اولین سالگرد درگذشت سیامند رحمان؛حسرت هت‌تریکی که بر دل ماند

به گزارش بولتن نیوز، امروز (دوشنبه 11 اسفند) اولین سالگرد درگذشت سیامند رحمان قهرمان پاراوزنه‌برداری آسیا، جهان و پارالمپیک است.

سیامند رحمان متولد اول فروردین 1367 در آذربایجان غربی و شهر اشنویه بود. او برای نخستین بار در سال 87 به اردوی تیم ملی دعوت شد و در سال‌های حضورش در وزنه‌برداری جانبازان و معلولین موفق به کسب مدال‌های طلاهای بسیاری شد. سه طلا در بازی‌های پاراآسیایی (2010، 2014، 2018)، طلای جوانان جهان (2008 آمریکا)، طلای بازی‌های جهانی IWAS (2011 امارات)، طلای قهرمانی جهان (2014، 2017 و 2019) و طلای پارالمپیک (2012 لندن و 2016 ریو) بخش‌هایی از افتخارآفرینی‌های مرد همیشه خندان ورزش ایران است و به نظر نمی‌رسد پاراوزنه‌بردار دیگری به راحتی این افتخارات را تکرار کند.

سیامند اما یک هدف بزرگ داشت که دستش به آن نرسید و البته حسرت هت‌تریک طلای پارالمپیک را به دل مردم ایران گذاشت. او قرار بود در پارالمپیک 2020 توکیو یک رکورد جاودانه را به نام خودش ثبت کند، اما شیوع ویروس کرونا و تعویق یک‌ساله بازی‌ها و پس از آن نیز ایست قلبی این قهرمان خوشنام باعث شد که دست قوی‌ترین ورزشکار معلول تاریخ به طلای سوم نرسد. در واقع او به طرفدارانش این وعده را داده بود که شاهد یک سیامند متفاوت در توکیو خواهند بود، اما اجل مهلت نداد.

مدال‌آوری‌های سیامند رحمان قطعاً تاثیر بسزایی در شناخته شدنش داشته، اما آنچه نام این ورزشکار دوست‌داشتنی را در اذهان علاقه‌مندانش ماندگار کرده، خوشرویی، خندان بودن و برخورد مناسب در مواجهه با هوادارانش بود؛ خصوصیاتی که متاسفانه این روزها کمتر در بین قهرمانان رشته‌های مختلف دیده می‌شود. او در مصاحبه‌هایش بارها گفته بود «از اینکه می‌تواند یک الگو برای جوانان باشد، همیشه خدا را شاکر است.» این جمله به خوبی نشان دهنده آن است که سیامند هم برای قهرمانی تلاش کرد و هم پهلوانی.

«خوشحالم که از طریق ورزش می‌توانم باعث افتخار کشورم باشم.» این هم یکی دیگر از جمله‌های مشهور سیامند است؛ ورزشکار خارق‌العاده‌ای که بدون حاشیه ورزش و زندگی کرد و همیشه یاد و خاطره‌اش در ورزش پارالمپیک باقی می‌ماند.

«معتقدم جایگزین سیامند هیچ وقت به وجود نخواهد آمد و او باید یک الگویی مناسب برای ورزشکاران و جوانان باشد» (گفت‌وگوی محمود خسروی‌وفا رئیس کمیته ملی پارالمپیک 21 اسفند 98) و «سیامند رحمان نماینده یک نسل و نماد غرور و غیرت ایرانیان بود» (گفت‌وگوی رضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک در 25 شهریور 99)؛ دو اظهار نظر معروف درباره این ورزشکار فقید است؛ کسی که نامش برای همیشه در پیشانی ورزش ایران خواهد درخشید.