تدوین استاندارد برای خودروهای سنگین به منظور کاهش آلایندگی

به گزارش بولتن نیوز، پریچهر قزلباش مدیرکل دفتر نظارت بر اجرای استاندارد معیارهای مصرف انرژی و محیط زیست سازمان ملی استاندارد ایران در گفت‌وگوی درباره تدوین استاندارد برای وسایل نقلیه سنگین گفت: طبق ماده ۷ آیین نامه فنی کنترل و کاهش آلودگی‌ها و موضوع ماده ۲ قانون هوای پاک؛ سازمان ملی استاندارد ایران موظف است نسبت به تدوین استاندارد پالایش‌گر‌های جاذب دوده یا همان فیلتر‌ها و انتخاب کاهنده اکسید‌های نیتروژن اقدام کند.

قزلباش بیان کرد: پیش نویس استاندارد تأیید نوع تجهیزات پس پالایش (پسا بهبود) یا همان DPF و SCR برای وسایل نقلیه سنگین با موتور‌های احتراق تراکمی سوخت دیزل بر اساس نتایج پروژه‌های پژوهشی تهیه شده است. هدف از تدوین این استاندارد تعیین یک روش هماهنگ برای طبقه بندی، ارزیابی و تأیید نوع تجهیزات پس پالایش مورد استفاده در موتور‌های احتراق داخلی تراکمی، خودرو‌های سنگین، برای کاهش ذرات معلق و اکسید‌های نیتروژن است.

مدیرکل دفتر نظارت بر اجرای استاندارد معیارهای مصرف انرژی تصریح کرد: این تصمیمات در هزار و هجدهمین اجلاس کمیتۀ ملی خودرو و نیرو محرکه با حضور کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست، شرکت‌های خودروساز، شرکت بهینه سازی مصرف سوخت و شرکت‌های بازرسی همکار، استاندارد تأیید نوع تجهیزات پس پالایش (پسا بهبود) یا همان DPF و SCR برای وسایل نقلیه سنگین با موتور‌های احتراق تراکمی سوخت دیزل» براساس قانون هوای پاک تصویب شد.

پیش از این برخی استانداردها برای وسایل نقلیه سنگین و حمل و نقل عمومی ابلاغ شده بود. هر خودرو از هزاران قطعه و چندین سیستم تشکیل شده که دارای استانداردهای کارخانه ای جداگانه است و سازمان ملی استاندارد ایران صرفاً بر اساس مصوبات شورای عالی استاندارد مجاز به کنترل الزاماتی است که مشمول استانداردهای اجباری شده است و در سایر زمینه ها اعلام نظر کیفی نمی کند .

همچنین سازمان ملی استاندارد اعلام کرده بود یک برآورد و تحقیق ساده نشان می دهد که عمده مالکین اتوبوس اقدام به تعویض بسیاری از مواد داخلی اتوبوس از جمله روکش صندلی ، کفپوش ، پرده و مواردی از این قبیل می‌کنند. این خود در افزایش سرعت اشتعال موثر است همچنین خروجی های اضطراری اتوبوس ها معمولاً بدلایل مختلف از جمله احتمال سرقت قفل می شود و کلیدهای اضطراری داخل و خارج اتوبوس مسدود می شود، ایجاد قفل فیزیکی برروی در های عقب و برداشتن چکش های نصب شده مخصوص شکستن شیشه های جانبی و غیره از جمله اقدامات رانندگان است؛ بنا بر این اتوبوس تولید و تحویل شده طبق استاندارد تولید و عرضه شده اما با توجه به عدم کنترل لازم در هنگام تردد منجر به تبدیل شدن به یک اتوبوس غیر استاندارد و پرمخاطره می شود .