کجا می‌روی آیدا؟ / بین پنج فیلمی نامزد دریافت اسکار غیر انگلیسی‌زبان بهترین است

گروه سینما ـ حسین معززی نیا: «کجا می‌روی آیدا؟» که امسال از طرف کشور بوسنی و هرزگوین به اسکار معرفی‌شده و یکی از پنج نامزد دریافت جایزه‌ی بهترین فیلم بین‌المللی است، از آن فیلم‌هایی است که درست‌وحسابی نشانمان می‌دهد دنیای امروز ما چه منجلاب نکبت‌باری است، اما القاب و عناوین «آرامش‌بخش» تشکیلات و ساختارهایی که برپا کرده‌ایم و قرار است صلح و عدالت نصیب همه‌ی دنیا کنند، فریبمان داده، تصور کرده‌ایم با دژخیمان عصر باستان که شرح خون‌ریزی‌هایشان را در افسانه‌ها خوانده‌ایم فاصله‌ی قابل‌ملاحظه‌ای پیداکرده‌ایم.

به گزارش بولتن نیوز، فیلم، درباره‌ی کشتار سربرنیتساست. همان آدمکشی چندروزه‌ی صرب‌ها که کمی مانده به پایان جنگ بوسنی، هشت هزار مرد مسلمان را سوار کامیون کردند، بردند گوشه‌ای تیرباران کردند و جسدها را در گورهای دسته‌جمعی پنهان کردند. این اتفاق جلوی چشم صلح‌بان‌های هلندی سازمان ملل رخ داد که در عمل نتوانستند حتی جان یک نفر را نجات دهند.

خانم یسملا زبانیچ که فیلم را نوشته و کارگردانی کرده، واقعه را از دیدگاه زنی روایت می‌کند به نام آیدا که مترجم رسمی سازمان ملل است اما شوهر و دو پسرش آن سوی حصارهای محوطه‌ی حفاظت‌شده سرگردانند و او گرچه از «قوانین» باخبر است، اما چطور می‌تواند به کارش ادامه دهد در حالی‌که خانواده‌اش هر لحظه ممکن است کشته شوند؟

کجا می‌روی آیدا باوجود این‌که فیلم پرخرجی نیست و بودجه‌ی فراوانی صرف ساخت و ساز لوکیشن‌هایش نشده، به کمک بازی‌های خوب و کارگردانی دقیق، التهاب موقعیت را ساخته و شرایط اضطراب‌آور چند روز واقعه را به‌نحو باورپذیری تعین بخشیده. این یکی از نمونه فیلم‌هایی است که باوجود التزام به روایت یک حادثه‌ی واقعی، توانسته از این فراتر برود و داستان «آدم»ها را تعریف کند. دغدغه‌ی فیلم‌ساز، صرفاً مستند کردن یک جنایت تاریخی نیست، بلکه می‌خواهد کاراکترها را بشناسیم و درکشان کنیم، خصوصاً زن اصلی داستان،‌ یعنی آیدا را.

اگر به سلیقه‌ی من باشد، بین پنج فیلمی نامزد دریافت اسکار بهترین فیلم غیر انگلیسی‌زبان، کجا می‌روی آیدا با فاصله، بهترین است.

انتهای پیام/#