جام شانزدهم؛ ضیافتی به پهنای قاره سبز

به گزارش بولتن نیوز، بعد از یک سال تأخیر که سوغات کووید 19 برای فوتبال جهان بود، یورو 2020 سرانجام از امشب (جمعه) با مچ‌اندازی ایتالیا و ترکیه در بازی افتتاحیه جام شانزدهم آغاز می‌شود. اولین جدال گروه A سرآغاز فستیوالی تقریبا یک ماهه است که در آن 51 بازی میان 24 تیم در 11 شهر مختلف از شرقی‌ترین نقطه تا غرب اروپا برگزار می‌شود تا در نهایت سلطان فوتبال قاره سبز در ورزشگاه ومبلی لندن جام نقره‌ای را بالای سر ببرد و تا 4 سال دیگر بر تخت پادشاهی بنشیند. پنج سال پیش این پرتغالی‌ها بودند که برخلاف پیش‌بینی همگان و با به زانو درآوردن فرانسه میزبان در فینال اولین قهرمانی‌شان را در یورو 2016 کسب کردند. امسال هم آنها دوباره در قامت یک مدعی پا به مسابقات می‌‌گذراند، مدعی‌ای که می‌داند سایر ابرقدرت‌های قاره سبز برای تصاحب جامی که تا الان در اختیار ارغوانی‌پوشان شبه جزیره ایبریا بوده دندان تیز کرده‌اند.

امسال چه تیمی فاتح یورو خواهد شد؟

جواب دادن به این سؤال در تورنمنتی که به اعتقاد خیلی‌ها رقابت‌ در آن حتی فشرده‌تر و سطح بالاتر از جام جهانی است، آسان نیست. پاسخ منطقی اما می‌تواند این باشد که چند تیم مانند انگلیس، بلژیک، فرانسه، ایتالیا، آلمان و اسپانیا و پرتغال را مدعی قهرمانی بدانیم.

چرا انگلیس؟ آیا واقعاً این تیم امسال سرانجام می‌تواند به انتظار 55 ساله‌اش برای کسب یک جام بزرگ بین‌المللی پایان دهد؟ سه‌شیر جوان و گرسنه شاید در خط آتش خود دست و پا بسته نیست و از پتانسیل گلزنی بالایی برخوردار است هرچند همه موفقیت شاگردان گرث ساوت‌گیت به این بستگی خواهد داشت که خط میانی نسبتاً کم‌تجربه این تیم چه عملکردی را در این تورنمنت به نمایش بگذارد.

و اما بلژیک... هر کجای ترکیب این تیم را که نگاه کنید می‌‌توانید یکی از بهترین ستاره‌های فوتبال دنیا را پیدا کنید اما شاید تنها نقطه ضعیف و دلیل نگرانی هواداران این تیم خط دفاعی‌اش باشد که سبب می‌شود این تیم نسبت به تیمی مانند فرانسه از توازن کمتری بین خطوطش برخوردار باشد. فرانسه با گزینه‌هایی که برای همه خطوطش دارد؛ از گریزمان، امباپه و بنزما و ژیرو در خط حمله گرفته تا دمبله، کانته و پوگبا و رابیو در خط میانی و لوکاس هرناندس و واران و .. در خط دفاعی حداقل روی کاغذ قوی‌ترین و پرمهره‌ترین تیم تورنمنت را دارد. دیدیه دشان و شاگردانش آمده‌اند قهرمانی یورو 2020 را ضمیمه قهرمانی دو سال پیش‌شان در جام جهانی کنند، درست همان کاری که سرمربی‌شان در دوران بازیگری‌ خود با فتح جام جهانی 1998 و یورو 2000 انجام داد.

در این بین نباید ایتالیا را هم دست‌کم گرفت. تیمی که روبرتو مانچینی سال 2018 آن را از باتلاق حذف جام جهانی بیرون کشید، حالا سری میان سرها درآورده و این را با رسیدن به نیمه نهایی لیگ ملت‌های اروپا و صعود به مرحله نهایی یورو 2020 با رکورد صد درصد پیروزی در مرحله مقدماتی ثابت کرده است، کاری جز خودش فقط بلژیک از عهده انجام آن برآمده است. اگرچه مانچو آتزوری را از لاک دفاعی‌اش خارج کرده اما هنوز هم دفاع نقطه قوت این تیم است. ایتالیای مانچو به یک سبک خاص از بازی وابسته نیست. گاهی اوقات بسته به حریفی که برابرش قرار می‌گیرد روبه بازی مالکانه می‌آورد و گاهی اوقات هم بازی مستقیم و توپ‌های بلند را در دستور کار قرار می‌دهد. با داشتن یک خط دفاعی سرسخت، ایتالیایی‌ها این امکان را دارند که از دو هافبک بازیساز در خط میانی‌شان استفاده کنند. اگر بازیکنانی مانند فدریکو کیه‌زا و دومنیکو براردی بتوانند در این تورنمنت سطح بازی خود را به تراز نخبگان برسانند، ایتالیا شانس رفتن تا پایان راه را دارد.

کدام تیم شگفتی‌ساز این دوره یورو می‌شود؟

جز تیم‌هایی که در بالا به عنوان مدعی معرفی شدند، هر تیم دیگری بتوانند به نیمه نهایی یا حتی یک چهارم نهایی برسد و در این مسیر یکی از غول‌های قاره سبز را حذف کند، می‌توان شگفتی‌ساز دانست اما اگر به طور خاص بخواهیم به تیمی اشاره کنیم، سوئد یکی از آنها است. زردپوشان اسکاندیناوی حتی بدون زلاتان ابراهیموویچی که به خاطر مصدومیت این جام را از دست داد، پتانسیل شگفتی‌سازی دارد و دلیلش هم ترکیب آمیخته از جوانی و تجربه امیل تیم است که دژان کولوسفسکی و امیل فورسبرگ هر کدام قطب‌های آن هستند.

معرفی کردن هلند به عنوان شگفتی‌ساز شاید در حالت عادی بی‌انصافی در حق این تیم بزرگ باشد اما واقعیت این است که این تیم از روزهایی که با هدایت رونالد کومان همه را به وحشت می‌انداخت، فاصله گرفته و اکنون با هدایت فرانک دی‌بوئر به تیمی بی‌ثبات تبدل شده است. ضمن اینکه نبودن فیرجیل فن‌دایک مدافع باتجربه این تیم هم با نبودش ضربه سنگینی به این تیم زده است. با این حال هلند هنوز هم آنقدر مهره‌ دارد که بتوانی از اعتبارش دفاع کند.

ترکیه به لطف بازگشت سنول گونش به کادر فنی این تیم یکی از آن تیم‌هایی است که می‌‌توان رو شگفتی‌سازی‌اش حساب کرد و عملکردش در بازی امشب می‌‌تواند دورنمای بهتری از این تیم به تصویر بکشد هرچند که شاید قضاوت درباره یک تیم تنها به صرف انجام یک بازی خوب یا بد کار درستی نباشد.

کدام تیم مستعد بزرگترین ناکامی است؟

اسپانیا شاید در گروهی نسبتاً آسان قرار گرفته باشد که کارش را برای صعود آسان می‌کند اما این تیم را با وضعیتی که دارد سخت می‌‌توان مدعی اصلی قهرمانی دانست. حقیقت این است که لوئیس انریکه هنوز بهترین فرمول برای توازن بخشیدن به تیمش را پیدا نکرده است و تصمیم او برای نادیده گرفتن تمام بازیکنان رئال مادرید و دعوت نکردن حتی یکی از آنها از جمله سرخیو راموس، کاپیتان و دارنده بیشترین بازی ملی در اسپانیا، مستعد قرار دادن ماتادورها در مسیری است که انتهای آن برای سرمربی سابق بارسلونا چیزی جز غرق شدن در باتلاق انتقادات و سرزنش‌ها نباشد. خطر شیوع همه‌گیر کرونا در اردوی اسپانیا بعد از ابتلای سرخیو راموس از بیخ گوش اسپانیایی‌ها گذشت اما هنوز هم خطر افت سطح عملکرد دفاعی تیم در غیاب راموس این تیم را تهدید می‌کند.

در مورد پرتغال به عنوان مدافع عنوان قهرمانی و یک مدعی نمی‌‌توان ریسک کرد و این تیم را به عنوان کاندیدای کسب عنوان ناکام‌ترین تیم جام معرفی کرد اما در گروهی که غول‌هایی مانند فرانسه و آلمان و یک رقیب دردسرساز مانند مجارستان حضور دارند، کریستیانو رونالدو و هم‌تیمی‌هایش باید خودشان را برای چالشی بزرگ آماده کنند. این موضوع در مورد انگلیس به گونه‌ای دیگر صدق می‌کند و کمبود تجربه در این تیم چیزی است که می‌‌تواند مانع پیشروی آن در مراحل پایانی تورنمنت شود. خط میانی این تیم با همه ستاره‌هایی که دارد هنوز در یک تورنمنت بزرگ محک نخورده است. تنها استثناء جردن هندرسون است که البته او هم از ماه فوریه بازی نکرده است.

ماه دیگر در چنین روزی جواب همه سؤالات بالا مشخص خواهد شد اما فعلاً خودتان را برای لذت بردن از تماشای یک فستیوال فوتبالی بزرگ آماده کنید.