حجاریان با علم و آگاهی آدرس غلط می دهد

گروه سیاسی: جبهه بندی های سیاسی – اجتماعی میان خودی با غیر خودی، محرم – نامحرم، مردم – حاکمیت، جامعه – نظام سیاسی از جمله شاخص های رفتاری اصلاح طلبان از اعتدالی تا رادیکال در عرصه سیاست و اجتماع ایران است. در واقع اصلاح طلبان از گزاره های مبتنی بر دو قطب سازی های تصنعی جهت حصول به اهداف خود بهره برداری می کنند. بطوریکه با طرح موضوعات مختلف سیاسی – اقتصادی – اجتماعی و حتی فرهنگی هم ایده دو قطب سازی ها را طراحی می کنند و هم درصدد هستند با این سنخ از گفتمان سازی ها فضای حاکم در جامعه را در ابعاد مختلف به خدمت بگیرند. این شیوه عملکرد اصلاح طلبان در عرصه طرح مبانی چالشی و تلاش برای القاء و تحمیل آن به همه و تطبیق آن با واقعیت های جامعه با رویکرد در نظر گیری اهداف سیاسی و با نیت دسترسی و یا حتی نزدیک شدن به آنچه به دنبال آن هستند گویای این موضوع است که سیاست وزران اصلاح طلب در کشور تأمین منافع سیاسی خود را در التهاب آفرینی در سطوح مختلف سیاسی – اجتماعی می بینند.

به گزارش بولتن نیوز، سعید حجاریان از جمله تئوریسین های جریان اصلاحات در کشور است و همواره مواضع تندی نیز در ارتباط با مسائل مختلف سیاسی – اجتماعی داشته است و از رهگذر طرح مباحثی چالشی در صدر اخبار رسانه ای قرار گرفته است. وی در اظهار نظر جدید خود با اهداف گیشه شدن خبری به مانند گذشته مدعی شده است که «در بهار امسال گرانی پیش خواهد آمد، از دولت نباید انتظار گرانی داشته باشی گرانی را کنترل کند. سپس این گرانی که دولت حق دارد آن را کنترل نکند تا انتخابات پیش خواهد رفت و جماعت جان بر کف را در مقابل هواداران نظام قرار خواهد داد». در واقع این موضوع از سوی حجاریان در شرایطی مطرح می شود که در توجیه عملکرد ضعیف دولت تلاش دارد آنچه را که در راستای بی ثبات سیاسی و آشفتگی اجتماعی و نابه سامانی اقتصادی روی داده است به عامل یا عوامل خارجی و بیرونی دیگری به غیر از دولت ربط دهد و دولت را از آنچه در این باره اتفاق افتاده و مقصر اصلی است مبرا سازد.

به علاوه اینکه آقای حجاریان با طرح ایده گرانی ها و دادن گرا و نشانه هایی در این باره به دولت جهت عدم کنترل گرانی، تلاش دارد از دو قطبی گرسنگان یا به زعم ایشان جماعت جان بر کف در مقابل طرفداران نظام، بسترهای پروژه اغتشاش آفرینی در سطح جامعه را دنبال کند. در واقع حجاریان باید جهت گیری معاندت با نظام سیاسی و قرار دادن مردم در برابر نظام سعی دارد با تاکتیکک فراخوان گونه اش پایه های مشروعیت سیاسی نظام سیاسی را متزلزل سازد.

از سوی دیگر نیز باید خاطر نشان کرد که حجاریان در ایجاد شرایط موجود بدون در نظر گرفتن واقعیات جاری و ساری سیاست در کشور که دولت مسئول آن است، حق را به طرز ناباورانه ای به دولت داده و همه چیز را به پای دولت و سوءمدیریت آن ذبح کرده است. در واقع حجاریان با این منش سیاسی نشان داده است که برای مردم و زندگی اجتماعی – سیاسی آنها و دشواری های معیشتی شان هیچ اهمیتی و ارزشی قائل نیست و در رهگذر طرح مباحث سیاسی تنها اهداف و برنامه سیاسی و منافع سیاسی محفلی شان را در نظر می گیرد و مقدم بر هر چیزی می داند.

نکته پایانی اینکه، حجاریان با مبدأ قرار دادن انتخابات، مقصد گرانی ها را شورش عمومی بر مناسبات حاکم تعیین کرده است. در واقع حجاریان با توجه به این موضوع که دولت آینده از دایره قدرت آنها بیرون خواهد بود تلاش کرده است تا آنچه اتفاق افتاده است را وارونه جلوه دهد و با طرح این ایده، دولت و جریان سیاسی اصلاحات را به عنوان حامیان دولت فعلی تبرئه کند و بار دیگر مردم و جامعه را بازیچه امیال سیاسی خود کنند.