گروه سیاسی: مرتضی کیا، دانشآموخته سیاست و حقوق دانشگاه تهران و مدیر دبیرستان تخصصی علومانسانی، در یادداشت پیش رو به بهانه اتفاقات اردیبهشت ماه سال 88 از جبهه اصطلاح طلب می پرسد: « آیا جبهه اصلاحات هنوز به این بلوغ نرسیده است که رادیکالتر کردن جو سیاسی و حتی آشوب خیابانی، هرچه بیشتر منجر به عزیزکردهتر شدن جبهه مقابل میشود؟! آنوقت کورسوهای امید به اصلاحگری هم با سد تمامیتخواهی نورچشمیها مسدود خواهد شد؟!»
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:
اردیبهشت ۸۸ همین ایام بود؛ فردوسی را با موتور رو به بالا میآمدم.
آنطرف گروهی دختر و پسر دست میزدند و شعار میدادند:
اگر تقلب بشه / ایران قیامت میشه
و شد آنچه شد... ۸ ماه آشوب خیابانی...
بعدها خیلی به آن روز فکر میکردم. چطور یکماه مانده به انتخابات عدهای حس تقلب دارند؟
باز اردیبهشت شد و بیانیهای از سوی زنان اصلاحطلب که در آن از «خردادی آبستن حادثه» گفته و اگر چنین و چنان نشود «امنیت پایدار به رویایی دستنیافتنیتر بدل میشود».
چند ملاحظه مشفقانه:
آیا جبهه اصلاحات بغیر از جمله سازی با خرداد و آبستن و حادثه هیچ ایده پیشبرندهتری ندارد؟
آیا جبهه اصلاحات بغیر از استراتژی نخنمای شریک دزد (آن هنگام که حس کند بازی را میبرد) و رفیق قافله (آن هنگام که امیدی به پیروزی ندارد) نوآوری دیگری ندارد؟
آیا اینهمه ایدههای اصلاحگرانه که این سالها مطالبه عمومی مردم شده، در خور شأن اصطلاحطلبی نبوده که سکوت کردید؟
آیا جبهه اصلاحات هنوز به این بلوغ نرسیده است که رادیکالتر کردن جو سیاسی و حتی آشوب خیابانی، هرچه بیشتر منجر به عزیزکردهتر شدن جبهه مقابل میشود؟! آنوقت کورسوهای امید به اصلاحگری هم با سد تمامیتخواهی نورچشمیها مسدود خواهد شد؟!
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com