گروه بین الملل: پس از 12روز، بالاخره این دور از جنگ میان نوار غزه و اسرائیل نیز به پایان رسید. درماجرای جنگ اخیر بسیار روشن است که توانمند و قدرتمند شدن گروه های مقاومت باعث ایجاد توازن قدرت و وحشت شده بود اما بسیاری در تحلیل های خود فقط به مولفه البته مهم مقاومت پرداخته اند ، در حالی که مولفه داخلی سیستم اسرائیل و فضای منطقه ای و بین المللی به همان میزان اهمیت سطح مقاومت باعث پایان این جنگ 12 روزه شد:
1- داخلی: در دو حمله اخیر، اسرائیل بدون لشکرکشی به غزه آتش بس را پذیرفته و دلیل اصلی آن فشار جریان های سیاسی و نظامی داخل خود اسرائیل است که با نحوه و چگونگی پاسخ به غزه با نتانیاهو مخالف بودند . این فشارها باعث شد که نتانیاهو نتواند جنگ را ادامه دهد و فقط برای حفظ دیسیپلین خود دست به بمباران مناطق غزه می زد.از طرف دیگر ،با اثبات ضعف و آسیب پذیری سپرهای دفاعی پرهزینه گنبد آهنین برای خنثی کردن حملات موشکی مقاومت، طولانی شدن روند جنگ امکان هلاکت تعداد بیشتری از نظامیان اشغالگر در جنگ یا شهرکنشینان در حملات موشکی مقاومت را فراهم می کرد که میتوانست بحرانهای نتانیاهو را تشدید کند. هر چند او به نوعی از درگیریهای کرانه باختری و مناطق1948 سود برد و باعث شکاف و جدایی در جبهه سیاسی مخالف خود در اسرائیل شد، اما به احتمال زیاد این انتفاع تحت الشعاع نارضایتی جامعه اسرائیلی از نتایج جنگ غزه کم رنگ و بدون تاثیر خواهد شد. بماند که اعتصاب سراسری در کرانه باختری و همچنین پیوستن اعراب ساکن سرزمین های اشغالی 1948 به روند مبارزات فشار داخلی بر دولت نتانیاهو را دوچندان کرد.
2-منطقه ای: بعد دیگر اعلام پایان جنگ 12 روزه ازسوی تل آویو به سطح تحولات منطقهای باز میگردد. این که تشدید تنش با غزه به گسترش دامنه جنگ با محور مقاومت کشیده شود موضوعی است که در سال های اخیر در محافل سیاسی و نظامی رژیم صهیونیستی و محور مقاومت مطرح است. پس از ترور شهید فخریزاده توسط موساد و حمله خرابکارانه به سایت هستهای نطنز و خرابکاریهایی از این قبیل، برایند نظرات افکار عمومی، ادعاهای مقامات رژیم صهیونیستی و اغراقهای رسانهای از تغییر توازن قدرت دو طرف به نفع این رژیم حکایت داشت اما اتفاقات دو ماه گذشته نظیر هدف قرار گرفتن دو نیروگاه حساس و مهم رژیم صهیونیستی به ویژه نیروگاه هستهای دیمونا و از آن مهمتر وقوع جنگ اخیر که با پیام های قدردانی مکرر سران مقاومت فلسطین به رهبر انقلاب همراه بود ودر مقابل مواضع صریح حمایتی رهبر انقلاب و فرماندهان ارشد نظامی ایران از مقاومت فلسطین، عمق آسیبپذیری اسرائیل و چرخش توازن به نفع ایران و متحدان منطقهایاش نظیر جنبش جهاد اسلامی و حماس را مشخص کرد.افزون بر این ،با خروج سوریه از مرحله جنگ با تروریسم و تثبیت شرایط امنیتی، مسئله تنبیه تجاوزهای سال های گذشته صهیونیستها از طریق تقویت مقاومت در غزه گزینه در دسترسی برای دمشق است. از طرف دیگر حزب ا... لبنان، گروههای مقاومت عراقی و انصارا... یمن به عنوان دیگر بازوان قدرتمند منطقهای محور مقاومت در روزهای گذشته آمادگی خود را برای مقابله با بحرانآفرینیهای رژیم صهیونیستی در قدس و غزه اعلام کرده بودند که این موضوع از عوامل اعلام پایان جنگ از سوی تل آویو بود چرا که گسترش همگرایی و اتصال و استحکام زنجیره های مقاومت به هیچ وجه به نفع رژیم صهیونیستی نیست.
3-بین المللی:اسرائیل در عرصه بین المللی حداقل از لحاظ مواضع اعلامی نیز یاران کمی داشت .تل آویو متحد راهبردی خود یعنی ترامپ را از دست داده و بایدن نیز به نظر می رسید به رغم دفاع از اسرائیل تمایلی به ادامه جنگ نداشت چرا که تازه بر مسند ریاست جمهوری آمریکا نشسته و نمی خواهد از او چهره ای جنگ طلب نشان داده شود.اگر چه برخی کشورهای اروپایی همچون اتریش و آلمان به دفاع از رژیم صهیونیستی پرداختند ولی عمده کشورهای اروپایی هم آن طور که باید از اسرائیل حمایت نکردند زیرا فضای جهانی افکار عمومی به خصوص در برخی از این کشورها به شدت علیه جنایات رژیم صهیونیستی بود .افزون بر این، جامعه بینالمللی به ویژه جهان اسلام نیز نقض اولیه حقوق بشر توسط صهیونیستها را محکوم کرد و موج جهانی علیه اقدامات اسرائیل شکل گرفت.رسانههای اجتماعی هم در انتقال سریع و کمتر تحریف شده وقایع به جهان خارج نقش بسزایی ایفا کردند. در این شرایط، این امکان که با طولانی شدن روند جنگ و تداوم بمباران غیرنظامیان در منطقه به شدت متراکم غزه خیزش جهانی علیه رژیم صهیونیستی را شاهد باشیم ،نتانیاهو را از ادامه وحشی گری ها تا حدود زیادی بازداشت.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com