد اولیه کوبا جامه عمل بپوشاند بلکه حتی نتوانست با آن یک میلیارد دلاری که رهبری اجازه فرمودند از محل صندوق توسعه ملی جهت خرید و واردات واکسن خارجی پرداخت شود، واکسن به تعداد لازم وارد کند.

با یک حساب سر انگشتی هم حساب کنیم اگر متوسط قیمت هر دوز واکسن خارجی 10 دلار باشد، وزارت بهداشت با همین یک میلیارد دلار باید تا کنون یکصد میلیون دز واکسن کرونای خارجی وارد کشور کرده باشد اما این وزارت خانه نه تنها نتوانست در این شرایط حساس واکسن لازم را به کشور وارد کند بلکه تنها برجستگیش در اقدامات تامین سلامت برای ایران را می توان در دو کلمه " پفیوز" و " گه خورده اگر کسی " خلاصه کرد .

وزیر و وزارتخانه ای که نه ادب دارد نه توانایی واردات واکسن کرونا علی رغم تامین یک میلیارد دلار از محل صندوق توسعه ملی و بیمارستانش در تنکابن از مردم استمداد کمک می کند برای کپسول اکسیژن، از هیچ هم هیچ تر است.

برای اینکه ببینید وزیر بهداشت و تیمش در حوزه مدیریت اجرایی از هیچ، هیچ ترند به آمار زیر که توسط هفت صبح منتشر شده دقت کنید:

آمار کرونا در ایران به عددهای ترسناکی رسیده. ۳۱هزار مبتلا و ۳۵۰ قربانی. برای اینکه نقش واکسیناسیون را بدانید مثلا در آمریکا در ۲۴ ساعت قبل ۸۸هزار مبتلا شناسایی شده و ۲۷۳ قربانی. یعنی در حالی که نسبت کشته به مبتلا در ایران بیش از یک درصد است درآمریکا این عدد به بیست و پنج صدم درصد می‌رسد. یعنی نسبت مرگ و میرشان حدود یک پنجم ایران است.در آمریکا ۵۰درصد مردم واکسیناسیون کامل شده‌اند و هفت درصد دیگر فقط یک‌بار واکسن زده‌اند.

در ترکیه ۸۸۰۰ مبتلا و ۴۶ کشته برجای گذاشته شده است. در حال حاضر کمتر از ۳۰درصد مردم این کشور واکسینه کامل شده‌اند. در روسیه در مقابل ۲۲هزار مبتلا (تقریبا مساوی با مبتلایان روزانه فرانسه)۷۸۰ کشته برجای مانده است (۲۵ برابر فرانسه !). چرا؟‌یکی از دلایل می‌تواند مسئله واکسیناسیون باشد. در روسیه فقط ۱۵ درصد مردم واکسن کامل دو مرحله‌ای دریافت کرده‌اند. متوجه هستید چگونه واکسیناسیون کامل جان عزیزانتان را در برابر کرونا حفظ می‌کند؟‌

در ایران تنها ۳درصد مردم واکسن کامل زده‌اند! فقط ۳درصد.می‌بینید توطئه‌ای در کار نیست. ما داریم جزای نزدن واکسن دو مرحله‌ای را می‌دهیم. حالا به خاطر تحریم‌ها،‌به خاطر کمبود واکسن یا به خاطر اهمال برخی از دوستان. همه چیز به شکل مرگباری منطقی است.