نگاهی به افول رژیم صهیونیستی در افکار عمومی آمریکا

به گزارش بولتن نیوز، مهدی پورصفا: «دیوید بن‌گوریون» از بنیانگذاران رژیم صهونیستی در اظهار نظری که به او منسوب است، «قدرت لابی یهودیان در آمریکا» را برابر با «نعمت خدادای نفت به کشورهای مسلمان» می‌دانست.

این سخنان «بن‌گوریون» به‌رغم اینکه تا حدودی با چاشنی مزاح آمیخته شده اما رگه‌های مهمی از واقعیت نیز در درون خود دارد. از سال ۱۹۷۳ میلادی و بحران ناشی از تحریم نفتی یکجانبه کشورهای عربی علیه غرب که به رهبری «ملک فیصل» پادشاه وقت سعودی انجام شد، حمایت همه‌جانبه آمریکا از رژیم صهیونیستی مهم‌ترین دلخوشی تل‌آویو برای ادامه حضور خصمانه در خاورمیانه بوده است.

 

در دهه ۸۰ میلادی و هم‌زمان با ریاست جمهوری «رونالد ریگان» در آمریکا، حمایت از این رژیم، شکل جدیدی در آمریکا به خود گرفت به‌گونه‌ای که در زمان بحران همه‌جانبه اقتصادی رژیم صهیونیستی در این دهه، ۱۰ میلیارد دلار کمک بلاعوض آمریکا به رژیم صهیونیستی توانست اقتصاد آن را از فروپاشی نجات دهد.

 

در دهه ۹۰ میلادی نیز بسیاری از جنبه‌های حمایت آمریکا از رژیم صهیونیستی با حمایت سناتورهای هر دو حزب جمهوری‌خواه و دموکرات تبدیل به قانون شد تا چرخش دولت‌ها نیز نتواند تغییری در آن به وجود آورد.

 

به عنوان مثال، تضمین برتری تسلیحاتی رژیم صهیونیستی در منطقه، تبدیل به یک تکیلف قانونی برای دولت آمریکا شد تا فروش هرگونه سلاحی به هر یک از کشورهای عربی، صرفاً با در نظر گرفتن این واقعیت انجام شود که برتری تسلیحاتی رژیم صهیونیستی از نظر کیفی دچار مشکل نشود.

 

همچنین کمک‌های نظامی آمریکا به رژیم صهیونیستی، به‌صورت یک سنت سالیانه در تصویب بودجه دفاعی این کشور درآمد. در سازمان‌های بین‌المللی به خصوص شورای امنیت نیز حمایت آمریکا و در صورت نیاز استفاده از وتو، پشتیبان تجاوزات روزمره این رژیم است.

 

با این حال به نظر می‌رسد که این چاه نفت بی‌کران، با مشکلاتی روبه‌رو شده که از چشمان ناظران و تحلیل‌گران آگاه دور نمانده است.

زمانی که کتاب «جان مرشایمر» و «استفان والت» درباره نقش لابی رژیم صهیونیستی در سیاست خارجی آمریکا منتشر شد، کمترکسی بود که از قدرت این تشکل سیاسی، احساس حیرت نکند.

 

اگرچه در گذشته نیز تصویری مبهم از نحوه اِعمال این حمایت وجود داشت اما این کتاب تصویری واضح، از اتحاد کانون‌های مالی و صنعتی، مسیحیان انجیلی و همچنین لابی رژیم صهیونیستی موسوم به آیپک با اتصال به ده‌ها حامی در طبقات مختلف شامل دانشگاهیان، وکلا و سیاستمداران را نشان داد که هرگونه جهت‌گیری علیه رژیم صهیونیستی را خنثی می‌کنند.

 

تاکنون نیز این شبکه حامی صهیونیسم، کارش را در آمریکا با قدرت انجام داده و هرگونه سرپیچی از این «قدرت جهنمی»، با تبعات فراوانی روبروست، اما به نظر می‌رسد که این قدرت، در بین نخبگان و حتی مردم عادی بخصوص نسل جوان آمریکایی، با نزول روبرو شده است.

 

این درک، زمانی حاصل می‌شود که به برخی نظرسنجی‌های مراکز غربی درباره میزان درک و حمایت طبقات مختلف آمریکایی از منازعه فلسطین و رژیم صهیونیستی نگاهی بیندازیم.

 

در مقاله‌ای که از یکی از پژوهشگران مرکز «بلفر» در هاروارد در جولای سال ۲۰۱۷ میلادی منتشر شده، به این نکته اشاره شده که همدردی جوانان آمریکایی با مردم فلسطین، بیشتر شده است.

 

بر این اساس، حتی جوانان یهودی آمریکایی، بر خلاف نسل‌های گذشته، دیگر تمایلی به حمایت از رژیم صهیونیستی ندارند. شاید جدی‌ترین نشانه چنین رویدادی، شکست طرح «شلدون آدلسون» میلیاردر آمریکایی برای ترغیب جوانان یهودی آمریکایی برای مهاجرت به فلسطین اشغالی بود.

 

تمام هزینه این پروژه نیز مستقیماً از جیب آدلسون تأمین مالی می‌شد؛ البته نشانه‌های چنین تغییری از مدت‌ها پیش قابل مشاهده بود. به عنوان مثال، بر اساس نظرسنجی مؤسسه گالوپ، در عملیات رژیم صهیونیستی موسوم به «سرب گداخته» در سال ۲۰۱۴ میلادی، بیش از نیمی از جوانان آمریکایی، با کشتار فلسطینی‌ها و حملات بی‌وقفه به غزه مخالف بودند. این در حالی بود که میزان حمایت از رژیم صهیونیستی در بین بزرگسالان آمریکایی به ۷۵ درصد می‌رسید.

 

شاید برخی از تغییراتی که در صحنه سیاست داخلی و خارجی آمریکا در خصوص فلسطین مشاهده می‌شود ناشی از ورود این نسل جوان به عرصه سیاسی آمریکاست. اتفاقی که بسیاری در تل آویو از آن در هراس هستند و به دنبال راهبردی برای فرار از آنند.

در حوزه سیاست، شاید به‌صورت ویژه، چنین اتفاقی تحت تأثیر افکار و سخنان یک نفر باشد. «برنی سندرز» نماینده مستقل آمریکایی که البته فعالیت در حزب دموکرات را به عنوان بستر فعالیت سیاسی خود انتخاب کرده است.

 

شاید سندرز، نخستین کسی بود که در سال ۲۰۱۶ میلادی و در مناظرات درون‌گروهی حزب دموکرات، برای اولین بار، تمام و کمال از موضع صهیونیست‌ها دفاع نکرد و به انتقاد از آنان پرداخت؛ البته سندرز هیچ‌گاه نتوانست در انتخابات درون‌حزبی دموکرات‌ها پیروز شود و به مرحله نهایی انتخابات ریاست جمهوری راه یابد اما موضع وی توانست بخشی از جوانان آمریکایی را که وارد حوزه سیاست شده بودند، به سمت خود جلب کند.

 

این جوانان که اتفاقاً موضع سفت‌وسختی در خصوص حملات رژیم صهونیستی به فلسطینی‌ها داشتند به‌تدریج وارد نهادهای قانونگذاری و مدنی آمریکا شدند.

 

نمونه چنین افرادی «اوکاسیو کورتز» نماینده جوان حزب دموکرات از شهر نیویورک در مجلس نمایندگان است که «جو کراولی» از حامیان سرسخت رژیم صهیونیستی را شکست داد. او به همراه «رشیده طلیب» و «ایلهان عمر» از سرسخت‌ترین منتقدان رژیم صهیونیستی در حمله به نوار غزه بود.

 

در این باره به خصوص ایلهان عمر، انتقادات سرسختانه‌ای را مطرح کرد که باعث شد برخی از نمایندگان دموکرات به همراه جمهوری‌خواهان وی را متهم به ابراز عقاید ضدیهودی کنند.

 

طبیعی است که حمایت از فلسطین، هزینه گزافی برای سیاستمداران آمریکایی خواهد داشت، اگرچه ممکن است آنها از صحنه رقابت‌ها حذف شوند اما در نهایت حضور نسل جدیدی از جوانان آمریکایی مخالف اقدامات صهیونیست‌ها که اتفاقاً حضور آنان در صحنه سیاست نیز همواره پر رنگ‌تر می‌شود، در حال نگران کردن صهیونیست‌هاست و چه‌بسا در نهایت، حمایت بی‌چون و چرا از رژیم صهیونیستی به این سادگی ممکن نباشد.

علاوه بر فعالان سیاسی که به دنبال حمایت جدی‌تر از فلسطینی‌ها هستند اوضاع در میان جوانان نیز چندان به نفع صهیونیست‌ها نیست.

 

یکی از نشانه‌های این اتفاق، واکنش به جنبش «بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و مجازات» یا اختصار «B.D.S» است. این جنبش به دنبال استفاده از روش‌های غیرخشونت‌آمیز در آمریکا و تحریم کالاهای شرکت‌هایی است که در مناطق اشغالی ۱۹۶۷ فعالیت می‌کنند. طبیعی است که سخن‌گفتن از تحریم چنین شرکت‌هایی در فضای سیاسی آمریکا به هیچ عنوان ممکن نیست و هدف این جنبش، جذب مردم عادی و نخبگان غیرسیاسی است.

 

با کمال تعجب، این جنبش در دانشگاه‌های آمریکا و به‌خصوص در بین دانشجویان، با موفقیت روبرو شده است. دانشگاه‌های آمریکایی که با سرمایه‌گذاری شرکت‌های بزرگ تغذیه می‌شوند به هیچ عنوان، همچون دانشگاه‌های اروپایی به سمت تحریم دانشگاه‌های رژیم صهیونیستی حرکت نخواهند کرد اما یک جنبش جدی هم‌اکنون در میان دانشجویان برای تحریم رژیم صهیونیستی وجود دارد.

 

این مسأله، به‌شدت صهیونیست‌ها را پریشان کرده است و در سخنرانی‌های سال‌های گذشته «بنیامین نتانیاهو» در اجلاس‌های سالانه آیپک، مقابله با این جنبش، از مهم‌ترین بخش‌های حرف‌های او بوده است. حتی کنگره آمریکا قانونی را به تصویب رسانده که هرگونه واکنش شرکت‌ها برای تبعیت از این جنبش، با تحریم مستقیم روبرو خواهد شد.

داوید بروگ» رئیس بخش امور راهبردی سازمان موسوم به «مسیحیان متحد برای حمایت از رژیم صهونیستی» در همین خصوص به نشریه لوموند دیپلماتیک می‌گوید: شکاف بین ما که اسرائیل را دوست داریم با نسل جدید نگران‌کننده است. در بین جوانان متولد پس از سال ۲۰۰۰ و دانشجویان به نقطه‌ای می‌رسیم که اکثریت، بیشتر طرفدار فلسطینی‌هاست.

 

«ژاکوب بیم» از دیگرفعالان جدی مقابله با این جنبش نیز به این نکته اشاره می‌کند که بخش مهمی از نمایندگان، سناتورها و رؤسای جمهور آمریکا، از میان همین دانشجویان به قدرت رسیده‌اند. آِیا دانشجویان امروز نیز به همین اندازه رژیم صهیونیستی را دوست خواهند داشت؟

 

همان‌طور که گفته شد خطر دیگر برای صهیونیست‌ها آن است که تمام این دانشجویان مخالف رژیم صهیونیستی راه برنی سندرز را انتخاب کنند و آن وقت دیگر حمایت از رژیم صهیونیستی یک سیاست دوحزبی نیست کمااینکه هم‌اکنون هم اما و اگرهای جدی در مورد آن به خصوص در داخل حزب دموکرات شنیده می‌شود.

شاید جدی‌ترین سند رسانه‌ای که در این باره وجود داشته باشد، مستند شبکه الجزیره است در این خصوص ساخته شده و یک فرد نفوذی به عنوان یک کارآموز وارد ساختار شبکه تشکل‌های حامی اسرائیل می‌شود.

 

در این مستند آن چیزی که به وفور شنیده می‌شود نگرانی رؤسا و بخش‌های مختلف این تشکل‌ها از کاهش محوبیت در میان جوانان است. البته در نهایت پخش این مستند با فشار صهیونیست‌ها از شبکه الجزیره به تعویق افتاد اما نقطه اوج آن حرف مگوی این سال‌ها را افشا کرد.

 

رژیم صهونیستی دیگر در میان جوانان آمریکایی محبوب نیست. البته نمی‌توان انتظار این را داشت که در آینده‌ای نزدیک شاهد کاهش حمایت از تل‌آویو در محافل سیاسی آمریکا باشیم اما نکته مهم اینجاست که این روند به تازگی آغاز شده است.

 

شاید تا یک دهه پیش هم کسی تصور نمی‌کرد که در منازعه بین فلسطینیان و رژیم صهیونیستی شاهد تجمع افرادی به نفع فلسطینی‌ها در آمریکا باشیم؛ رویدادی که حتی درگیری‌هایی هم در برداشت اما درنهایت، این اتفاق روی داده است. اینکه در نهایت، چه اتفاقی منجر به آن نقطه شکست نهایی می‌شود البته روشن نیست.

 

البته صهیونیست‌ها هم در مقابل این اتفاقات، بیکار نیستند. وزارت امور راهبردی رژیم صهیونیستی که مستقیم زیر نظر نخست‌وزیر این رژیم فعالیت می‌کند، تلاش فوق‌العاده‌ای را با پشتیبانی مؤسسه FDD برای مقابله با این وضعیت آغاز کرده‌اند. بسیاری از فعالان حامی حقوق فلسطینی‌ها در آمریکا یا مورد آزار سایبری قرار می‌گیرند و یا با شکایات قانونی روبرو می‌شوند. با این حال، تاریخ به خوبی نشان داده که آنچه باید رخ بدهد، رخ خواهد داد.